theater

Houten huisjes leggen draden van verbinding in de stad

Eén van de blikvangers op het Podvisfestival, dat nog tot morgen doorgaat in en rond het Cultuurcentrum, is de installatie Verbonden Stad.

Gebakjes en straffe madammen in de Begijnhofkerk

Op zondag 6 maart organiseert de buurtwerking van het groot begijnhof het Begga-festival.   In een originele combinatie van geschiedenis, theater en muziek worden vrouwelijke artiesten in de kijker gezet.  De gerestaureerde begijnhofkerk is daarvoor de perfecte locatie.

Toch een mini PodVis voor De Maan

Op het einde van de kerstvakantie, deze week dus,  stond bij figurentheater De Maan het PodVisfestival op het programma.  Het beloofde een spetterend gebeuren te worden rond VISuele PODiumkunsten, met voorstellingen, workshops, en randanimatie voor een publiek van alle leeftijden.  Maar daar stak het federaal overlegcomité een stokje voor.   Naar aanleiding van de stijgende coronabesmettingen beslisten zij om de deuren van de cultuursector te sluiten. Daarmee moesten ook de podvisplannen de diepvries in.   Na de herroeping van deze beslissing was het voor de organisatie echter onmogelijk om de volledige programmatie terug op de rails te krijgen.   Het echte festival wordt verplaatst naar 2023 maar deze week is er toch een klein maar fijn alternatief voorzien.   Gespreid over vrijdag 7, zaterdag 8 en zondag 9 januari worden er 7 voorstellingen gespeeld.

What if

met categorie:  

   (foto's: Jan Smets)

Van een beklijvende, onroerende schoonheid was het: de dansvoorstelling  'If it' van Sjarabang.  Normaal gezien zouden de dansers het resultaat van hun vanuit improvisatie vertrokken voorstelling waarin ze creatief omspringen met beweging en dans, op de planken hebben gebracht in De Maan op 6 en 7 november.  Maar covid stak er - wéérom - een stokje voor.  Voor de tweede keer dit jaar moet op de pauzeknop worden gedrukt.  Erg jammer.  Want men was er klaar voor...  Ik mocht dit ervaren tijdens een repetitie waar ik de kans kreeg om foto's te schieten van dit wonderlijke gebeuren...  Uit sympathie voor, en eerbetoon aan deze enthousiaste bende serveer ik je graag een selectie uit deze fotoreeks.  Die voorstelling: die moet er ooit wél komen!

 

OnbeDOELd

met categorie:  

Luk De Koninck regisseert 'Het laxeermiddel'

met categorie:  

 

(foto's: Jan Smets)

Druipend komt hij SAVA binnen waar we deze ochtend afspraken.  Het is huilen met de pet op.  Grijs en miezerig weer.  Om neerslaGtig van te worden.  Op dit moment doet het ons dromen van een Grieks eiland.  Want dit hebben we gemeen: onze liefde voor dit kleurrijke en zonnige land in de Egeïsche zee... Maar dit is maart én België.  En we moeten nog maar even geduld oefenen voor we van de lente kunnen proeven en we meer zin krijgen om uit 'ons kot' te komen...  Dat moeten we zéker doen voor een bijzonder toneelstuk dat Theater De Peoene van 3 april tot en met 2 mei op de planken brengt.  'On purge BéBé' of 'het laxeermiddel' wil met dit stuk de toeschouwers een vermakelijke en avontuurlijke avond serveren.  Dit garandeert me Luk De Koninck - want het is hij waarmee ik afgesproken heb.  De bekende acteur regisseert deze productie.  Luk mag zich sinds 2016 Mechelaar noemen.  En dat bevalt de in de Willem Geetsstraat wonende acteur.  Hij zegt al lachend dat hij zich ook al het Mechelse 'zagen' heeft meester gemaakt.  Maar dat laatste geloof ik écht niet.  Luk houdt van deze stad waar hij thuisgekomen is.  Als vrijwilliger bij 'Torens aan de Dijle', als gastregisseur bij diverse Mechelse amateurgezelschappen, als enthousiast bezoeker van Het Predikheren...: Mechelen weet hij zo te omarmen.  En dat doet Mechelen ook met hem... 

