In oktober en November haalt DABA Maroc het kruim van de Marokkaanse hedendaagse kunstenaars, denkers en activisten  naar Mechelen. Morgen, vrijdag 12 oktober, dinsdag 30 oktober en donderdag 1 november kun je in ‘t Arsenaal kennismaken met inspirerende voorbeelden van kunst en engagement uit het Marokko van vandaag.

DABA betekent ‘Nu’. De brandende actualiteit staat dan ook centraal. Verwacht je aan de theatercreatie ‘Nieuws in het theater’, een lezing over de kracht en valkuilen van de sociale media én een interactieve live blogavond. Het concept: een kruisbestuiving van nieuwe artistieke bewegingen en praktijken uit Marokko met stemmen en talenten van bij ons, al dan niet met Marokkaanse roots.

Met een luide knal mag cultuurschepen Frank  Nobels met enig gevoel voor theatraliteit de verbouwingen officieel starten.   Architect David Driesen kijkt goedkeurend toe.  Kunstencentrum nOna kan eindelijk beginnen met de noodzakelijke renovatie-en uitbreidingswerken.  Hiervoor telde de stad zo'n 3,2 miljoen euro op de rooster. Mechelen blijft eigenaar van nOna, en het kunstencentrum mag dit alles in bruikleen houden.  'Een win-win-operatie', noemt Nobels het.   De Begijnenstraat wordt met deze ingrijpende verbouwing weerom een stukje mooier en attractiever.  De tijd van 'het voal cinemake' is lang verleden tijd.  Het Mechels cultuurlandschap zal er wel bij varen.

   (foto's: Jan Smets)

Het is kil en grijs op de Vismarkt.  De herfst laat zijn minst sympathieke gezicht zien.  In versnelde pas stappen de weinigen die het grillige weer trotseren over de natte straatstenen.  Maar binnen in Sister Bean kringelt een damppluimpje boven het troostend kopje koffie.  En de gezellige babbel met m'n overbuur, doet het deprimerende weer snel vergeten.  Ik zit samen met Mechelaar Tristan Versteven, en praat met hem over de productie van zijn (jeugd)theatergezelschap, het Banket, dat zaterdag in prémière gaat in onze stadsschouwburg.  'Koning van de slaap' heet het stuk.  De ticketverkoop liep vlot.  En dat is hoopgevend.  Maar wie er nog bij wil zijn, kan best nog een poging wagen.  Want er zijn nog plaatsen vrij.

Het is fijn praten met Tristan, wiens leven en passie volledig draait om het theater.  Hij kreeg het mee van zijn ouders die ook op de planken staan.  Samen met Brechtje Louwaard richtte hij in 2009 het Banket op: een theatergezelschap dat voorstelling maakt voor kinderen én volwassenen...  

(foto's: Jan Smets)

Je hoeft er niet veel tijd voor uit te trekken, maar loop als je in de buurt van de Minderbroedersgang bent, toch maar even de inkomhal  van het Cultuurcentrum in.  Want daar is een mini-expo te zien die je misschien wel weet te raken.  Mij deed het dat alleszins....  Het projectje dat er in woord en beeld is uitgewerkt, maakt deel uit van het kinderkunstenfestival 'Grof Geschud' dat het jonge Mechelse volkje onlangs in de ban wist te houden...

  (foto boven: Tom Callemin)

Het werd een boeiende babbel met deze Mechelse jongeman, die barst van talent en creativiteit.  Amper 24 jaar zijnde heeft Freek Mariën zijn naam reeds gemaakt in de theaterwereld.  Dat belooft voor de toekomst!  Het bleef niet onopgemerkt.  Zondag viel Freek van het Vlaamse jeugdtheatergezelschap De Nietjesfabriek in de prijzen.  En: niet zomaar een prijs.  De Maneblusser sleepte de prestigieuze Nederlands-Duitse Kaas en Kappesprijs binnen voor zijn tekst 'Vergiet'.  Een méér dan gegronde reden om hem voor Mechelenblogt op te zoeken...  Deze namiddag had ik een gesprek met hem...

Zaterdag 28 april start een nieuwe Week van de AmateursKunsten (WAK). Onder de vlag “Beats and Brushes” legt WAK vanaf 2012 de focus op korte theatermomenten, kortfilm, jazz en elektronische muziek. Maar ook koren, fanfares, beeldende kunst en klassieke kunst. Vanaf 2012 want het WAK-concept werd herzien en het evenement loopt nu over drie jaar. Ook nu belooft het een “gebald feest” te worden.

