(foto's: Jan Smets)

Na 'n restauratieperiode van ongeveer 3 jaar werd vanavond de OLV-van Hanswijkbasiliek weer plechtig en feestelijk geopend.  De kerk is een pareltje geworden: helder, wit, en schitterend als nooit voorheen.  Het was minister-president Geert Bourgeois die de plaat die deze heropening in herinnering moet brengen, mocht onthullen samen met burgemeester Bart Somers. Ook aartsbisschop Jozef de Kesel die volgende week door Rome tot kardinaal wordt verheven, was er bij.  Voorzitter van de Kerkfabriek Fernand Verreth toonde zich een gelukkig man.  En dat waren ook de talrijke genodigden.  Niet in het minst de trotse parochianen.  Mechelen kreeg vandaag zijn geliefde kerk terug...

  (foto's: Jan Smets)

Of het nu wordt opgerakeld door een partij van rode, appelblauwzeegroene, knalgele of pimpelpaarse kleur maakt me eigenlijk weinig uit.  Maar ik ben wel blij dat het idee dat ik iets meer dan een jaar geleden op Mechelenblogt lanceerde nu weerom wordt opgenomen.  sp.a Mechelen voerde deze morgen op de zaterdagmarkt actie voor een hippe en culinaire invulling van de aloude vleeshal in de Huidevettersstraat.  Of deze beoogde nieuwe functie van dit knappe gebouw een haalbare kaart is, zou letterlijk en figuurlijk marktonderzoek moeten uitwijzen.  Maar het zou alleszins leuk zijn mocht het realiseerbaar zijn.  Persoonlijk geloof ik dat een 'gemengde' functie als markthal en horeca mogelijke perspectieven zou kunnen bieden. Dat moeten specialisten maar onderzoeken. Ik ben maar een gewone Mechelaar-met-een-idee.  Maar als een partij mijn wensdroom terug op de agenda plaatst, mag ik eveneens mijn artikel van toen nog eens vanuit de mottebollen halen.  Hier kan je het nog eens nalezen:

www.mechelenblogt.be/2015/01/euh-markthal-misschien

De toekomst zal wel uitwijzen of het project levensvatbaar is...

(foto's: Jan Smets.  Onderaan architecten Karel Beeck en Elfi Hermans)

Mechelen krijgt er weerom een pareltje bij! Het zoveelste...  Niet dat de gebouwen waarover het hier gaat al niet langer behoren tot alom gekend erfgoed én stadsgezicht.  Nee: aan de buitenkant wijzigt heus niet veel.  Maar het interieur van de 13de eeuwse Heilige Geestkapel op de hoek van de Minderbroedersgang, dat trouwens één van de alleroudste bouwwerken is in onze stad, en het aanpalende 16de eeuwe Heilige Geesthuis, hebben een ware metamorfose gekregen.  Beiden zullen een andere functie vervullen dan deze die ze de laatste decennia hadden.  De eeuwenoude gebouwen zullen in hun nieuwe kleedje het unieke decor vormen voor allerlei evenementen.  Particulieren én bedrijven zullen er gebruik van kunnen maken. Architect  Karel Beeck en projectarchitect Elfi Hermans wisten van de beide gebouwen iets verrassend moois te maken.

  (foto's: Jan Smets)

Het voormalige Predikherenklooster in de Stassartstraat is een intrigerende en inspirerende plek.  En dat zal ze in de toekomst nog meer worden als onze stedelijke bib hier zijn intrek zal nemen.  Na decennialange leegstand en verwaarlozing is het nu alle hens aan dek in dit 17de eeuwse gebouw.  Als alles van een leien dakje loopt (men zit gelukkig op schema), zal de restauratie van het imposante bouwwerk voltooid zijn in 2018.  Dan kan de stadsbibliotheek verhuizen.  Deze werken die werden gestart in september van vorig jaar hebben een kostenplaatje van 22 000 000 euro, waarvan 11 000 000 gesubsidieerd door de Vlaamse overheid.  Deze morgen kon ik de stand van zaken bekijken, en ik breng je graag deze fotoreeks.  Tijdens het recente archeologische onderzoek werd een verrassende ontdekking gedaan!    Onder de bestaande vloer werden een hele reeks grafstenen teruggevonden uit de 17de en 18de eeuw.... En deze vondst is toch wel bijzonder te noemen...

  (foto's: Jan Smets)

Nu de Bruul bijna helemaal in een nieuw kleedje steekt, en de gevel van de OLV-van Leliëndaalkerk er opnieuw  fris opgeknapt bij staat, valt de wat 'armoedige staat' van het Maria-en kind beeld nog méér op.  Maar..er wordt werk gemaakt van haar rehabilitatie.  De Moeder Gods mag uitkijken naar een volledige make-over.  Het 18de eeuwse beeld wordt grondig gerestaureerd.  De werken zijn gestart, en binnen 80 werkdagen zullen moeder en kind stralen als nooit voorheen!

