(foto's: Jan Smets)

Uiteraard wil ze met haar leuke actie flink wat centjes verzamelen voor 'Welcome in Mechelen' - de organisatie die in 2016 werd opgestart door geëngageerde Mechelaars die de handen uit de mouwen willen steken voor asielzoekers, (erkende)vluchtelingen en nieuwkomers om hen op een warme en menswaardige manier te ondersteunen in hun nieuwe (tijdelijke) stad.  Sociaal bewogen als ze is kwam Lieve Daem op het idee om haar verzameling blikken dozen te koop aan te bieden in het toffe authentieke snoepwinkeltje 'Langen Asem' van Jelte Pieter Dijkstra in de Katelijnestraat 12.

Maar het gaat om méér!  Het verhaal van de blikken dozen wil mensen triggeren.  Het wil de werking van Welcome in Mechelen bekend(er) maken en misschien doet het Mechelaars bewust worden over het feit dat we het niet zo slecht hebben als we kijken naar het lot van vele vluchtelingen.  Niemand verlaat z'n land voor z'n plezier.  "We hebben een warm bed, een bad, voldoende voedsel en drinkbaar water en hebben niet te maken met oorlogsgeweld. Velen kennen dit geluk niet en vluchten voor dit geweld, voor een veranderend klimaat of om economische redenen..."

Deze namiddag had ik een boeiende babbel met de sympathieke praatwaterval Lieve in het winkeltje van Jelte.  Jelte runt 'Langen Asem' sinds een tweetal jaar.  En hij kan méér dan aardig verstoppen dat hij afkomstig is uit het 'hoge Noorden'.  Je merkt amper een accent.  Tof om te merken hoe Lieve en Jelte mekaar vonden, en hoe ze samen hun schouders zetten onder dit initiatief.  

  (foto's: Jan Smets)

'Het zaadje is geplant'  : met die woorden signeerde Charles Leclef... Gisterenavond stelde hij zijn boek 'Fairisme' voor in het Hof van Busleyden.  Het was al langer bekend dat de bekende Mechelse zaakvoerder hierop aan het broeden was.  Maar gisterenavond was het dan eindelijk zover.  Niet alleen dit verrassende manifest werd aan 'de wereld' voorgesteld, maar eveneens de vzw Fairisme dat als overkoepelend platform het draagvlak wil creëren om een onderbouwde concrete invulling te geven aan dit idee.  Dat Charles is niet alleen de succesvolle grote man van Brouwerij Het Anker: hij is eveneens iemand die sociaal bewogen in het leven staat.  Nadenkend over een betere en eerlijkere samenleving begon hij verder te borduren op een idee dat bij hem rijpte.   Charles Leclef merkte op dat het huidige politieke model niet langer meer de juiste oplossingen kan aanbieden.  Wat ze vooral mist is lange-termijn-denken.  Groeiende polarisatie en het verkrampt vastklampen aan een systeem dat vooral zichzelf in stand probeert te houden bieden weinig soelaas. 

Het huidige maatschappelijke neo-liberaal model bereikt zijn limieten.  Het is tijd voor een nieuw verhaal; een fair verhaal!  We moeten naar een eerlijke vorm van samenleving voor de toekomst.

Het klinkt zowel ambitieus en...utopisch.  Maar dat is het niet volgens hem.  Hij vergelijkt het met de beweging die ooit geleid heeft tot de afschaffing van de slavernij.  Groeiend inzicht, en het breed verspreiden van dit idee bij mensen en bewegingen die het genegen zijn en hierover verder willen denken en aan meewerken, moeten deze hervorming ooit mogelijk kunnen maken.

  (foto's: Jan Smets)

Op deze grijze, natte herfstdag werd vanochtend op verschillende plaatsen in ons land de aftrap gegeven van de jaarlijkse campagne van Welzijnszorg.  Dit jaar wordt de focus gelegd op armoede in het onderwijs.  Ook in Mechelen kon men vandaag niet voorbij dit thema.  Ik ging een kijkje nemen in de Sint-Pietersschool aan de Grote Nieuwedijkstraat.in de wijk Nekkerspoel...

