(foto's: Jan Smets)

Als ik binnenkom zit hij achter zijn buro te werken op de laptop.  Aan de wand achter hem hangt een indrukwekkende verzameling ouwe koffers - restanten van het valiezenproject 'Op de Vlucht' tijdens de Levende Kerststal van vorig jaar...  Onafscheidelijke muts op het hoofd...: Pier De Kock, Gentenaar in zijn diepste vezels, maar sinds enkele jaren 'geadopteerd' in deze stad - Begijnhofbewoner, theatermaker en sociaal bewogen kerel...  Met 'Op!Sinjoor!' zet hij een nieuwe stap.  Op!Sinjoor' is een unieke sociaalartistieke werking - innoverend en emancipatief...  Hier is het de bedoeling om theater te maken om mensen opnieuw kansen te geven en ze terug te laten aansluiten bij de maatschappij.  Eén jaar lang is hard gewerkt.  Het resultaat van dit project is te zien op vrijdagavond 16 en zaterdag 17 oktober op een wel heel bijzondere locatie.  Blok 14 in de Varkensstraat is het decor voor een theaterevocatie die naar de keel zal grijpen...

Het begon allemaal met de vraag van schepen Koen Anciaux vanuit het Sociaal Huis...

Mechelen is niet alleen jazz-stad bij uitstek, ook het amateurtoneel tiert welig in onze stad, en al lang. Zeker een tiental theatergezelschappen, en het zijn er wellicht méér, brengen toneel van hoog niveau.

Theater De Moedertaal en  De Peoene zijn er daar twee van. Beide gezelschappen pakken uit met producties van eigen bodem. Bij Theater De Moedertaal is dat ‘Hakkelgaren’, een thriller van Roger van Ransbeek in regie van Erik Luyten. De voorstellingenreeks is al gestart en loopt nog tot 26 oktober. Bij De Peoene regisseert Pier de Kock in november Walter van den Broecks ‘Ronde van Vlaanderen’, dat uitdrukkelijk niét over coureurs gaat…

  (foto's: Jan Smets)

Bij een deugddoend bakje troost en het gezelschap van een bevlogen verteller als Pier De Kock vergeet je snel de smeltende sneeuw en onderkoelde temperaturen die doen twijfelen of het morgen wel écht lente zal worden...  Pier - 'geadopteerde' Mechelaar sinds meer dan twee jaar, heeft al wel enkele voetafafdrukken achtergelaten in deze stad.  De immer bezige bij, bruisend van steeds nieuwe creatieve plannen, regisseert momenteel 'De Vrek' van Molière voor theater De Peoene in de Lange Schipstraat.  Pier stofte de klassieker met z'n bewerking méér dan 'serieus' af, en ziet in het verhaal duidelijke verwijzingen naar onze huidige maatschappij...

(foto's: Jan Smets)

"Zo'n weer  als vandaag zou je moeten hebben!" zeg ik hem, als we samen aan een tafefeltje zitten in het kleine, maar stemmige stadstuintje in de Schrijnstraat, in 't Groot-Begijnhof.  "Niet over praten..."  lacht Pier.  Hij blijft er in geloven.  Als Pier De Kock in iets zijn tanden heeft gezet, laat hij het niet meer los.  Hij gelooft er in.  Gentenaar Pier heeft zijn nieuwe stek gevonden in ons Mechelen.  Op korte tijd is hij een populaire Begijnhofbewoner geworden.  De geschoolde buurtwerker en acteur die ondermeer met zijn theatergezelschap 'Zwemmen in brak water' bekendheid kreeg, is een sociaal  bewogen man.  Hij zette zijn eerste stappen op de planken met 'Vuile Mong en zijn Vieze Gasten', en heeft zijn actieterrein verbreed tot de straat, de stad...

In Gent bracht  hij al een aantal ideetjes om in praktijk,en ook in Mechelen liet hij al van zich horen met 'Hotel Amigo' (samen met acteur Dirk Tuypens), en het recentere 'Déja Vu' waarin hij verleden en heden van de Begijnhofwijk samenbracht in beelden.  De straat werd letterlijk en figuurlijk het filmdoek.  Maar het immer creatieve brein van de theaterman Pier had reeds nieuwe plannen in de pijplijn.  En na een lang proces van vallen en opstaan, kan hij het volgende week, zondag 16 september, realiseren!  Dan wil Pier aan een 500 meter lange tafel zo'n 1300 mensen bij mekaar krijgen om samen te tafelen!

(foto's: Jan Smets)

Pier De Kock (°1959) is een creatieve duizendpoot.  De Gentenaar is eigenlijk geschoold als buurtwerker, maar heeft het beroep nooit uitgeoefend.  Al snel ging hij aan de slag bij Vuile Mong en zijn Vieze Gasten.  En dit was de start van een boeiende carrière als theatermaker.  Wat hij allemaal neerzette op de planken is té veel om op te noemen, maar te vermelden valt zeker dat hij de oprichter werd van het gezelschap 'Zwemmen in Brak Water'.  De liefde bracht hem naar Mechelen.  Hij kent de stad al een hele poos vrij goed, en sinds een jaar woont hij in de Schrijnstraat in het Groot-Begijnhof.  Het is daar dat ik hem gisteren ging opzoeken...