 

Herstellen door te vertellen

met categorie:  

  (foto : Jan Smets)

(foto: Lieven Loubers)

Binnenkort is het weer zover: dan wensen we mekaar een Gelukkig Nieuwjaar, en steevast hoort hierbij de obligate aanvulling '...én een goei gezondheid!'.  Zo hoort dat.  En misschien is deze wens zo standaard geworden dat we er niet langer bij stilstaan.  Toch staat en valt alles met een goede gezondheid.  Want als er wat ernstig misloopt met lijf en leden stort zowat alles als een kaartenhuisje in mekaar.  Niks is nog wat het lijkt.  Zekerheden brokkelen af.  En dan rest alleen puin ruimen en voorzichtig opbouwen met wat overschiet.  Niet gemakkelijk.

Als geen ander weet ook Wim Tiri dat.  Wim is nét geen vijftig - oogt uiterlijk een gezonde kerel.  Niks mis mee.  Maar dit is maar schijn.  Want hoe Mechelaar Wim moet knokken tegen een chronische ziekte die meer vragen dan antwoorden voor hem in petto heeft ziet de buitenwereld niet.  En dat is nét het moeilijke.  Wim voelt dat hij zich steeds moet verantwoorden.  Wim die archeoloog is van opleiding (énne: sinds kort een meer dan gewaardeerd medeblogger die hier zijn passie voor zijn stad, kunst en geschiedenis kan botvieren) is al sinds augustus 2017 ziek.  Ook voordien waren en al tekenen die wezen op een sluimerende ziekte.  Hij kan hierdoor al langer niet meer  werken.  En dat frustreert hem.  De ene dag gaat alles al wat beter dan de andere.  Maar écht optimaal is zijn gezondheid nooit. 

Maar...morgen en op 13 december staat Wim met vijf andere lotgenoten 'op de planken' met een theatervoorstelling in het Universitair Ziekenhuis van Antwerpen in Edegem.  Het is een héél beklijvende productie.  Onbewogen blijf je niet.  Met 'Herstellen door te vertellen' hoor je de patiënt zélf aan het woord.  Wim noemt het meewerken aan dit stuk  voor hem de beste therapie...

 

't Echt Mechels Theater toont in première 'Tussen 3 en Half Vier'

met categorie:  

Vrijdagavond startte ‘t Echt Mechels Theater in première het toneelstuk ‘Tussen 3 en half Vier’, uit de hand van auteur Jean-Claude Islert in een bewerking en vertaling van Guy Keeren. Meteen ook de aanvang van het nieuwe theaterseizoen voor ‘t Echt Mechels Theater dat dit jaar twintig verjaardagskaarsjes mag uitblazen..


Damiaan van Molokaï

met categorie:  

Damiaan van Molokaï is in 2005 verkozen tot de Grootste Belg aller tijden.  Zondagnamiddag ging ik in de crypte van de Hanswijkbasiliek kijken naar een zeer beklijvende monoloog over het leven van Pater Damiaan.

Zelf heb ik pater Damiaan (3/1/1840 - 15/4/1889) altijd een heel inspirerende man gevonden. Ik heb er dan ook al redelijk wat boeken over gelezen en een film gezien. Maar niets als dit! Na enkele minuten werd het al duidelijk: dit zit aan je vel! Het was heel sterk gebracht!

 

 

Decamerone in Mechelen...zeehaven...

 

(foto's: Jan Smets)

Wie de vorige editie meemaakte kan er van getuigen: de originele opvoering van fragmenten uit de beroemde Decamerone van Boccacio in een aantal tuinen van de Dobbelhuizen, grenzend aan de Dijle, en vanop rondvaartboot Malinska, was een topper van formaat!  Een succesformule!  Daarom wordt het evenement begin mei nog eens op stapel gezet.  Enne...: er komen ook een paar randactiviteiten waarbij je ondergedompeld gaat worden in de havenbedrijvigheid van weleer...

