(foto's:Jan Smets)

We beleven in onze stad fantastische tijden wat monumentenzorg betreft!  Onze historische kerken verrijzen één voor één uit een wat lamentabele staat en ogen mooier dan ooit.  Na de Sint-Petrus en Pauluskerk en de Hanswijkbasiliek is het nu de beurt aan de Sint-Jan-Baptist-en Sint-Jan-Evangelistkerk om te schitteren.  Nu de restauratiewerken afgerond zijn gaat deze prachtige kerk weer open.  En dat kreeg vanavond een plechtig én feestelijk tintje.  Tal van genodigden gingen op de uitnodiging in, en een bomvolle kerk genoot met volle teugen van wat ze te zien en te horen kregen.  Een blije voorzitter van de kerkfabriek, François Verberdt, kon zijn ontroering niet verbergen nadat kardinaal Jozef De Kesel, schepen van Monumentzorg Greet Geypen en burgemeester Bart Somers, de gedenkplaat onthulden.  Het muzikale luik werd opgeluisterd door het ensemble Hathor Consort en Annelies Van Gramberen.  Het programma werd aan mekaar gepraat door Sofie Stevens van Monumentenzorg.  Opgemerkte gast was kardinaal Godfried Danneels die bijna in de schaduw van de Sint-Janskerk woont.  Met een drankje en een hapje werd er nog lang nagepraat...

(foto's: Jan Smets.  li: Sofie Stevens.  re: Elfi Hermans)

Sinds een paar weken is een gedeelte van de Sint-Janskerk terug opengesteld voor het publiek.  Er is al flink wat restauratiewerk verzet.  Als de werken helemaal zullen afgerond zijn, krijgen we er weerom een pareltje van een monument bij.  Wie zich de grauwe kerk nog kan voorstellen, zal versteld staan van het resultaat.  Het kerkinterieur oogt fris, hagelwit en monumentaal.  Nadat er in 1990 dringende herstelwerken aan het dak gebeurden, werden tussen 2008 en 2011 de gevels aangepakt én de glas-in-loodramen.  Tegelijkertijd werd het vooronderzoek voor de interieurrestauratie opgestart.  De gotische Sint-Jan-Baptist-en-Evangelistkerk, zoals ze volledigheidshalve heet, profiteert mee van de meerjarige subsidiëringsovereenkomst voor de historische kerken in de binnenstad.  In 2011 werd hiertoe besloten.  Deze namiddag kregen de Vrienden van Sint-Rombout al een exclusieve primeur!  De leden van de vereniging kregen de kans om deskundig tekst en uitleg te krijgen over de bouwgeschiedenis van de kerk én de restauratiewerken.  Het waren twee 'straffe' dames die, weliswaar bescheiden maar met veel vakkennis en enthousiasme, het talrijk opgekomen publiek gidsten doorheen deze boeiende materie: Sofie Stevens, superviserend architect van de stedelijke dienst monumentenzorg en Elfi Hermans, projectarchitect bij Architecten Beeck & Hermans.

  (foto's: Jan Smets)

Het mocht dan vanmorgen wel droog zijn: het was bijtend koud.  Toch wou ik het voor geen geld van de wereld missen.  Het was ook best een niet alledaags spektakel dat ik kon vastleggen.  Om negen uur werden de eerste voorbereidingen getroffen om het gerestaureerde vieringtorentje van de Sint-Janskerk weer naar boven te hijsen.  Sinds november van vorig jaar was dit torentje naar beneden gehaald om op de benedengrond helemaal opgeknapt te worden.  Omstreeks tien uur was de klus grotendeels geklaard.  Een kraan van 35 meter voerde de opdracht uit.  Nu staat het weer op zijn plaats, en volgt de afwerking.  Enkele jaren geleden had ik de kans vanop de stellingen van de kerktoren die toen werd gerestaureerd, het fraaie torentje vanuit een uniek standpunt te kunnen fotograferen (zie onderstaande foto...)

(foto's: Jan Smets)

Het was nog maar van de Open-Monumentendag van voorbije septembermaand geleden dat ik de stellingen van de Sint-Janskerk beklom.  De kerk maakte toen een bevreemdende indruk.  Bij het binnenkomen geraakte ik elk gevoel van richting kwijt.  Alles was Christo-gewijs ingepakt en door een woud van stellingpalen zag je de bomen haast niet meer... Vandaag was een belangrijke dag voor de Sint-Jan-Baptist en Sint-Jan-Evangelistkerk.  Een belangrijke fase van de binnenrestauratie werd afgerond.  Klimmend naar de 'negende verdieping' stond ik even later onder een letterlijk en figuurlijk hoogtepunt!   Verbluft keek ik op een groots cirkelvormig schilderij dat geborsteld werd door Egidius Jozef Smeyers dat de doop van Jezus voorstelt.  Het werd vandaag teruggeplaatst bovenaan het gewelf van de viering.  Nu dat dit hoogste punt van de kerk werd bereikt kan men beginnen met de afbraak van de stellingen.  Deze namiddag kreeg ik al een beter zicht hoe de opgeknapte kerk er zal uitzien.  Een tipje van de sluier werd opgelicht.  En eerlijk: ik was méér dan aangenaam verrast!  Weerom zal onze stad een parel van een kerk cadeau krijgen.  Na Sint-Petrus en Paulus en Hanswijk zal ook Sint-Jan schitteren als nooit voorheen.  Nog effe geduld: de kerk mag dan wel in april of mei opnieuw toegankelijk worden voor het publiek: het definitieve einde van de werken is voorzien in het voorjaar van 2019... Maar we kunnen er nu al naar uitkijken!

Na succesvolle concerten in 2010 (“Barok aan de Dijle”) en 2011 (“Requiem van Mozart”) en de opname van een op lofbetuigingen onthaalde CD “Blijf mij nabij”, biedt het Mechels vocaal ensemble CantusAmici ook dit jaar een sfeervol kerstconcert aan. Als locatie werd gekozen voor de “warme” Sint-Janskerk. Het kerstconcert wordt twee keer uitgevoerd: zaterdagavond 8 én zondagnamiddag 9 december.

Het is zover. De buitenrestauratie van de mooie zandstenen Sint-Jan-Baptist en Sint-Jan- Evangelistkerk is klaar. Het einde van de restauratiewerken van de Mechelse driebeukige 15de-eeuwse gotische kruiskerk ging vandaag gepaard met de onthulling van de gevelplaat door schepen Karel Geys en burgemeester Bart Somers. En om 19 uur volgde een sfeervol concert door Patrick Riguelle en Jan Hautekiet.

Terwijl aan de Onze-Lieve-Vrouwekerk onlangs werd gestart met de vernieuwing van het omliggende plein en de parking op het Sint-Romboutskerkhof er met wat verbeelding stilaan als een parking begint uit te zien, wordt naast het Hof van Busleyden – nog zo’n historisch getinte werf – de laatste hand gelegd aan de restauratie van de Sint-Janskerk.