toneel

Ik Dien laatste maal op de planken in Muizense parochiezaal

met categorie:  

  (foto links: Jan Smets- Annemie Du Bin)

92 seizoenen speelden we toneel in de parochiezaal van Sint-Albertus in Muizen, maar binnenkort valt het doek.  Definitief.  Graag hadden we nog tot eind april op deze plek verder gedaan, maar dat zit er helaas niet in.  Het bisdom wil ons eruit.  Al vele jaren hing dit besluit als een zwaard van Damocles boven ons hoofd.  Maar nu is het zover.  De site waar de zaal gevestigd is krijgt een herbestemming.  Dat is het plan van de Vereniging voor Parochiale Werken, maar tot hiertoe is hier nog niks concreet over te horen.  Jammer ook de voormalige kerk geen ontmoetingscentrum voor de wijk gaat worden.  Maar ook dat gaat niet door.  We zullen voor de toekomst op zoek moeten gaan naar een nieuwe locatie.  Maar laat ons nog even alles op alles zetten om dit najaar te besluiten met een voorstelling voor jong en oud.  We zijn trouwens het enige Mechelse amateurgezelschap die dit aandurft.  Maar we kunnen dit ook corona-veilig.  Onze zaal is groot genoeg om het te kunnen waarmaken...

Ik heb een babbel met Annemie Du Bin, voorzitter van de toneelvereniging.  Zij volgde haar vader - de betreurde Jef Du Bin op.  De toneelmicrobe zit deze Muizense familie in de genen.  Binnenkort staan er naast andere verdienstelijke spelers ook een aantal familieleden op de planken.  Ze konden dus veilig repeteren in 'bubbels'...

 

Luk De Koninck regisseert 'Het laxeermiddel'

met categorie:  

 

(foto's: Jan Smets)

Druipend komt hij SAVA binnen waar we deze ochtend afspraken.  Het is huilen met de pet op.  Grijs en miezerig weer.  Om neerslaGtig van te worden.  Op dit moment doet het ons dromen van een Grieks eiland.  Want dit hebben we gemeen: onze liefde voor dit kleurrijke en zonnige land in de Egeïsche zee... Maar dit is maart én België.  En we moeten nog maar even geduld oefenen voor we van de lente kunnen proeven en we meer zin krijgen om uit 'ons kot' te komen...  Dat moeten we zéker doen voor een bijzonder toneelstuk dat Theater De Peoene van 3 april tot en met 2 mei op de planken brengt.  'On purge BéBé' of 'het laxeermiddel' wil met dit stuk de toeschouwers een vermakelijke en avontuurlijke avond serveren.  Dit garandeert me Luk De Koninck - want het is hij waarmee ik afgesproken heb.  De bekende acteur regisseert deze productie.  Luk mag zich sinds 2016 Mechelaar noemen.  En dat bevalt de in de Willem Geetsstraat wonende acteur.  Hij zegt al lachend dat hij zich ook al het Mechelse 'zagen' heeft meester gemaakt.  Maar dat laatste geloof ik écht niet.  Luk houdt van deze stad waar hij thuisgekomen is.  Als vrijwilliger bij 'Torens aan de Dijle', als gastregisseur bij diverse Mechelse amateurgezelschappen, als enthousiast bezoeker van Het Predikheren...: Mechelen weet hij zo te omarmen.  En dat doet Mechelen ook met hem... 

 

Prinses Laura op de Muizense planken

  (foto boven: Jan Smets)

