(foto's: Jan Smets)

Met 'Roep om Rechtvaardigheid' zet stadsmuseum Hof van Busleyden zich helemaal op de kaart!  Deze prestigieuze tentoonstelling met zo'n 80 werken ontleend aan internationale topmusea en privé-collecties is tegelijkertijd sluitstuk van het Stadsfestival OP.RECHT.MECHELEN als smaakmaker voor het totaal vernieuwde museum dat eind juni zijn deuren zal openen.  We hebben er lange tijd op moeten wachten, maar nu wordt reikhalzend uitgekeken naar de officiële opening van het stadsmuseum dat flink wat ambities heeft.  Deze tentoonstelling waar drie jaar lang aan gewerkt is, is hét aperitief voor wat we dan zullen voorgeschoteld krijgen.  Deze morgen had ik de kans om de tentoonstelling te bezoeken die op 23 maart van start gaat.  En het moet gezegd: dit is misschien wel het knapste en het meest de stadsgrenzen overschrijdende wat Busleyden de laatste jaren in de vitrine zette.  Dat zeg ik niet alleen.  Ook Karine Decoster, voorzitter van de Mechelse gidsenbond die zaterdag haar eerste groep doorheen de tentoonstelling zal loodsen is laaiend enthousiast.  Dit is een toptentoonstelling.  Curator Samuel Mareel en de medewerkers van het museum geven hier het beste van zichzelf.  'Roep om Rechtvaardigheid' is een expo die je héél zeker niet mag missen - al bezoek je er maar eentje dit jaar!

  (foto's: Jan Smets)

Op vrijdagavond 9 juni wordt op onze Grote Markt het cultuurfestival OP.RECHT.MECHELEN afgesloten met een uniek spektakel om 22 uur, waarbij men hoopt dat zoveel mogelijk Mechelaars vocaal hun steentje zullen bijdragen.  Het definitieve orgelpunt van het cultuurevenement wordt gezet in het voorjaar van 2018 waar een groots opgezette cultuurhistorische expo het gloednieuwe Hof van Busleyden zal openen...

Maar da's voor later.  Ook het Hof van Savooien dat zo'n beetje het sociaal-maatschappelijke luik is van het Cultuurfestival is toe aan zijn laatste project.  Theatermakers Pier De Kock en Dirk Tuypens hebben met niet weinig succes een aantal knappe dingen op stapel gezet waarbij ze de indringende vraag stelden of het 'recht' er is voor iedereen.  Mensen in kwetsbare omstandigheden vallen dikwijls door de mazen van het net.  Vanaf overmorgen, 1 juni, zetten ze ons achter de tralies, om ons aan den lijve te laten voelen wat het is om gedetineerd te zijn.  Hierover had ik daarstraks met Pier een gesprekje op het terrein van Comet tussen Leuvense vaart en Koningin Astridlaan waar deze sociaal-artistieke expo zal plaatsvinden...

(foto's: Jan Smets)

Vorig weekend werd een punt gezet achter Contour 8 - de biënnale die Mechelen vanaf maart in de ban wist te houden.  Dit festival - waar Mechelen méér dan trots op mag zijn om dit steeds  te mogen en kunnen realiseren - is dé hoogmis voor al wie geboeid is door bewegend beeld.  Telkens houdt deze biënnale verrassingen in: door wat we te zien krijgen én door de originele locaties op het parcours.  Dit was bij deze editie niet anders.  Op zes verschillende locaties kregen we boeiende installaties, video's en performances te zien.  De eindbalans kan nu gemaakt.  Voor mij - en da's natuurlijk heel persoonlijk - was het misschien wel de beste editie van het festival dat nu reeds acht kaarsjes mag uitblazen.  Dat heeft alles te maken met het thema dat kaderend in het grotere gebeuren van OP.RECHT.MECHELEN zich focuste op recht en rechtspraak.  Rechtvaardigheid - een soms ontnuchterende kijk: waar loopt het recht krom en waar kleurt het recht buiten de lijntjes?  Een wandeling langs deze visuele kunstwerken werkte confronterend.  Het schudde je wakker - wat je te zien kreeg bleef aan de ribben kleven.  Oprecht een sterke Contour!  Proficiat voor de organisatoren.