  (foto's: J.Smets & Kringwinkel )

Een mooi sociaal en ecologisch initiatief werd vanmorgen voorgesteld in de Elf-Novemberstraat, zijstraat van de Tervuursesteenweg in de wijk Hanswijkenhoek.  De campagne 'IK GEEF' is een gezamelijk idee van IVAREM en Kringwinkel Ecoso.  Spullen een tweede leven geven: het kan!  We kunnen zoiets alleen maar toejuichen.  Daar kunnen we allemaal aan meewerken en hiermee zetten we ons samen in voor hergebruik én sociale tewerkstelling.  Als dit niet mooi is...  Ik ben alvast voor het idee gewonnen, en zet het daarom graag in de kijker.  Ook hierin kunnen wij als Mechelaars misschien weer voortrekkers zijn!  We hebben sowieso al een primeur: want de ophalingen van de herbruikbare goederen worden met een vrachtfiets gedaan.  Ecologisch gezien een pluspunt dus!

  (foto's: Jan Smets)

(vlnr: An Op De Beeck, Liesbet Marivoet en Marc Lauwens)

Ze vertellen me dat ze hun job 'keigraag' doen.  Ik geloof het  dadelijk.  Ze hoeven het niet te zeggen.  Dat stralen ze uit.  Hier wordt met passie gewerkt.  "We staan heel dicht bij onze mensen.  We zijn voor hen constant aanspreekbaar.  Het geeft ons veel voldoening om mensen die door de mazen van het net glippen, nieuwe kansen te geven!"  Ik maak een praatje met Liesbet Marivoet en An Op De Beeck van Arbeidszorg die me wegwijs maken in het wereldje waarin ze werken, en maak ook kennis met hun collega's Marc Lauwens en hoogzwangere Leen Bervoets die even langs komt gelopen.  Even zaten ze in een dipje toen ze hun vertrouwde stek aan de Battelsesteenweg dienden te verlaten.  Maar ze zijn niet bij de pakken blijven zitten.  Ze focusten op de toekomst en wilden in een positieve geest verder.  Nu huist de dienst die onder de koepel van het Sociaal Huis Mechelen zit, in de Hanswijkstraat, in een groot, lichtjes uitgeleefd herenhuis naast de uitgang van het nabijgelegen Hof van Egmont. Dit huis had de laatste jaren heel verscheiden bewoners. Net voordat Arbeidszorg hier haar intrek nam, waren hier vluchtelingengezinnen in gevestigd.  Hoe lang ze hier nog zullen werken is voorlopig koffiedik kijken.  Het huis zal worden afgebroken en de plek wordt opgenomen in de grootste verbouwwerken van het woonzorgcentrum Hof van Egmont.

Arbeidszorg is bedoeld voor mensen die niet, nog niet of niet meer terecht kunnen in het reguliere, sociale of beschermende arbeidscircuit.  Arbeidszorg wil hen recht op arbeid waarborgen en wil deze mensen graag verder helpen... 

Het werd een verrijkende, hartverwarmende babbel...

                    (foto: Jan Smets)

(boven vlnr: Giovanni Willems, Sebastien Seghers, Jens De Meyer, docente Annelies Ooms.  onder vlnr: Sofie Van Bruaene, Caitlin Rugtier en Sander Brigez)

In 1982 studeerde ik af als verpleegkundige.  Jawel: in een stilaan grijs verleden...  Vandaag kwamen er dan natuurlijk wel wat herinneringen boven toen ik met een sympathieke groep van zes eindejaarstudenten verpleegkunde een babbel had over hun wel heel tof project waar ze binnenkort aan zullen deelnemen.  Want het is inderdaad een boeiend avontuur waar ze zich van 16 april tot 11 mei in zullen storten.  Na een selectieproef zijn zij uitverkozen om hun school - Busleyden Atheneum Campus Botaniek in de Augustijnenstraat - te vertegenwoordigen in het Afrikaans land Gambia.  En nee: dit wordt niet louter een plezierreis.  Helemaal niet - al zal deze ervaring hun ongetwijfeld heel wat fijne en verrijkende momenten opleveren die zij voor hun hele leven niet meer zullen vergeten.  Daar ben ik zéker van.  De groep studenten zal met twee docenten - Kim Vermeulen (niet op de foto) en Annelies Ooms naar ginds vertrekken om er in health centers met de plaatselijke verzorgers en verpleegkundigen samen te werken.  Voor alle partijen zal dit beslist leerzaam zijn.  Werken in zorgcentra in Afrika is heel wat anders dan in ons Belgenlandje.  De groep zal zich vooral bezig houden met consultaties, bevallingen, vaccinaties, wondverzorging...