Een audiëntie met prinses Laura kreeg ik niet voor mekaar...Maar wel had ik daarstraks een leuke ontmoeting met de  jongeman die de enigszins 'stoute' en jongensachtige prinses met zich meetroont naar Muizen.  Sander Van den Broeck is de sympathieke kerel die dit gedaan wist te krijgen.  En dat zal Muizen geweten hebben!  Het is hij die met Theater De Kleine speeldoos uit Heist-op-den-Berg dit toffe toneelstuk voor de allerjongsten op de planken zal brengen in Parochiezaal 't Kranske in de Sint-Albertusstraat van Muizen.  En dat is toch een beetje 'thuiskomen' voor de jonge theatermaker.  Als je weet dat Sander tot de vierde generatie behoort van een ware acteursfamilie, waarvan de overgrootvader samen met enkele anderen in een grijs verleden de toneelvereniging 'Ik Dien' opzette: dan weet je genoeg!  'Ik Dien' hoeft in het Mechelse niet meer worden voorgesteld.  Als vele jaren lang brengt zij met veel enthousiasme en zin voor kwaliteit heel diverse stukken ten tonele.  De enkele jaren geleden grootvader van Sander - de onvergetelijke Jef Du Bin, bezieler van deze toneelvereniging - zou maar wat trots geweest zijn om zijn kleinzoon zo bezig te zien.  Maar even fier zijn de andere familieleden die haast allemaal gebeten zijn door de toneelmicrobe.  Heel zeker is dat zijn mama, Annemie Du Bin, die nu het voorzittersschap van Ik Dien op zich heeft genomen... Maar niet alleen langs moederskant kreeg Sander de passie voor theater mee.  Ook zijn vader Geert Van den Broeck, die professioneel acteur is, en met De kleine Speeldoos theater brengt voor alle leeftijden van kleuters tot volwassenen, heeft hier zijn aandeel in.  En vergeten we dan eveneens zijn andere grootvader Johan Cluytens niet die als regisseur ook al meer dan zijn strepen verdiende...

 

Almost Maine

met categorie:  

Op 16 november gaat in Muizen het toneelstuk 'Almost Maine' in premiere. Het stuk, geschreven door John Cariani, is een warme relatiecomedie gespeeld in 9 verschillende scènes. Ik had het geluk om alvast enkele scènes te mogen zien bij de repetities en ik mag gerust schrijven 'de sfeer zit er wel in'.

'De verkeerde weerelt' zet eigenzinnige Bruegel op de planken

met categorie:  

(foto: J.Smets. Luc Van Balberghe voor  'Het Vliegend Peerd' in de Katelijnestraat)

Dat dit jaar de legendarische kunstschilder Pieter Bruegel volop in de kijker staat zal weinigen ontgaan zijn.  En net nu dat jaar naar zijn einde loopt, komt (toneel)auteur Luc Van Balberghe met een nieuw avondvullend stuk op de proppen.  Hoewel we in 2019 het overlijden van de grote kunstenaar herdenken is Bruegel verre van dood.  Méér zelfs: hij is levendiger dan ooit.  Zoals Luc beweert: "Hij is een kunstenaar van alle tijden!".  In het toneelstuk 'De verkeerde weerelt' borstelt hij wel een erg eigenzinnig portret van Pieter Bruegel de Oude.  Luc zet de kunstenaar neer in elf taferelen.  De geschilderde achtergrond is de waanzinnig boeiende en verwarrende zestiende eeuw.  Nee: Bruegel is beslist meer dan de 'Boerenbruegel'.  In dat keurslijf plaatste men hem lang.  Maar dit korset is té eng.  Hij was véél meer dan dat.  Na een half jaar research begreep Luc dit steeds meer en meer. 

Ik ging verder zoeken dan de gekende lectuur en verliet voor de hand liggende paden.  De schilderijen van Bruegel bevatten zelfs een hele reeks codes en scherpe maatschappijkritiek.  Het is niet uitgesloten dat hij als spion voor de Habsburgers werkte en in zijn prenten geheime boodschappen verwerkte...

Mijn nieuwsgierigheid wordt aangewakkerd.  Ik luister met groeiende belangstelling naar het verhaal van Luc, die bevestigt dat alles wat controleerbaar is in het toneelstuk klopt, en... al wat niet controleerbaar is, best zou kunnen...

Natuurlijk is Mechelen ook aanwezig in het levensverhaal van Pieter Bruegel.  Hij werkte en woonde enige tijd in onze stad, in de Katelijnestraat 22.  Het was ooit het woonhuis van zijn schoonmoeder Mayken Verhulst.  Vroeger droeg het de naam 'In de (grooten)roosenboom'.  Nu heet het 'Het Vliegend Peerd' en is 'Het Zotte Kunstenkabinet' er gevestigd, dat werk exposeert van tijdgenoten van de schilder.

