Onder het motto ‘we hebben allemaal onze beperkingen’ zet P’ARTOPIA, een subproject van de tentoonstelling ‘Newtopia: De staat van de Mensenrechten’, op 3 december de speciale gaven van alle deelnemers letterlijk en figuurlijk in de verf. P’ARTOPIA wil op een artistieke manier ‘mensen met een beperking’ in aanraking brengen met het thema mensenrechten. De P staat voor participatie - 'to take part in', ‘ARTOPIA’ voor de hele kunstwereld.

Mensenrechten is een thema dat iedereen aanbelangt, en daarom vindt Newtopia het belangrijk om een zo groot mogelijke doelgroep bereiken. Daarom is er na subproject Youthopia nu ook ‘P’ARTOPIA’.

(foto: Jan Smets)

Hij vindt Mechelen 'a very nice city', maar hij heeft het koud.  Voor de foto doet hij zijn muts af en zijn handschoenen uit.  Gisteren wou hij al aan de slag, maar het mistroostige regenweer stak stokken in de wielen.  Maar vandaag is hij dan toch aan het werk getogen: Mohamed Fahmy - Egyptische kunstenaar - voor enkele dagen te gast in onze stad, waar hij een monumentale wandschildering zal maken op een voorlopig blinde muur in de tuin van het Hof van Busleyden...

Zondagochtend 18 november 2012 vindt in Vlaanderen en Brussel de Kunstendag voor kinderen plaats.  Newtopia / Youthopia organiseert die dag ’s ochtends een actie voor kinderen tussen 6 en 10 jaar.

(foto's: Jan Smets)

Ze zijn jong en ze willen wat.  Dat kan je wel stellen.  Ze hebben dromen, maar maken ze ook waar.  Het zijn vooral creatieve breinen die hun gevoelens subliem vorm weten te geven in poëzie en beelden.  Drie jonge Mechelse kunstenaars.  Eigen-zinnig, met het hoofd in de wolken maar met de voeten stevig op de grond: de broers Arno en Hidde, Moens, 20 en 22 jaar jong, en hun vriend Jeroen Los, ook 22.   In het schoolse systeem voelden ze zich - de één al wat meer dan de andere - niet helemaal in hun sas.  Het keurslijf is afgeschud.  Ze wéten waar ze naartoe willen.  En Mechelen heeft hen nu ook ontdekt.  Deze stad moet zuinig zijn met dit talent.  Het koesteren. 

(foto's: Jan Smets)

Het zal ons allen weten raken.  Want mensenrechten zijn universeel.  De toptentoonstelling Newtopia, op vier locaties in onze stad, die zaterdag feestelijk wordt geopend, en zal eindigen op 10 december, is indrukwekkend, poëtisch en confronterend tegelijk.  Ik kreeg vandaag een voorsmaakje van wat deze voor Mechelen ongelooflijk belangrijke expo te bieden heeft, en ben er van overtuigd: dit zal niemand onberoerd laten. Curator Katerina Gregos die een erg grote naam is in de wereld van actuele kunst, heeft met Newtopia - the state of human rights - een huzarenstuk volbracht.  Met Griekse passie heeft  Gregos ons vandaag rondgeleid door de tentoonstelling, en vertelde enthousiast en met grote vakkennis over de kunstwerken van zo'n zeventigtal kunstenaars uit de hele wereld, die hier - in onze stad - verzameld zijn...  Dit mag je écht niet missen!

(foto's: Jan Smets)

Ik heb met haar afgesproken in de Begijnenstraat - bij Theater Nona, waar ze nu tijdelijk een werkstek heeft gevonden.  Ze heeft het best druk de laatste tijd, want ze is als creatieve duizendpoot met verschillende projecten tegelijkertijd bezig.  Mechelen heeft haar blijkbaar 'ontdekt'...  En dat is mooi.  Het is ook een terechte waardering voor haar kunnen.  Want dat hééft ze: Shamisa Debroey - bouwjaar °'89.  Mechelse in hart en nieren.  Ze barst van talent - is een vrolijke meid, en heeft nog tal van dromen.  Ze studeerde vorig jaar af met grote onderscheiding in het Brusselse Sint-Lukas - in de richting illustratie en beeldverhaal.  Een aantal gevestigde waarden uit dat wereldje weten dat Shamisa 'het' heeft, en deze waardering heeft haar het nodige duwtje in de rug gegeven.  Tijd om eens een babbeltje te maken met deze jongedame-met-pit: een Maneblussende Madam om trots op te zijn!

(foto's: Jan Smets.  Onderaan het organiserende team: Eva Meyer, Lotte Verplancke en Anneke Geets)

Op deze zomerse dag waarop de mussen dood plegen te vallen, en ander gevogelte hun kat stuurt omdat het eigenlijk geen weer is om er een hond door te jagen, zijn er toch wel wat voorbijgangers bereid om in de sofa plaats te nemen...  En da's opmerkelijk - of toch weer niet: want wie kan weerstaan aan de enthousiaste uitnodiging van dit charmante trio dat op de Botermarkt probeert de Mechelaars in hun improvisoire living te lokken?.