  (foto onder: Jan Smets)

Was ik blij dat ik uiteindelijk en op de valreep nog kaartjes kon bemachtigen voor dit grandioze toneelstuk van Abattoir Fermé.  De reservaties liepen als een trein en ik greep 'naast de prijzen'.  Op een wachtlijst terecht gekomen kreeg ik gisteren dan toch het verlossende bericht dat er nog twee plaatsen beschikbaar waren...

Het wordt een avond om in te lijsten.  De verwachtingen worden ruimschoots ingelost.  Deze productie verdient een open doekje en theaterman Stef Lernous, de creatieve duizendpoot en bezieler van theater NONA in de Begijnenstraat, bewijst met deze bewerking en regie eens te meer dat hij een Mechels artistiek monument is om te koesteren.  Dat was al langer geweten, maar nu dat Stef onlangs ook benoemd werd tot nieuwe stadsartiest, is zijn naam nog nét wat bekender geworden bij het grote publiek.  Ik ben benieuwd naar wat hij nog allemaal in zijn mars heeft, en wat hij de volgende jaren nog uit zijn hoed zal toveren....

Maar goed: vanavond staat 'Het Proces' van Franz Kafka op het programma: het overbekende stuk van de al even overbekende in 1883 in Praag geboren Duitstalige schrijver.  De grote lijnen van het verhaal zijn bekend.  Maar dit theaterstuk laat ons ook tussen de regels lezen.  De scènografie is uitmundend; het decor en de kostumering ronduit subliem... En dan spreek ik nog niet over de acteerprestaties van de uitgebreide cast!  Als het verdiende applaus verstilt, voel je het stuk nog aan de ribben kleven.

(foto's: Jan Smets)

Terwijl aan de andere kant van de stad, aan de Nekker alle registers werden opengetrokken voor de langverwachte prémière van het totaalspekakel 'Miniatures' door Royal de Luxe in het kader van het Cultuurfestival OP.RECHT.MECHELEN, ging in de stationsbuurt een bijzondere theatervoorstelling door - kleinschaliger, maar daarom niet minder beklijvend.  En, jawel: ook in het kader van ditzelfde festival.  De spits werd gisteren reeds afgebeten.  De sociaal-artistieke voorstelling 'ZWART' focust op racisme, en wordt gespeeld door een groep jonge gelegenheidsacteurs - tieners en twintigers, gerecruteerd uit jongeren van ROJM en J@M.  Zij krijgen versterking van acteurs Chris Van Asch en Marc De Knijf.  Voor de regie tekenen Pier De Kock en Dirk Tuypens, die al wel langer bekend staan als sociaal bewogen theatermakers.

Zaterdag werd, in het kader van het stadsfestival OP.RECHT.MECHELEN, door de ontdekkers Schellekens en Peleman, de nomadische miscrostaat 'Broosistan' voor de ogen van een enthousiaste schare kijklustigen ontvouwd.

En dat ontvouwen mag letterlijk genomen worden! De ontdekkers rolden matten kunstgras uit en plaatsten douane-poortjes met ‘Welcome in Broosistan’.

(foto's: Jan Smets)

Vandaag werd dan het officiële startschot gegeven van het Stadsfestival OP.RECHT.MECHELEN dat ons twee jaar lang zal trakteren op een massa evenementen die allemaal in het teken staan van de 400ste verjaardag van de vestiging van de Grote Raad in Mechelen en van recht en rechtvaardigheid. 

Eerlijk is eerlijk: de grote massa was niet komen opdagen vandaag, ondanks het weer dat beter was dan enkele dagen geleden voorspeld.  Had het te maken met het afgelasten van de zaterdagmarkt dat vele passanten thuis hield?  Of had het te maken met het feit dat de start van het festival nog niet doorgedrongen is bij de meeste Mechelaars?

Vandaag liep ik kriskras door het gebeuren, en ik breng er dan ook graag verslag van uit, voordat ik het laatste luik van deze openingsdag straks zal bijwonen in de tuin van het Hof van Savoye waar het stuk 'Maat voor Maat' zal worden opgevoerd...

