(foto's: Jan Smets)

Ik heb hem voor de eerste keer ontmoet in 1979.  In het Cultureel Centrum liep er toen een retrospectieve over kunstenaar Jan De Smedt (1905-1954).  Ik was daar met mijn grootoom, Staf Weyts, geboren Mechelaar en schrijver, en een goeie vriend van de kunstenaar.  Maar wie me vooral is bijgebleven is de zoon van Jan: Raphaël De Smedt, die met héél veel liefde sprak over zijn jong gestorven vader.  Hij was amper 13 jaar toen hij stierf.  Het zou zijn levenswerk worden om te zorgen dat zijn vader de erkenning kreeg die hij verdiende - Hier, in deze stad, en ver daarbuiten.  Raphaël is daar in geslaagd.  As belangrijkste promotor van zijn vader, heeft hij dit gedaan gekregen.  Jan De Smedt, die trouwens een neef was van die andere grote Mechelse kunstenaar - Theo Blickx, heeft de podiumplaats gekregen waarop hij recht had.  Maar Raphaël De Smedt die zondagavond in het Imeldaziekenhuis van Bonheiden overleed op 72-jarige leeftijd na geruime tijd ernstig ziek te zijn geweest, heeft veel meer gedaan.  Deze erudiete man die gewezen conservator was van de Koninklijke Bilbiotheek en decennialang tot één van de steunpilaren van de Koninklijke Kring voor Oudheidkunde, Letteren en Kunst van Mechelen, kan gerekend worden, mag één van de invloedrijkste en schranderste Maneblussers genoemd worden...

(foto's: Jan Smets)

'Alles gaat voorbij, behalve het verleden...'

Er zijn zo van die eerbiedwaardige verenigingen in onze stad waarvan we de naam met een zeker ontzag en respect uitspreken.  En als zo'n 'Instituut' dan ook nog eens de méér dan respectabele leeftijd van 125 jaar bereikt, dan is het zowat een ongeschreven wet dat die in één van de schoonste locaties van onze stad hun feestje mag houden....  Deze avond mocht de Koninkljke Kring voor Oudheidkunde, Letteren en Kunst de verjaardagskroon opzetten, in het kader van de raadszaal van ons stadhuis.