(foto's: Jan Smets)

Hij was al langer ernstig ziek maar  bleef er zélf in geloven dat het allemaal niet zo'n vaart zou lopen. Luc Deflo blééf schrijven.  Voor velen was het daarom ook een schok toen men in november van vorig jaar zijn overlijden vernam. Amper 60 jaar werd Luc, die één van de populairste misdaadauteurs van ons land werd.  En hoewel hij al jaren geleden verhuisde naar Brussel lag zijn hart nog steeds bij zijn geboortestad.  Mechelen was héél vaak het decor voor zijn thrillers.  Regelmatig zakte hij af naar de Vismarkt voor een afspraak met zijn vrienden, en in de Colomakerk in de Hanswijkenhoek, waar hij zijn kinder-en jeugdjaren doorbracht in de Abeelstraat, had zijn uitvaart plaats.  Mechelen liet Luc niet los...

Opmerkelijk is het dat Luc voor zijn vele lezers nog een verrassing in petto heeft!  Niet minder dan vier thrillers liggen klaar om uitgegeven te worden!   Die zullen dan ook postuum verschijnen.  Vandaag, 15 februari, is het de beurt aan het eerste boek: 'Levend Speelgoed'.   Wat meer is is het feit dat in boekhandels Standaard aan de IJzerenleen, én Salvator in de Befferstraat, een herinneringsboekje klaarligt waarin de fans een korte boodschap kunnen achterlaten voor hun geliefde auteur!

(foto's: Jan Smets)

Enkele jaren geleden was hij op de Boekenbeurs toen zijn voormalige leraar van het derde studiejaar van Scheppers bij hem langskwam.  Hij had een oud opstelletje van Luc bij, met een schitterende 9,5/10.  Het deed Luc veel deugd.  In opstellen schrijven kon hij al van jongsaf zijn creativiteit kwijt...  Het jongetje van toen werd een populair en gewaardeerd schrijver...  Een Mechelaar om trots op te zijn.

Gisterenavond overleed Luc Deflo in het Sint-Maartenziekenhuis.  Dat hij al langer ernstig ziek was, wist ik.  Hij kreeg een zwaar verdict te verwerken, maar ik zag hem nog regelmatig.  Toch was er geen ontkomen aan.  Op amper 60-jarige leeftijd gaat Luc van ons heen.  Het is Sven Van Haezendonck van Gazet van Antwerpen die gisteren als eerste het pijnlijke nieuws vernam en hierover verslag maakte.

Enkele jaren ouder dan ik was hij, en hij woonde in mijn wijk - de Hanswijkenhoek.  Het gezin Deflo was van de Abeelstraat. In deze wijk woont nog steeds zijn familie.  Zo zou veel later in één van zijn thrillers zelfs de Colomakerk fungeren.  Mechelen was sowieso hét decor van vele van zijn misdaadromans.  Op de schoolbanken was hij ondermeer klasgenoot van de eveneens bekende Mechelaar en 'Hanswijkenhoeker' Frank Deboosere.  De naar Brussel uitgeweken auteur kwam nog graag en veelvuldig naar zijn geboortestad.  Met veel plezier kwam hij jarenlang nog bijna wekelijks afgezakt naar Mechelen waar hij met zijn vrienden pinten kwam pakken op de Vismarkt...

(foto's:J.Smets)

Hij kreeg er haast signeerkramp van wist hij nadien te vertellen...  Gisteren ontving Luc Deflo, de populaire misdaadauteur, zijn talrijke fans in de boekhandels De Standaard en Salvator.  De naar Brussel uitgeweken Mechelaar Deflo, die opgroeide in de Abeelstraat in de Hanswijkenhoek, bracht heel onlangs zijn dertigste boek op de markt.  Waarom zouden we het moeten kopen, vroeg ik Luc.  "'t Is een graaf boekske, en bovendien gebaseerd op waar gebeurde feiten!"  Bloedstollend belooft 'Vlees' zeker te zijn.  De nog naar verse drukinkt ruikende thriller ligt hier leesklaar naast mij.