 

'De zeepbel, het geluk en de facteur'

met categorie:  

  (foto onder: Jan Smets)

"Je gaat gegarandeerd gelukkig naar huis!"  Dat belooft hij me.  Ik ontmoet hem op deze kouwelijke novemberdag in de Katelijnekerk.  Luk De Koninck is er vrijwillige onthaler voor 'Open Kerken'.  De naar Mechelen verkaste acteur is duidelijk al heel goed ingeburgerd in onze stad.  Mooi dat hij zich op deze wijze inzet voor ons historisch patrimonium.  Trouwens: knap initiatief om onze kerken met de hulp van vrijwilligers zo  open te stellen voor het publiek...  Maar dat is niet de reden van onze afspraak.  Nee.  Luk doet een oproep voor een bijzondere productie op vrijdag en zaterdag, 14 en 15 december in Theater Moonbeat in de Oude Brusselstraat onder de veelbelovende titel: 'De zeepbel, het geluk en de facteur'.    En in de sfeer van de  feestdagen die er nu in ijltempo lijken aan te komen, past deze warme voorstelling hélemaal.  Luk De Koninck staat niet zélf op de planken, maar regisseert het stuk dat gespeeld wordt door Jo Dupré en muzikaal wordt opgeluisterd door Koen Vanmeerbeeck. 

"Jo is een fantastisch verteller" zegt Luk.  "Enne, het zijn twee benefietvoorstellingen in het kader van de Warmste Week, ten voordele van IAAR.  IAAR helpt mensen in de hele wereld die hun leven in handen nemen door persoonlijke vorming..."

Ik ben benieuwd...

 

'Ik Dien' serveert knotsgekke komedie in z'n 90ste speeljaar

met categorie:  

 

(foto's: Ik Dien (bo en li). Jan Smets (re)

Mechelen heeft een lange én stevige toneeltraditie.  Tal van amateurgezelschappen brengen met de regelmaat van de klok ronduit schitterende stukken op de planken.  Zo ook in Muizen, waar 'Ik Dien' zijn 90ste 'speeljaar' is ingegaan.  Dat kan tellen!  Na het overlijden van bezieler Jef Du Bin is men niet bij de pakken blijven zitten.  Integendeel.  Met vereende krachten en nieuwe moed gaat men er flink tegenaan.  En de vrouw van Jef, Mieke Van Rompaey (re) helpt hier maar wat graag aan mee.  Wat wil je?  De toneelmicrobe had en heeft haast heel de familie gebeten.  Toneel is ploegsport, en als ik zie met hoeveel enthousiasme men hier tegenaan gaat, dan kan ik niet anders dan hun nieuwste stuk in de kijker te zetten.  De kop is er af.  Maar wie nog kaartjes wil bemachtigen voor 23 en 24 november, zal zich moeten haasten.  Met 'Love begins @ 50' mag je je verwachten aan een knotsgekke komedie die bol staat van misverstanden en verrassingen.  Succes gegarandeerd!  De eerste voorstellingen bewezen het al.  Het publiek wist het stuk erg te smaken.

 

"Nooit emoties spelen die je zelf niet ervaren hebt!"

met categorie:  

(foto: Jan Smets)

Eindelijk is het gestopt met regenen.  Langzaam wordt het droger.  De herfst kleurt mooi in het bosrijke Rijmenam, waar ik een ontmoeting heb met acteur Jaak Van Assche.  Decennialang woont hij hier nu - samen met zijn echtgenote Heddie Suls.  Ooit ontvluchtten ze Mechelen waar ze huisden in de Lange Schipstraat en nadien in de Bleekstraat om uiteindelijk hier neer te strijken.  Eerst vonden ze een stek in naburig Bonheiden. 

"Ik ben dan wel in Londerzeel geboren, maar ik was een jaar of twee toen we verhuisden naar Mechelen.  Mijn jeugdjaren bracht ik er door.  Ik liep er school, stond jarenlang op de planken van het MMT en vele jaren gaf ik les in het stedelijk conservatorium.  Maar toenmaals was het een trend om naar 'buiten te trekken'.  Mechelen liep leeg.  De stad verkrotte en verloederde.  Zo zijn we hier terecht gekomen.  De stad was ons te druk.  We wilden naar het groen.  Mijn sociaal leven speelt zich hier grotendeels af, en 18 jaar ben ik in deze gemeente schepen geweest.   Bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen ben ik niet meer opgekomen voor mijn partij, de N-VA.