(foto's: Jan Smets)

De Schuttersvest is aardig op weg om een heuse kunstenboulevard te worden.  We treffen er onderandere 'de Vlucht' van Theo Blickx aan, maar ook een borstbeeld van Willem Geets...  Gisteren werd een nieuw imposant kunstwerk geplaatst, en vandaag werd de constructie afgewerkt in aanwezigheid van de maker ervan: de bekende beeldhouwer Camiel Van Breedam.  En... het is een spraakmakend kunstwerk!

(foto's: Jan Smets)

Met een koel glas witte wijn staan we in de tuin - na een fikse regenvlaag sijpelt vriendelijk zonlicht door het bladerdek, en streelt het de sculpturen die in dit natuurlijke decor staan opgesteld.  Dit is een oase van rust - een artistieke oase: hier wandel je door het verhaal van de kunstenaar.  Pol Cockx is de schepper van dit alles.  Met een ongelooflijke zin in het schone en met een onmiskenbaar talent heeft deze Mechelse beeldhouwer hier een droomwereld gecreëerd waar het goed toeven is.  Hier voel je de kunstenaar het beste aan - Dit is zijn biotoop - zijn habitat.  Dit weekend ben je hier welkom - in de Kalkovenstraat 5, op een paar stappen van het stedelijk kerkhof.

Aan het woord is de enthousiaste studente Jorien De Cloedt bezieler van Café Con Arte (Café & Arte). Negentien Mechelse kunstenaars van diverse pluimage stellen hun werk tentoon in een 'kunst-boekenrek' bij koffiebar Sister Bean. Met het artistieke project wil Jorien kunst zo toegankelijk mogelijk maken. Mechelen Blogt sprak met de initiatiefneemster tijdens de opening van het Kunst-boekenrek, zaterdag 26 mei.

(foto's: Jan Smets)

(foto's: Jan Smets)

Flarden nostalgisch behangpapier - ouderwetse gootstenen, lichtschakelaars, ...  een uitgeleefd kloostergebouw.  Hier huisden eens de Dames de Marie.  Nu is het vroegere klooster aan de Tervuursesteenweg 14 een onderdeel van het scholencomplex COLOMAplus.  Maar deze dagen herbergt het vooral de 'woordkunst' van Dirk Verbruggen - Mechels dichter - te jong overleden, drie jaar geleden op Paasmaandag...  Flarden tekst, woorden -  woorden en beelden...  Hier drentelt Dirk. Hier tussen de muren met nostalgie behangen, brengen zijn collega's leerkrachten een hommage aan Dirk...

(foto's: Jan Smets   -  Jef Van Grieken, Karel Geys, Jaap Boelens)

Vanavond opende het Moreelshuis in de Moreelshuis op ons Groot-Begijnhof haar deuren.  De nieuwe kunstgalerij in het voormalige dodenhuisje en aanpalend gebouw is een pareltje geworden!  Het Maurus Moreelshuis geeft het begijnhof en onze stad beslist een meerwaarde.  Met schilderijen, pastels en etsen van niet minder dan de bekende Mechelse kunstenaar Jef Van Grieken werd de galerij 'ingewijd'...

(foto's: Jan Smets - curator Katerina Gregos)

Het was daarnet een drukke bedoening in boekhandel De Zondvloed in de OLV-straat.  Er was veel volk komen opdagen voor de presentatie van hét culturele topevenement van het jaar in onze stad.  Van 1 september tot 10 december loopt immers 'Newtopia - de Staat van de Mensenrechten' op verscheidene locaties in onze stad.  Méér dan 60 bekende en minder bekende kunstenaars zullen er aan deelnemen.  En: er staat druk op de ketel!  Want twee van de locaties waar de tentoonstelling zal plaatsvinden, zijn nu nog regelrechte bouwwerven: Hof van Busleyden en het Holocaust &Human Rights Museum in de Stassartstraat...

(fragmenten uit prentkaarten van Ost, waarin hij zichzelf heeft afgebeeld...)

Hij werd geboren op Valentijnsdag, maar zou heel zijn leven vrijgezel blijven -  smachtend, verzuchtend...  -  trachend naar de ideale liefde die hij maar niet vinden kon...  Misschien was er slechts één geliefde die hem nimmer in de steek liet:  'Zijn' Mechelen - versteende schoonheid, schilderachtig....  'bange stad onder die afgeknotte praalsteen' -  zoals hij ze ooit omschreef.

Alfred Ost was géén geboren Mechelaar, en zou hier ook maar veertien jaar verblijven - als 'passant'.  Maar hij zou de verliefdheid op de Dijlestad tot zijn laatste snik met zich meedragen.  Valentijnskind Ost - melancholisch en dweepzuchtig, rechtlijnig en teruggetrokken, romantisch, en soms ook 'rare vogel' genoemd,  heeft Mechelen graag gezien, en jaren nadat hij de stad verlaten had, dook ze nog steeds op in zijn werk en zijn leven.  Het was échte liefde!