  (foto's: Jan Smets)

Op deze zonnige lentedag zit ik met Jan Verhasselt op een bankje bij de grot in de Karmelietentuin - je weet wel: die mooie groene oase in de Heihoek, die sinds 2008 is opengesteld voor het publiek.  Voordien was het de kloostertuin van de Franciscanen, maar sinds hun vertrek en het ombouwen van de voormalige paterskerk tot hotel werd de voordien private tuin bezit van de gemeenschap.  En dat is een schitterend idee geweest.  Het is er heerlijk zitten, kuieren én het is een leuk spelterrein voor de jeugd uit de buurt.  Dat vindt ook Jan. Toch is er wel iets dat hem een beetje dwars zit.  De voormalige Lourdesgrot ligt er verwaarloosd bij, en dat vindt hij wel jammer.  Deze grot was en is een bekend stadsgezicht, en een mooi voorbeeld van klein religieus erfgoed.  Nu de stad driftig alle overblijvende Maria-en andere kapelletjes in het straatbeeld aan het inventariseren om ze zo nodig te restaureren, lijkt het Jan niet meer dan logisch dat ook deze oude Lourdesgrot in aanmerking zou komen voor herwaardering...

(foto's: Jan Smets)

Iets minder dan een jaar geleden had ik de unieke kans om de stellingen  te beklimmen die toen pas waren opgesteld in de Sint-Petrus-en Pauluskerk.  De prachtige barokkerk aan de Veemarkt die in amper zeven jaar was gebouwd, en hét visitekaartje werd van de Mechelse Jezuïeten was dringend aan restauratie toe.  De eens zo schitterende kerk was grauw geworden, en de verf bladderde van de muren... Zo'n restauratieprocedure duurt al gauw langer dan het bouwen van deze kerk grapte ooit iemand.  Feit is dat de noodzakelijke werken toch wel vlotten, en na een jaartje zie je - weliswaar nog fragmentair door het woud van palen en stellingen heen - dat deze kerk haar vroegere luister aan het terugkrijgen is.  Méér: dit wordt een heus pareltje!  Ik neem je graag - mijn lichte hoogtevrees verbijtend - mee op de laddertjes en de platformen, en laat je meegenieten van de vorderende werkzaamheden.  Wie dit ook wil beleven, moet zeker de Open Monumentendag van zondag 14 september aankruisen.  Dan kan je immers in kleine groepjes, én deskundig begeleid mee op deze werf.  Wie er dan nog niet genoeg van krijgt, kan ook de werken in de kathedraal en de Hanswijkbasiliek van dichterbij bekijken!  Een must voor al die geboeid is door monumentenzorg...

(foto's: Jan Smets)

Ik ben daarstraks even de OLV-van Hanswijkbasiliek binnengelopen... De barokke kerk staat sinds kort in een stevig korset van steigers.  De restauratiewerken komen nu duidelijk op kruissnelheid.  Nog slechts een paar dagen is de kerk  verwijderd van een jarenlange sluiting.  Vanaf zondag gaat de geloofsgemeenschap van Hanswijk ondergronds.  De vieringen gaan van dan af door in de crypte.  Het interieur van de kerk wordt van dan af grondig onder handen genomen.  Het eind van de werken is voorzien voor eind 2017.  Dan zou de kerk moeten schitteren als nooit voorheen.  Ik ben razend benieuwd naar dat eindresultaat!   Als het zo fraai gaat worden als wat de voorlopige restauratieresultaten van Sint-Petrus en Paulus met deze andere kerk bereikt hebben, staat de basliliek mooie tijden te wachten...  We dienen nog wat geduld te oefenen, maar binnen enkele jaren zullen we trots zijn op al deze opgeknapte historische kerken die onze stad z'n typische en monumentale karakter geven...

(foto's: Jan Smets)

Sinds kort valt één van de mooiste historische huizen van de binnenstad weer te bewonderen in al zijn glorie.  Huis Hemelrijck - of 'de Sotscop' op de hoek van de OLV-straat en de Gebroeders Verhaeghenstraat is een uniek pand en tijdgenoot van huis De Zalm op de Zoutwerf.  Beiden zijn het sprekende voorbeelden van laatgotische architectuur.  Het huis bevond zich voor de grondige opknapbeurt in érg slechte staat.  Honderd jaar geleden had men het Hemelrijck al eens opgekalefaterd, maar dan volgde jarenlange verwaarlozing.  Het huis zélf is in privé-handen.  Gek genoeg is de gevel in stadsbezit - en dit sinds de laatste restauratie een eeuw geleden.  De stad heeft eindelijk haar verantwoordelijkheid genomen en het pand grondig aangepakt.  Dat past in de opwaardering van deze straat én stadsdeel, waar ook de OLV-over-de-Dijlekerk staat te stralen, en waar binnenkort het Hof van Cortenbach deel van zal uitmaken...  Al is aan dit vroegere paleis méér dan flink wat werk.  Maar goed: Het Hemelrijck is een pareltje geworden.  Vanmorgen werd het authentieke zestiende-eeuwse Mariabeeld weer in de hoeknis geplaatst.  Het is het sluitstuk van de vernieuwing van het beschermde pand...