 

Emma: Thuis en op school...

met categorie:  

(foto's: Jan Smets)

Drie jaar geleden had ik al een interview met haar...  Ondertussen is ze een toffe jongedame van 19 jaar: vriendelijk en goedlachs en zonder de minste kapsones.  Het succes is duidelijk niet naar haar hoofd gestegen.  Sinds ze als 14-jarige een vast personage werd in de populaire televisiesoap 'Thuis' is ze zowat een BV geworden.  Wie zo vaak op het kleine scherm te zien is, wordt zo'n beetje publiek bezit van de kijkers.  Maar Elise Roels blijft er bescheiden bij.  Ze kan dit alles goed relativeren.  De jonge Mechelse heeft duidelijk veel talent. De TV-dochter van dokteres Judith Van Santen 'Emma' -  ziet deze soap als een goeie leerschool.  Acteren is helemaal haar ding.  Zo is ze ook terecht gekomen in 'Thuis'.  Maar ze heeft nog véél meer pijlen op haar boog.  Elise is een vaste waarde op de planken van het Mechelse amateurtoneel.  Heel verscheiden rollen schreef ze al op haar palmares.  Enne: binnenkort is Elise weerom te zien op televisie: In de Eén-reeks 'Secrets' dat een spin-off kan genoemd worden van 'Thuis' geeft ze terug gestalte aan 'Emma'.  De nieuwe reeks staat verder totaal los van de soap.  Je hoeft dus geen kijker van 'Thuis' te zijn om 'mee' te zijn.  Momenteel lopen de opnames.  Die duren nog tot 15 april.  Elise heeft het er wat druk mee naast theater, haar rol in 'Thuis', haar studies...

 

Het Puin van Eden

met categorie:  

  (foto's: Jan Smets)

(li: Carl von Winckelmann.  re: Freek Mariën)

Je kan terecht stellen dat Freek Mariën 'goe bezig' is.  Voor velen is Freek lang geen nobele bekende meer maar een theatermaker die al flink bewees dat hij het métier kent.  Mechelaar Freek Mariën, geboren in 1988,sleepte al een erg mooie prijs in de wacht.  Met 'Wachten en andere heldendaden' won hij de prestigieuze Taalunie Toneelschrijfprijs 2015.  En wat méér is: ook dit jaar werd hij genomineerd voor diezelfde prijs.  Deze keer voor 'De schaar van de tsaar'.  Kortom: Mechelen mag trots zijn op deze jonge schrijver/regisseur.  Ook nu weet hij ons te verbazen met een spraakmakende voorstelling.  Die maakte hij met zijn kompaan Carl von Winckelmann.  'Het Puin van Eden' is een boeiend stuk dat geschreven werd voor jonge tieners vanaf 10 jaar.  Samen schreven ze aan de tekst, en samen regisseerden zij deze productie die door publiek en recensenten al omschreven werd als 'straffe kost'.  De première ging een paar weken geleden door in Leuven, maar gisteren werd het stuk waarbij Wanda Eyckerman en Arend Pinoy het beste van zichzelf geven, gebracht op de Mechelse planken van ARSENAAL/LAZARUS - in de thuisstad van Freek.  Na een paar (school)voorstellingen vertrekt het gezelschap dan op tournee door ons land én Utrecht! Gisterenavond werd het theaterstuk voorgesteld en het was Peter Anthonissen die de getalenteerde schrijvers/regisseurs mocht interviewen, waarna ook het boekje met de theatertekst (uitgegeven door De Nieuwe Toneelbibliotheek) werd voorgesteld...

 

De Grond der Dingen

(foto: Jan Smets)

 

'Verbinden' en 'activeren' zijn de sleutelwoorden van dit tweedelig stadsproject.   Het is een uniek gebeuren dat nu al hier en daar in het buitenland werd opgevist.  De Rotterdamse schouwburg gaat dit idee ook overnemen en zelfs vanuit wetenschappelijke hoek wordt het nauwlettend opgevolgd...

Dit vertelt met Willy Thomas de artistieke leider van Arsenaal/Lazarus die al een anderhalf jaar geleden Michaël De Cock opvolgde.  Ik had daarstraks met hem een babbel in het theater in de Hanswijkstraat.  'De Grond der Dingen' maakt samen met 'the life of Mechelen' deel uit van dit stadsproject.  Verbinden wordt gedaan door theatershows die gespreid over 5 jaar een gezelschap op de planken brengt dat kan doorgaan als een doorsnede van de Mechelse bevolking.  In 7 episodes delen ze hun levensverhalen met het publiek - van geboorte tot eeuwige rust.

