Wie kent Leon Van Den Bosch uit Haacht ? Hij heeft zich namelijk onsterfelijk gemaakt door in onze fiere Toren zijn handtekening achter te laten in het gezegende jaar 1953.

(Foto Nick Vanhaute)

(foto's: Jan Smets)

(Foto Jan Smets)

Toen Nick, de Mechelse torenwachter aan JanS en mezelf een speciale geheime opdracht voorschotelde, hebben we geen moment getwijfeld. Omgaan met erfgoed van vele jaren, binnen in een kader vol werelderfgoed: De Sint-Romboutstoren.

Zeg nu zelf, zou u daar niet voor tekenen ?

Roger Kokken toont een vreemde toren op het stadhuis (rechts).

Wie weet er meer ?

(Foto Roger Kokken)

U herinnert zich allicht onze lof-projecten. Wel, soms overtreft de realiteit het lofproject ! Laat me u meenemen langs de roemrijke geschiedenis van het 'Mechels Machientje van Michiels'.

Dat we in Mechelen het grootste ter wereld hadden, dat is bekend. Torenuuwerk bedoel ik. Maar samen met het grootste wijzerplaten ter wereld kregen we natuurlijk de verantwoordelijkheid om de torenklok zo stipt mogelijk te laten lopen.

Maar hoe doe je dat ? In tijden waarin iedereen op zijn electronische GSM kijkt is dat allicht een overbodige vraag. Maar hoe gebeurde dat vroeger ?

Ik las in de wetenschapskatern dd 10/12/2009 van De Standaard een bijlage van Steven Stroeykens (ik citeer hem hier in schuine letters), en ik moest meteen aan onze Mechelse Toren denken.

Het is een bekend verhaal: een jonge, snel groeiende 'tijgereconomie' wil haar nieuw verworven status op het internationale toneel affirmeren door iets tastbaars te bouwen waar niemand naast kan kijken: de hoogste toren ter wereld.