(foto's: Jan Smets)

Je kon er vanmorgen niet naast kijken, en nog minder naast 'horen'.  Een flinke groep had zich verzameld op de Grote Markt, klaar voor een optocht door de Bruul naar het Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg in de Korte Ridderstraat dat het hele gezelschap gastvrij zou ontvangen (mét een ontbijt van het Sociaal Huis van onze stad als toemaatje).  De zowat tachtig actievoerders - mensen uit de doelgroep én hulpverleners of werkers in Mechelse armoedeverenigingen, hadden zich gewapend met rammelende pillendoosjes: een sterk symbool dat de sensibilisatie-actie kracht diende bij te zetten.  Want dat wil men: gehoord worden!  Terecht.  Op deze jaarlijkse Werelddag van Verzet tegen Armoede is dit méér dan broodnodig.  In heel Vlaanderen wordt hier vandaag voor opgekomen.  Het Netwerk tegen Armoede trapt met de niet mis te verstane slogan 'gezondheid verdraagt geen uitstel' de campagne af in Vlaanderen en Brussel.  In Mechelen wordt dit alles mooi gecoördineerd door 'Geknipt' - een samenwerkingsverband van armoedeverenigingen De Keeting en De Lage Drempel, het artistiek-sociaal theatergezelschap 'Hof van Savooien', Straathoekwerk Mechelen, Vormingplus en Welzijnszorg regio Mechelen én Wijkgezondheidscentrum Wel en Wee.  Een (beeld)verslag...:

  (foto's: Jan Smets)

Op vrijdagavond 9 juni wordt op onze Grote Markt het cultuurfestival OP.RECHT.MECHELEN afgesloten met een uniek spektakel om 22 uur, waarbij men hoopt dat zoveel mogelijk Mechelaars vocaal hun steentje zullen bijdragen.  Het definitieve orgelpunt van het cultuurevenement wordt gezet in het voorjaar van 2018 waar een groots opgezette cultuurhistorische expo het gloednieuwe Hof van Busleyden zal openen...

Maar da's voor later.  Ook het Hof van Savooien dat zo'n beetje het sociaal-maatschappelijke luik is van het Cultuurfestival is toe aan zijn laatste project.  Theatermakers Pier De Kock en Dirk Tuypens hebben met niet weinig succes een aantal knappe dingen op stapel gezet waarbij ze de indringende vraag stelden of het 'recht' er is voor iedereen.  Mensen in kwetsbare omstandigheden vallen dikwijls door de mazen van het net.  Vanaf overmorgen, 1 juni, zetten ze ons achter de tralies, om ons aan den lijve te laten voelen wat het is om gedetineerd te zijn.  Hierover had ik daarstraks met Pier een gesprekje op het terrein van Comet tussen Leuvense vaart en Koningin Astridlaan waar deze sociaal-artistieke expo zal plaatsvinden...

  (foto's: Jan Smets)

(vlnr: Rachid El-Taibi, Paul Van Bets, Eefje Van der Linden, Jannette van der Vegt, Lea Vavedin, Karin Debroey)

Het is droog maar koud vanmorgen als ik rond 9 uur arriveer aan de gevangenispoort op de Liersesteenweg.  Er staat een tentje opgesteld, en er hangt een grote spandoek: 'Thuisfrontdag'.  Een groep vrijwilligers heeft post gevat aan de gevangenis. Vorig jaar werd voor de eerste keer zo'n poortmoment georganiseerd.  Het initiatief ging en gaat uit van de dienst Interreligieuze dialoog & diaconie, waarvan Paul Van Bets één van de gezichten is.  Maar het hartverwarmende initiatief wordt gedragen door meerdere organisaties.  Het is een geslaagde samenwerking tussen christenen (zowel katholieken als protestanten), moslims, Mechelse straathoekwerkers en het Beschermcomité vzw.  En de stad Mechelen geeft er haar logistieke steun aan.