(foto's: Jan Smets.  schepen Greet Geypen en Sofie Stevens van Monumentenzorg)

Het mag een wonder genoemd worden dat na de verwoesting van het Hof van Busleyden in Wereldoorlog I de 'schoonste kamer' van dit stadspaleis bewaard is gebleven.  Het renaissance-optrekje van één van de meest illustere Mechelaars ooit - Hieronymus van Busleyden, lid van de Grote Raad, humanist en stichter van het Drie-Talen college in Leuven, werd nagenoeg volledig met de grond gelijk gemaakt.  Enkel de muren bleven als trieste getuigen staan.  Daken, toren, glasramen en muurschilderingen op de eerste verdieping werden vernield.  Alleen het mooiste vertrek van het paleis bleef gespaard in de brand.  In deze ruimte - het 'hypocaustum' genoemd, ontving de heer des huizes zijn illustere vrienden zoals Erasmus en Thomas More.  Hier werden ongetwijfeld verheven gesprekken gevoerd tussen de grote intellectuelen van die tijd...    Na het overlijden van Van Busleyden kreeg het Hof verschillende andere bestemmingen, en werden de unieke wandschilderingen die het vertrek sierden overkalkt.  Pas in 1864 werden ze herontdekt bij restauratiewerken.  Onlangs werden de schilderingen grondig geconserveerd en gereinigd.  Het is vanaf nu mogelijk om ze te bewonderen....

  (foto's: Jan Smets)

Het is zo één van die héél merkwaardige hoekjes in onze stad, die kleur en karakter geven aan het straatbeeld.  Op het uiteinde van het legendarische steegje, het Klapgat, en haast in de schaduw van de gotische Sint-Janskerk, is er een klein kapelletje gebouwd, afgesloten met traliewerk en glas.  In dat vreemde bouwwerkje staat een merkwaardige beeldengroep, sterk verwaarloosd, die af en toe de toevallige passant tot fronsende wenkbrauwen weet te bewegen.  Wie vertrouwd is met enige kennis van Christelijke iconogafie weet dat deze scène Jezus met z'n apostelen  voorstelt, in het Hofke van Olijven...  Het is een vrij uniek kapelletje.  Wetende dat de houten beeldengroep dateert uit de 16de eeuw, is het dus méér dan hoog tijd dat van dit stukje cultuurpatrimonium stof wordt afgeblazen!  Méér zelfs: een grondige restauratie dringt zich op.  En dat gaat nu gebeuren.  We kunnen er alleen maar blij om zijn, want tot hiertoe is dit hoekje erg stiefmoederlijk behandeld geweest!

(foto's: Jan Smets)

Vandaag had ik de unieke kans om op de werf van de Sint-Petrus en Pauluskerk aan de Veemarkt een kijkje te nemen.  Deze historische kerk staat nu in de steigers.  Mijn latente hoogtevrees verbijtend, klom ik langs laddertjes, en laveerde ik op de stellingen, en kon de werkzaamheden aan het interieur van heel dichtbij volgen.  En dat was een boeiende ervaring, waar ik jullie mee van wil laten genieten.  Maar geen nood!  Wie zin heeft om mijn voetsporen te volgen, kan dit ook met de Open Monumentendag op 8 september.  Maar let wel op: omdat je dit alleen kan in kleine groepjes met gids, dien je hiervoor in te schrijven.  Dat kan bij UIT in Mechelen...

(cartoon: Henk Langenkamp)

(voorontwerp...)

We leven op hoop...  De instorting van een gedeelte van de verkrotte hoek Scheerstraat-Merodestraat heeft de hele procedure versneld.  Er is einde aan het licht van de tunnel.  De Processie van Echternach is gestopt, en lijkt nu enkel voorwaarts te stappen.  Laat ons hopen dat er nu geen roet meer in het eten wordt gestrooid.  Vandaag kwam men op de proppen met een voorontwerp van de nieuwe 'invulling' van deze stadskanker (om het nog maar eens met een haast versleten woord te benoemen...)

(foto's: Jan Smets)

Ik heb een afspraak met Herman Stevens van de Kerkraad van Sint-Jozef-Coloma.  We staan voor de Colomakerk, die aan de buitenzijde knap gerestaureerd is, en terug een volwaardig baken is geworden van de wijk.  Maar...het is héél rustig op de werf.  De werken liggen stil.  De eerste fase is afgerond, en de tweede fase is nog niet van start gegaan...  Het baart Herman grote zorgen.  Dreigt het restauratieproces stil te worden gelegd?