Da's dus het eerste luik.  In het tweede luik wordt elke Mechelaar een vierkante meter geschonken mét de vraag wat hij of zij er mee zou aanvangen dat de gemeenschap ten goede komt...  Hm?  Dat roept natuurlijk wel wat vragen op.  Hierover wou ik beslist meer weten van Willy die er met veel enthousiasme over vertelt...

 

'Kerstmis is als een lawine die op je afkomt, maar een vluchtweg is er niet'

met categorie:  

 

(foto's: Jan Smets)

Geen zoetsappigheid.  Geen suikerzoete romantiek.  Totaal niet...  Met 'Prettig Kerstfeest' van Steven Berkoff brengt de Mechelse acteur Marc De Knijf een donker, indringend en bij momenten komisch portret van een eenzaat.  De monoloog die op 22, 23 en 27 december wordt opgevoerd in Arte Nova in de Consciencestraat focust op de schijnheiligheid tijdens deze periode van het jaar wanneer de emotionele druk meedogenloos hard toeslaat.  Zo beschrijft Marc het stuk dat hij samen met zijn vriend Marc Bultereys bewerkte.  Het is deze laatste die ook de regie voert.  Ik heb met Marc een babbel in de voormalige meubelzaak die al een heel tijdje hét creatieve laboratorium is van onze Dijlestad.  'Jonge makers' kunnen hier terecht om hun artistiek ei te leggen.  En al mag Marc al iets minder jeugdig zijn: hij voelt zich nog helemaal tot de doelgroep behorend...  Verwacht je niet aan een klassiek Kerstspel.  Dat is 'Prettig Kerstfeest' allerminst.  Kom kijken en laat je verrassen...

 

Op uw gezondheid! Santé!

 

(foto's: Jan Smets)

Nou - na afloop van de voorstelling blijf je toch effe op je stoel 'geplakt' zitten.  Vrijblijvend kan je deze theaterproductie niet noemen.  Daarvoor snijdt het te diep in het vel.  Ze schudt je wakker en drukt je met de neus op de feiten.  En die zijn niet fraai te noemen.  Armoe maakt ziek.  En ziek maakt arm.  'Het Hof van Savooien' brengt deze dagen 'Op uw gezondheid! Santé' op de planken.  En net zoals de vorige producties is dit weer een sociaal-artistieke theatervoorstelling, deze keer in het kader van de Werelddag van Verzet tegen Armoede op 17 oktober.  Volgende week dus.  Gefocust wordt op de schrijnende situatie van velen die in de armoede verzeild zijn geraakt, en hierdoor het méér dan moeilijk hebben om de eindjes aan mekaar te knopen.  Vooral dan als ze getroffen worden door ziekte.  Nu mag onze gezondheidszorg tot de beste van de wereld behoren: voor een flink aantal mensen dreigt - of is ze - onbetaalbaar geworden.  Financiële mokerslagen krijgen zij die sowieso al niet het hoofd boven water kunnen houden als ze geconfronteerd worden met de stijgende kosten in de gezondheidszorg.  Daarover gaat dit stuk.  Ik maakte vanmiddag de generale repetitie mee.  Regisseurs Dirk Tuypens en Pier De Kock schreven een sterk scenario uit - wervelend, beklijvend en confronterend.  Dikke pluim.  En de enige man in het gezelschap, Marc De Knijf zal het me hopelijk niet kwalijk nemen ik als ik vooral de vijf actrices die samen met hem het stuk schragen bewierook.  Een aantal onder hem hebben aan den lijve ondervonden wat de problematiek kan betekenen.  Zij spelen dan ook niet zomaar wat toneel, maar brengen dit doorleefd - getekend door eigen ervaringen.  En dat voel je.  Al lachend noemen deze vrouwen zich 'de Hofdames van Savooien'.   Karin Haest, Rita Rosiers, Annick Verhaert, Jeannine Frison en Chris Van Asch hebben me weten te verrassen.  Méér: ze hebben me bij de strot gegrepen.  Geslaagd dus.

 

Inhoud syndiceren