Nog niet zo lang geleden stond ik op een doordeweekse dag even stil. Stil omdat we misschien wel een regering krijgen. Stil omdat ik misschien een toekomst heb. Stil omdat ik en wij blij mogen zijn dat we nu en hier leven. Met vrienden en familie om ons heen. Stil omdat ik nu leef en niet morgen. Want wie weet wat morgen brengt? Ook jongeren kunnen stil staan. Dat bewijst het jongerengezelschap Het Banket met haar nieuwe voorstelling 'Het land is stil'.

(foto's: Jan Smets)

Mechelen heeft een bijzonder rijke toneeltraditie.  En daar mogen we best trots op zijn.  Gisterenavond werden de amateurgezelschappen van onze stad in het schitterende decor van de Kolommenzaal van ons stadhuis ontvangen, om er zoals jaarlijks de toneelsubsidies in ontvangst te nemen uit de handen van schepen van cultuur, Frank Nobels...

Marita de Sterck en Ianka Fleerackers

(Foto's Rudi Van Poele) 

De gekende antropologe en auteur Marita de Sterck (de hondeneters, stoute meisjes overal, bloei) gaf op 9 juni 2011 een bloemlezing van verhalen die ze tijdens haar reizen verzamelde en werd hierin meersterlijk bijgestaan door actrice  Ianka Fleerackers, u allen zeker bekend van Kulderzipken, Ons Geluk en nog veel meer moois.

Na de selectie van Cie Parallax vorig jaar voor het 74e editie (zie eerder op Mechelen Blogt) is het dit jaar KT Voor Taal & Kunst dat hoge ogen gooit ter gelegenheid van het 75ste Koninklijk Landjuweel. 

Samen met Frans Laarmans, zijn ‘drie zwarte mannetjes’ en onder muzikale begeleiding van ‘de Pasmansen’ ging Mechelen vrijdagavond 1 april mee op zoek naar de naar verluidt knappe Maria Van Dam. De overvolle Mechelse stadsschouwburg kon Laarmans’ dwaaltocht, in de geweldig knappe vertolking van Warre Borghmans en Braakland ZheBuilding zeer smaken en dwaalde mee. Een neerslag van een erg sterke vertolking van Elsschots ‘Dwaallicht’.

(foto: Humo - foto: Benny De Grove)      

We beseffen het misschien niet zo goed: maar circus Ronaldo uit ons Mechelse Muizen oogst in de hele wereld applaus... Zeg dan ook niet 'zomaar circus' tegen dat wat deze familie brengt onder het tentzeil...  Néé: Ronaldo heeft nét dat tikkeltje méér...

Fotgraaf Benny De Grove heeft dit geweten, en zopas bracht hij een schitterend fotoboek - 'de illusie voorbij' - uit over het leven op, maar vooral achter de scène...

Minutenlang zouden we kunnen blijven zitten als het applaus is weggestorven en de zaallichten terug gaan branden...  Woordenloos zijn we - stil in het rode pluche.  'Het Lortcher-syndroom' heeft ons naar de keel gegrepen en blijft aan onze ribben kleven...  Hier gaan we mee slapen, en staan we morgen weer mee op...

U staat open voor jongeren en cultuur, u hebt ook een hart voor theater, u wilt bijdragen aan een interessant en gedurfd uitwisselingsproject en u woont in Mechelen, dan is dit een kans voor u.

Hebt u ook wel eens zin in spitant theater met een menselijk hart en een zwak voor de menselijke zwakheden ?

Cie Parallax is de recentste en kleinste theatercompagnie van Mechelen.

Ze zijn een zeer kleine compagnie. Eén gehuwd koppel (Katrijn Clémer en Marc Neys) met hun 2 vrienden. De één is schrijver (Fons Van Den Maegdenbergh -AKA Fons Montevirgenes, één van de weinige Belgische schrijvers met 2 publicaties in Tsjechië) de ander een acteur-regisseur op rust (Theo Hijzen, ex MMT / Arsenaal). De technieker (Marc Vergauwen) is een min of meer vaste medewerker geworden over de laatste producties.

Marc Neys over dit initiatief.