Vader Frans Van Assche die eigenlijk afkomstig was van Hombeek (zijn vader - de grootvader van Jaak -  was er dorpsdokter) gaf les in de Tuinbouwschool aan de Antwerpsesteenweg. Het gezin woonde op dezelfde steenweg - niet zo gek ver van deze school.  Toen Jaak geboren werd in juli 1940, was zijn vader krijgsgevangen in Oostenrijk. 

 

Freddy Van Vlasselaer 55 jaar op de planken

met categorie:  

25  jaar   Mechels   Volkstoneel 

Op zondag 23 september wordt er gefeest bij Het Mechels Volkstoneel !

De vereniging bestaat dit jaar 25 jaar en dat mag gevierd worden ...  Op  22 juli 1993 werd ten huize Van Vlasselaer , een nieuw Mechels toneelgezelschap in het leven geroepen..

(foto's: José Ruysevelts.  Freddy Van Vlasselaer)

 

Damiaan in Hanswijk...

met categorie:  

  (foto's: Jan Smets)

Hanswijk maakt zich stilaan klaar voor haar belangrijkste maand van het jaar... Op 6 mei trekt naar eeuwenlange traditie de beroemde Hanswijkprocessie weer door de Mechelse straten.  Maar er staat wel meer op stapel.  Op zondagnamiddag 27 mei (15 uur) wordt de beklijvende monoloog 'Damiaan van Molokai' opgevoerd in de crypte van de basiliek.  In het verleden werd de 'beroemdste Belg' al vertolkt door Alex Wilequet, Jo De Caluwe en Denijs Van Killegem.  Nu neemt Louis Apers deze rol voor zijn rekening.  Hij is hiermee niet aan zijn proefstuk toe.  Eerder stond hij hiermee al op de planken.  Louis is diaken in onze stad en samen met zijn vrouw Beatriz Flores hield hij enkele jaren het 'Calefact' open: een huis in de Hoviusstraat in het Groot-Begijnhof, waar voor daklozen in de winter in opvang werd voorzien.  Iedereen is welkom om deze voorstelling bij te wonen.  "De opbrengst  gaat integraal naar de Damiaanactie", vertelt me Fernand Verreth van de geloofsgemeenschap van OLV-van Hanswijk...

 

De fakkel wordt doorgegeven...

Muizen...   HET LAATSTE GLAS   van Francis Durbridge ...  Een thriller in 't Kranske..

Op 16,17,23,30 en 31 maart 2018 brengt "Ik Dien"  uit Muizen , de thriller Het laatste glas van Francis Durbridge in een regie van Sander Van Den Broeck.

Wie is Sander Van den Broeck ?

 

Emma: Thuis en op school...

met categorie:  

(foto's: Jan Smets)

Drie jaar geleden had ik al een interview met haar...  Ondertussen is ze een toffe jongedame van 19 jaar: vriendelijk en goedlachs en zonder de minste kapsones.  Het succes is duidelijk niet naar haar hoofd gestegen.  Sinds ze als 14-jarige een vast personage werd in de populaire televisiesoap 'Thuis' is ze zowat een BV geworden.  Wie zo vaak op het kleine scherm te zien is, wordt zo'n beetje publiek bezit van de kijkers.  Maar Elise Roels blijft er bescheiden bij.  Ze kan dit alles goed relativeren.  De jonge Mechelse heeft duidelijk veel talent. De TV-dochter van dokteres Judith Van Santen 'Emma' -  ziet deze soap als een goeie leerschool.  Acteren is helemaal haar ding.  Zo is ze ook terecht gekomen in 'Thuis'.  Maar ze heeft nog véél meer pijlen op haar boog.  Elise is een vaste waarde op de planken van het Mechelse amateurtoneel.  Heel verscheiden rollen schreef ze al op haar palmares.  Enne: binnenkort is Elise weerom te zien op televisie: In de Eén-reeks 'Secrets' dat een spin-off kan genoemd worden van 'Thuis' geeft ze terug gestalte aan 'Emma'.  De nieuwe reeks staat verder totaal los van de soap.  Je hoeft dus geen kijker van 'Thuis' te zijn om 'mee' te zijn.  Momenteel lopen de opnames.  Die duren nog tot 15 april.  Elise heeft het er wat druk mee naast theater, haar rol in 'Thuis', haar studies...

