(foto's: Jan Smets. Archiefbeelden: Geert Clerbout - boven:kampioen België, 1959)
Zeebrugge. Heiststraat. Een korte maar vrij hevige bui: het wolkendek is grijs en we krijgen een zomerdag op z'n Belgisch na wekenlang boven onze stand te hebben geleefd.
De vismijn is vlakbij. De zee is dat ook. Maar die heb ik niet gezien. Daar was geen tijd meer voor. Méér dan drie uur heb ik naar haar geluisterd: een wervelend verhaal - bol staand van anekdotes, leuke herinneringen; een levensverhaal van knokken, er-voor-gaan, van vallen en opstaan.
Ze doet open. Het ijs is dadelijk gebroken. Meer nog: er is geen 'ijs'. Vanaf het eerste moment klikt het. Ze toont zich een warme, spontane vrouw - sterk, puur én écht. Ze heeft lak aan hypocrisie - aan vals vertoon heeft ze een broertje dood. Ze is wie ze is en wie ze altijd was...: Victoire - 'zeg maar Vic' Vannuffel...