Maar wat heeft het te betekenen?  Want ik zag wel wat verbaasde blikken bij passanten...  Deze Thuisfrontdag wil familie en vrienden die op bezoek komen bij hun gedetineerde een hart onder de riem steken.  Dit doet men concreet door deze onthaaltent aan de ingang van de gevangenis.  De bezoekers krijgen een drankje en hapje aangeboden.  Maar vooral wordt er naar hun verhaal geluisterd.  Letterlijk probeert men er 'te zijn' voor hen. 

Je kan ze deze dagen her en der zien opduiken in Mechelen. Misschien heb je er ook al eentje zien hangen, of heb je er zelf één ontdekt aan je voordeur …

(foto's: Jan Smets)

Als ik binnenkom zit hij achter zijn buro te werken op de laptop.  Aan de wand achter hem hangt een indrukwekkende verzameling ouwe koffers - restanten van het valiezenproject 'Op de Vlucht' tijdens de Levende Kerststal van vorig jaar...  Onafscheidelijke muts op het hoofd...: Pier De Kock, Gentenaar in zijn diepste vezels, maar sinds enkele jaren 'geadopteerd' in deze stad - Begijnhofbewoner, theatermaker en sociaal bewogen kerel...  Met 'Op!Sinjoor!' zet hij een nieuwe stap.  Op!Sinjoor' is een unieke sociaalartistieke werking - innoverend en emancipatief...  Hier is het de bedoeling om theater te maken om mensen opnieuw kansen te geven en ze terug te laten aansluiten bij de maatschappij.  Eén jaar lang is hard gewerkt.  Het resultaat van dit project is te zien op vrijdagavond 16 en zaterdag 17 oktober op een wel heel bijzondere locatie.  Blok 14 in de Varkensstraat is het decor voor een theaterevocatie die naar de keel zal grijpen...

Het begon allemaal met de vraag van schepen Koen Anciaux vanuit het Sociaal Huis...

(foto's: Jan Smets)

Lieve Dupont van de Oude Liersebaan kookt voor de buren.  En op andere momenten koken de 'buren' voor haar...  En deze jonge vrouw is beslist niet de enige in onze stad die aan de slag is met de kookpotten in dit toffe, én snelgroeiende intiatief.  Lieve kan er alvast niet over zwijgen.  Zij gelooft sterk in dit project dat mensen dichter bij mekaar brengt, en bewuster leert omgaan met voedsel...  Vanmorgen had ik een babbel met haar.

Zowel woensdag in een politiek debat in het Olivetenhof (zie Mechelen blogt 2 dec) als donderdag op het stadhuis bij de viering van 90 jaar MGW kwam de problematiek “betaalbaar wonen” in onze stad aan bod.

Tijdens het debat konden alle politieke partijen hun visie en toekomstplannen (bij eventuele deelname aan het komende stadsbestuur) uit de doeken doen

Stel: je hebt 4 kwetsbare groepen (vluchtelingen, allochtonen, kansarmen en bejaarden) en die laat je "hun ding" doen...

Het lijkt wel een variatie op een oude grap...

Maar nee dus: je geeft die 4 groepen de kans om te experimenteren met een camera en zo beelden van zichzelf en van elkaar te maken. Het resultaat wordt gemonteerd in vier kortfilms.

Juist een jaar geleden leek de 11.11.11-actie in Mechelen op sterven na dood. De enkele  enthousiastelingen die reeds jaren aan de kar trokken waren "uitgeblust". Nog een spetterend solidariteitsmaal zorgde voor een waardige afsluiter van een jarenlange inzet van te weinig vrijwilligers. En opvolging met nieuw bloed scheen er niet aan te komen.