 

Het Puin van Eden

met categorie:  

  (foto's: Jan Smets)

(li: Carl von Winckelmann.  re: Freek Mariën)

Je kan terecht stellen dat Freek Mariën 'goe bezig' is.  Voor velen is Freek lang geen nobele bekende meer maar een theatermaker die al flink bewees dat hij het métier kent.  Mechelaar Freek Mariën, geboren in 1988,sleepte al een erg mooie prijs in de wacht.  Met 'Wachten en andere heldendaden' won hij de prestigieuze Taalunie Toneelschrijfprijs 2015.  En wat méér is: ook dit jaar werd hij genomineerd voor diezelfde prijs.  Deze keer voor 'De schaar van de tsaar'.  Kortom: Mechelen mag trots zijn op deze jonge schrijver/regisseur.  Ook nu weet hij ons te verbazen met een spraakmakende voorstelling.  Die maakte hij met zijn kompaan Carl von Winckelmann.  'Het Puin van Eden' is een boeiend stuk dat geschreven werd voor jonge tieners vanaf 10 jaar.  Samen schreven ze aan de tekst, en samen regisseerden zij deze productie die door publiek en recensenten al omschreven werd als 'straffe kost'.  De première ging een paar weken geleden door in Leuven, maar gisteren werd het stuk waarbij Wanda Eyckerman en Arend Pinoy het beste van zichzelf geven, gebracht op de Mechelse planken van ARSENAAL/LAZARUS - in de thuisstad van Freek.  Na een paar (school)voorstellingen vertrekt het gezelschap dan op tournee door ons land én Utrecht! Gisterenavond werd het theaterstuk voorgesteld en het was Peter Anthonissen die de getalenteerde schrijvers/regisseurs mocht interviewen, waarna ook het boekje met de theatertekst (uitgegeven door De Nieuwe Toneelbibliotheek) werd voorgesteld...

 

De wereld is een schouwtoneel..

met categorie:  

"De wereld is een schouwtoneel ,

ieder speelt zijn rol en krijgt zijn deel... " 

( William Shakespeare)

Mijn ouders waren toneelliefhebbers . Na de oorlog genoten ze van alles wat Mechelen op dat vlak te bieden had..  Ons ma sprak lovende woorden over Tuur De Weerdt en onze pa hield van operettes.  Jong maar Moedig en de Dijlezonen waren favoriet ... Als ze in Mechelen niks naar hun gading vonden reden ze naar Antwerpen..

 

'Kerstmis is als een lawine die op je afkomt, maar een vluchtweg is er niet'

met categorie:  

 

(foto's: Jan Smets)

Geen zoetsappigheid.  Geen suikerzoete romantiek.  Totaal niet...  Met 'Prettig Kerstfeest' van Steven Berkoff brengt de Mechelse acteur Marc De Knijf een donker, indringend en bij momenten komisch portret van een eenzaat.  De monoloog die op 22, 23 en 27 december wordt opgevoerd in Arte Nova in de Consciencestraat focust op de schijnheiligheid tijdens deze periode van het jaar wanneer de emotionele druk meedogenloos hard toeslaat.  Zo beschrijft Marc het stuk dat hij samen met zijn vriend Marc Bultereys bewerkte.  Het is deze laatste die ook de regie voert.  Ik heb met Marc een babbel in de voormalige meubelzaak die al een heel tijdje hét creatieve laboratorium is van onze Dijlestad.  'Jonge makers' kunnen hier terecht om hun artistiek ei te leggen.  En al mag Marc al iets minder jeugdig zijn: hij voelt zich nog helemaal tot de doelgroep behorend...  Verwacht je niet aan een klassiek Kerstspel.  Dat is 'Prettig Kerstfeest' allerminst.  Kom kijken en laat je verrassen...

 

Inhoud syndiceren