(foto's: Jan Smets)

Fietsen is gezond, plezierig en is voor korte afstanden vaak efficiënter dan autorijden.  Bovendien neemt zo'n tweewieler ook nog eens minder (parkeer)plaats in én is het gebruik er van in veel gevallen ideaal te combineren met openbaar vervoer.  Investeren in een goed fietsbeleid is daarom naar mijn bescheiden mening een juiste keuze.. .

Vandaag werd in het Fietspunt aan het Centraal Station een leuk gloednieuw concept voorgesteld: 'Groene Halte Fiets'.  Het is een iniatief van Fiets&Werk, de koepel van sociale fietsondernemingen en de reizigersvereniging TreinTramBus.  Het idee is eenvoudig: je stapt van de trein, huurt een fiets en met een handige fietsbrochure kan je meteen op pad...

Het 'product' werd deze namiddag boven de doopvont gehouden door directeur Jan Vanhee van Fiets&Werk, toerismeschepen Björn Siffer en kinderburgemeester Pieter Verhelst.  Niet zo gek dat deze laatste mocht 'mee-speechen'.  Onze stad profileert zich immers als Kinderstad, en dit idee past perfect in het gezinsvriendelijke plaatje dat Mechelen tonen wil...

Hoewel het derde treinstation eigenlijk al in Muizen bestaat, mag onze burgemeester uiteraard dromen gelijk een ander (zolang de kas het toelaat toch...) :-)

Na het overlijden van mijn moeder dook deze trouwfoto op. Het decor is vermoedelijk het gemeentehuis van Berchem (Antwerpen), mei 1952. De schoonheid op de foto is mijn moeder Paulina "Paula" Gaethofs, de knappe bruidegom mijn vader Willy Volkaert, van de houthandel in de Dageraadstraat. Maar vandaag wilde ik het even hebben over de getuige links op de foto, Henri Nauwelaerts.

(foto's: Jan Smets)

Het was zowat twintig jaar geleden dat de Centrale Werkplaats van de NMBS, bij elke Maneblusser beter gekend als 't Arsenaal, zijn deuren nog eens openzette voor het grote publiek. Een buitenkans om eens achter de schermen van dit grote bedrijf te kijken..  En daar werd aardig van gebruik gemaakt dit weekend.  Massa's volk wilde best wel een kijkje nemen in dit toch wel door en door Mechels Symbool van 'den IJzeren Weg'.  Ooit kwam de eerste trein op het Europese vasteland aan in onze stad, en Mechelen werd het knooppunt van de Belgische Spoorwegen

Anno 1835, we hadden het er al eerder over.

Het was een tijd waar we de nieuwe technologie vanuit Engeland zagen overwaaien.

DE TREIN

Een nieuw gegeven waar Mechelen een sleutelrol in ging vervullen ! Een nieuwe woonwijk, een nieuwe kathedraal (het station), en veel nieuwe industrieën in onze schone stede.

Wisten jullie dat in eerste instantie de trein niet eens zo goed was voor het toerisme in onze stad ? Voorheen gingen de diligences niet zo snel (de eerste trein reed tegen 30 km/h), en hielden dus halt in Mechelen, op hun weg tussen Brussel en Antwerpen. En met deze "snelle" treinverbinding was een stop in Mechelen niet meer nodig. Net even kolen opslaan en wat water ... en verder treinen ... bye bye Mechelen.

Toeristen zag men in die tijden niet zoveel, maar nieuwe industrieën onstonden aan een recordtempo, ook en vooral in Mechelen.

Foto : Jan Goovaerts 20 oktober 2004  

Zo zag de geerdegemstraat er tot voor een paar maanden nog uit. Twee mooie oude spoorwegbruggen waar we als kind vaak onderdoorfietsten terwijl we een luide gil slaakten om te genieten van de galm die door de bruggen gemaakt werd. Op de schuine kanten van de verste brug probeerden we zo hoog mogelijk te lopen en de boog te raken. Dat waren de spelletjes uit de jaren 60, want de WII was nog lang niet uitgevonden.   Iedere keer dat ik die bruggen zag, kwam die tijd weer een heel klein beetje terug.