 (foto's: Jan Smets)

Met 'Intifada' is een nieuwe potentiële bestseller van Mechelaar Luc Deflo van de pers gerold.  De in Etterbeek wonende Maneblusser levert met deze misdaadroman weer leesvoer af dat heel zeker scoren zal.  Luc is dan ook niet aan zijn proefstuk toe.  Zo'n 23 boeken mag hij op zijn conto schrijven. Van die hele reeks spelen er zowat een vijftiental af in onze Dijlestad.  Deflo mag dan al wel zo'n tien jaar in het Brusselse wonen: hij blijft een Mechelaar in hart en nieren.  Deze morgen signeert hij zijn jongste boek in Salvator, en in de namiddag komt Standaard Boekhandel aan de beurt.  De fans zijn natuurlijk present.  "Voor mijne man..., hij kon zelf niet komen" ,meent een dame uit de Hanswijkenhoek haar komst te moeten verantwoorden.  "Zelf iees ik niks buiten de Story."  Luc, die zelf ook van Coloma afkomstig is, beantwoordt met een glimlach, en tekent keurig en sierlijk met vulpen (!) een boodschap in het boek.  "Dit is een exemplaar van 1900.  Ik heb een hele verzameling - zo'n vijtfig denk ik.  Schrijven met een vulpen is een kunst op zich - Ik schrijf er veel mee, en kan er uren mee spelen..."   Ambacht en kunst...

                      (foto: Jan Smets)

De Mechelse schrijver van misdaadromans, Luc Deflo, maakte gisteren handig gebruik van het feit dat het druk was in de stad, om zijn bundel Kortverhalen Deel 1, onder de aandacht van de Maneblussers te brengen.  Dat deed hij door het boekje aan te bieden op de Haverwerf, waar Luc, netjes gezeten aan een tafeltje, bereidwillig signeerde...  Want dat Deflo fans heeft in de Dijlestad is een understatement

(foto rechts: Jan Smets)

Luc Deflo voorstellen is overbodig.  De tegenwoordig in Brussel wonende schrijver van misdaadromans, is door en door Mechels! (afkomstig zelfs uit de Abeelstraat van mijn 'eigenste' Hanswijkenhoek...).  Hij heeft al flink wat boeken op zijn palmares die een trouwe schare lezers weten te bekoren. Zopas is zijn laatste schrijfsel van de drukpers gerold: 'Phobia'.  Alleen de cover ziet er al bloedstollend uit...

Afgelopen zaterdagmorgen liep ik over de markt in Mechelen en naar goede gewoonte sprong ik ook even binnen in de Forum Boekhandel. Een klein papiertje trok mijn blik. Toen ik het las, dacht ik onmiddellijk: "Daar wil ik naartoe." Het was de aankondiging van het gesprek tussen twee Mechelaars (of beter (ex-)Mechelaars). Het gesprek ging tussen stadsartiest, radiomaker Pat Donnez en misdaadauteur Luc Deflo. Op zondagmorgen was ik dan ook aanwezig in het V.O.C. waar het gesprek plaatsvond.

Als ge schrijft voor Mechelen Blogt komt ge nog eens ergens, alstublieft!
En zo was het dat ikzelf samen met een handlanger -een zekere Jan Smets of zo, daar wil ik vanaf zijn- aanwezig was op iets van Luc Deflo, een schrijver.

'Dirk. Wat scheelt er? Je kijkt zo...'
Deleu vertrok zijn mond tot een slappe grijns. 'Walter, zijn er bij de onopgeloste zaken blonde vrouwen betrokken?' Vereecken trok de wenkbrauwen op.
'Vermoord, Walter. Jonge blonde vrouwen die op een onverklaarbare manier om het leven gekomen zijn.'
'En dan nog liefst in de buurt van het Vrijbroekpark zeker?' antwoordde Vereecken.
'Ja, in stukken gezaagd als het kan', grijnsde Deleu.
(uit 'Sluipend gif')