(foto's: Jan Smets)

Zomeravond.  we hebben woorden en tijd.

Herman de Coninck, groot geworden onder Sint-Rombouts, schrijft deze versregels...

Een zomeravond...

De straatstenen van Lissabon ademen zowel zuiderse levensvreugde als nostalgie uit...  En de fado is de klankkleur van de stad, die  de afbladderende okeren gevels met weemoed omsluiert.  Deze stad is een stad voor dichters -  perfect decorum om er het leven te ademen, en...om er te sterven...  Herman zal er dan ook sterven., op de straatstenen van deze stad.   Een abrupt einde voor een Mechels dichter.  Te snel, te plots, te jong...  En de fado slikt een traan weg tussen de regels door...  Dichterlijke vrijheid...

(foto: Jan Smets)

Mechelen bergt zijn visioenen op - en toch...blijft het verder dromen!  De examens zijn voorbij - en de stad barst van jeugdig geweld.  De junizwoelte wakkert het vakantiegevoel aan...  En de Dijlefeesten roffelen de zomer zonder verder getreuzel doorheen de Maneblussersstad...

  (foto's: Jan Smets)

Het eerste 'schrijfsel' van nieuwbakken 'stadsartiest' Pat Donnez is op papier gezet - én gedeclameerd door dichter himself op onze Grote Markt!  Gazet van Antwerpen, die trouwens in een artikel van Sven Van Haezendonck, het stukje poëzie in haar papieren editie afdrukte,  laat het  gebeuren ook 'zien' op http://www.gva.be/antwerpen/mechelen/stadsartiest-lanceert-zijn-eerste-gedicht-m.aspx

Daar gaan we dan:

Deze stad die mij bekeerde tot losbandigheid en leerde hoe je in donkere kroegen kunt blijven hangen

Lichtjaren lang

(foto: Jan Smets - vanop torenspits OLV-over-de-Dijlekerk)

Ik wéét het: de dagen zijn grauw en miezerig, en dan...dan kom ik hier aanzetten met een oud gedicht van ene Hélène Swarth, een bekende Nederlandse dichteres, die lang geleden in deze stad verbleef, en dat...een grote tristesse uitademt...

Sorry lieve mensen - Ik ben niet gedeprimeerd (al ben ik wel wat wintermoe...), maar het past toch wel zo'n heel klein beetje in de 'vale sfeer' van deze dagen...

Verplaats je nu naar het Mechelen van 1890...

(foto: Jan Smets)

Koude, en grijsheid, en leegte...  Kleur is weggevroren.  Er is in weze niks te zien, en...misschien moet je nét dàt zien...

Het brengt me bij een gedicht van de Mechelse dichter, Herman De Coninck.. : 'De Plek'

Vorige zaterdag werd de nieuwe dichtbundel van onze stadsgenoot en Radio1-producer Pat Donnez voorgesteld in de bibliotheek in Mechelen.