  (foto's: J.Smets)

De promotiecampagne van het aanstormende Cultuurevenement 'OP.RECHT.MECHELEN' komt op kruissnelheid.  Nu de vakantiemaanden achter ons liggen wordt volop gefocusd op het twee jaar durende stadsfestival dat Mechelen in zijn ban hoopt te krijgen.  Twee jaar lang wordt in onze stad herdacht dat 400 jaar geleden hier de Grote Raad werd geïnstalleerd: het opperste gerechtshof van onze contreien.  Als een burger indertijd zijn recht wilde halen werd er naar Mechelen gestapt - zowat het 'Hof van Straatsburg avant la lettre'.  'Mir ginn op Mecheln' was géén loos begrip. 

Hoe herdenk je nu zo'n historisch feit? Hoe vertel je iets zinvol voor vandaag?   Daar is diep over nagedacht.  In een snel veranderende samenleving kan het zelfs héél actueel worden vertaald.  Wat zijn de waarden waarop onze rechtspraak berust?  We leven in een tijd waarin waarden schuiven, waar twijfel en paradoxen ons gezichtspunt bepalen... Kunst en cultuur kunnen ons helpen over dit alles na te denken.  En: misschien heeft Mechelen wel zijn historische verantwoordelijkheid te nemen.  De Grote Raad gaf Mechelen het utopische imago van een rechtvaardige samenleving en anderzijds heeft onze stad ook enkele zwarte bladzijden in z'n geschiedenisboek.  Het museum van deportatie en verzet vertelt het verhaal van barbarij...  Wij Mechelaars zijn getuigen van deze twee historische momenten...

Humaniteit staat centraal in het cultuurevenement.  We hebben niet op alles antwoorden maar de vragen dienen we ons blijvend te stellen. 

Er zal enorm veel te beleven vallen tijdens dit stadsfestival.  We zullen het wel merken.  Het meest tot de verbeelding sprekende, of om het met passende beeldspraak te zeggen: 'in het oog springend' element, zijn drie reuzegrote ogen op diverse plaatsen in onze stad.  Vandaag, tijdens het persmoment, kreeg ik de kans om in één van deze ogen plaats te nemen...

(foto's: Jan Smets)

Vandaag mocht een zomers Mechelen een wel erg bijzondere gast verwelkomen... Rond half vijf kwam hij aangedobberd bij de Haverwerf, nadat de zeldzaam opendraaiende Kraanbrug voor hem open ging... Aan de kant klonk applaus bij z'n aankomst.  Door evenementen als rommelmarkt der begijnhoven en de braderie was er bijzonder veel volk in de stad.  Een aantal van de toeschouwers was op de hoogte van zijn komst, maar velen keken verbaasd op en wisten niet wat er gebeurde. 

Stralend weer, vrolijke mensen die op de uitkijk staan... Een vluchteling maakt het vaker anders mee...  De' inflatable refugee' maakte zich voor zijn Dijle-vaart klaar aan het Keerdok, en begon dan aan zijn tocht...

(foto's: Jan Smets)

Misschien kan je me het best omschrijven als een soort van artistiek archivaris van het verleden...

Ik zit met  Willy Van Eeckhout (°1943) op het terras van het onlangs geopende café Kuub op het Cultuurplein in de Minderbroedersgang.  Het is steeds aangenaam en boeiend praten met deze gedreven veelzijdige kunstenaar die zijn sporen al heel langgeleden verdiende.  Nog altijd bruist de man van creatieve ideeën.  In het kader van het aankomende groots opgezette stadsfestival OP.RECHT.MECHELEN, naar aanleiding van de 400ste verjaardag van de oprichting van de Mechelse Grote Raad, draagt Willy zijn steentje bij.  En dat 'steentje' is wel héél bijzonder en intrigerend.  In de hal van het Cultuurcentrum creeërde Van Eeckhout een installatie met de naam 'Tribunal de Malines'.  Als dit je ook nieuwsgierig maakt, moet je er beslist eens binnenlopen.  Vanaf 14 september tot en met 6 november kan je de installatie bekijken. 

Het begon allemaal met een dramatische brand in het Gerechtshof van Mechelen in het jaar 1995...