(foto re: J.Smets. foto o: Jorrit Michiels)

Ze is een sympathieke, spontane spraakwaterval. Honderduit vertelt ze.  Zonder kapsones.  Vandaag was het weer een doodgewone schooldag.  Toch zindert het nog altijd na wat haar gisteren te beurt viel.  Immers: Sam Michiels won gisteren zomaar eventjes het Stadsjuweel Dr.de Gruyter.  En dat is beslist niet min!  Op deze 65ste editie van deze toch wel heel bijzondere en hoogstaande voordrachtwedstrijd ging de 10-jarige Sam aan de haal met de meeste punten.  Daarom ook mag ze terecht pronken met het stadsjuweel, dat zij - mocht ze de wedstrijd nog eens twee keer winnen - definitief in haar trofeekastje mag bijzetten.  Zover zijn we nog niet.  Maakt ook weinig uit.  Nu mag ze trots zijn op de prestatie die ze neerzette.  Vanavond liep ik langs bij de winnares die met haar ouders en jongere broertje Jerom aan de Auwegemvaart woont. 

(foto's: Jan Smets - oktober 2017)

Twee jaar geleden werd de sympathieke Frits De Ruyter uit Hombeek de nieuwe' kleine Stadsartiest'  Hiermee volgde hij Yannis Aghassaiy (zoon van de bekende Mechelse rapper en filmmaker Pita Saïd)  op die deze titel als eerste mocht voeren.  Frits wist de jury te overtuigen met een bijzonder expressief gebracht gedicht over chocolade en snoep.

Dat de toen tienjarige kerel uit Mechelen nog van zich zou laten horen stond in de sterren geschreven.  Iedereen merkte toen al dat de jongen barste van talent.  En zoiets wordt natuurlijk opgemerkt!  Verbazend is het dan ook niet dat Frits sinds enkele dagen opgedoken is in de bekendste en populairste Vlaamse soapserie: 'Thuis'... Na de al even Mechelse Elise Roels die jaren geleden ook al als jong talent werd opgevist om te acteren in deze soap ('Emma'), is het nu de beurt aan Frits om zich te bewijzen.  We bekijken het met argusogen!

  (foto's: Jan Smets)

(vlnr: Louka Van Roy, Elise Leclef en Anouk De Weerdt)

Hun enthousiasme kunnen ze moeilijk onder stoelen of banken steken.  Da's dan ook erg begrijpelijk. Binnenkort starten ze hun meer dan tof project: 'Breekjaar'.  Vandaag ontvangen ze de sleutel van het pand dat ze voor deze organisatie huren.  Best spannend.  Breekjaar wil jongeren tussen 18 en 24 jaar, die niet goed weten wat ze willen aanvangen met hun studies en toekomst, op weg zetten.  Breekjaar wil hen hun talenten leren ontdekken en stimuleren tot het maken van een bewuste studiekeuze.  Want...daar is nood aan - voor een groeiende groep jongeren tussen secundair en hoger onderwijs of voor hen die hun opleiding hebben stopgezet.  Met een tussenjaar bij Breekjaar komen ze zo'n twee dagen in de week bij mekaar, in een programma van vijf of tien maanden.  Aan de persoonlijke ontwikkeling wordt gewerkt door middel van workshops, creatieve en groepsactiviteiten, door het aanscherpen van zelfvertrouwen, ondernemersschap enzovoort.  En van de jongeren wordt hiervoor natuurlijk wel wat inzet gevraagd.  Maar doordat ze zélf deze stap zetten, zijn ze al sterk gemotiveerd.  Ik praat met initiatiefnemers Elise Leclef en Anouk De Weerdt én met vrijwilliger Louka Van Roy, die zo'n beetje een 'ervaringsdeskundige' is.  Plaats van de babbel: in het pand waar Klankendaal (school voor muziekeducatie) tot voor kort haar stek had.  Oorspronkelijk was dit een werkplaats waar onderdelen voor de spoorwegenwerden gefabriceerd, en voor de oudere bewoners van de Hanswijkenhoek, is dit grote 'huis' aan de Tervuursesteenweg 84 nog altijd het 'Zwèt Kot'.  Klankendaal huisde er sinds 2008.  Vanaf januari krijgt het een gloednieuwe bestemming.  De grote ruimte op het gelijkvloers is nu nog erg leeg en we moeten elders vier stoelen bij mekaar zoeken voor dit gesprek.  Maar dit zal spoedig veranderen...

(foto's: Jan Smets)

Verbaasde blikken bij de voorbijgangers toen deze namiddag een groepje jongeren met veel enthousiasme hun beste beentje voorzetten en de Botermarkt wisten te prikkelen met hun danspasjes op aanstekelijke ritmes...  Ook was er een spandoek ontrold die deze Dag tegen racisme in de aandacht probeerde te brengen.  En dat lukte!  Jawel.  RESET PRIKKELT was de initatiefnemer en uitvoerder van deze verrassende flashmob.  RESET PRIKKELT?  Het zegt je wellicht weinig of niks.  Maar de naam staat voor een sociaal artistiek participatie project van H30, artistieke werkplek en de kinder-&tienerwerking van vzw J@M.  Samen leiden ze diverse jongeren naar het artistieke en cultureel vrijetijdsaanbod.  Tijdens dit traject kunnen jongeren hun talenten ontdekken.  Elke woensdagnamiddag komen ze samen in H30 in de Hanswijkstraat om te oefenen en te repeteren...  Vandaag konden we er ook mee kennismaken...

20 Artistieke jongeren fikken, vonken en knallen erop los in H30. Ze noemen zichzelf “Fikkers”, jongeren die erop los “Fikken” in het gebouw van H30 in de Hanswijkstraat. Op de hoogste verdieping werd ik verwelkomd in de repetitieruimte, daar waar de jongeren hun artistieke skills kunnen verbeteren en vooral hun eigen culturele projecten kunnen waarmaken. Hier worden ze gecoacht en ondersteund door het H30 team, maar ook door Fikkers van vorig jaar, de “Residents”

(foto's: Jan Smets)

Aanvankelijk was hij er wat beschroomd voor...  Zou het niet misbegrepen worden?  Maar vrienden trokken hem over de streep.  En zo ging Giovanni Willems er voor: met een lied zou hij zijn vriend Glenn gedenken.  Op nieuwjaarsdag stapte de 22-jarige Glenn Daelemans uit het leven.  Voor velen kwam dit nieuws heel onverwacht en hard aan.  een emotionele mokerslag was het ook voor zijn drie jaar jongere vriend Giovanni.  Samen vonden ze mekaar in de muziek.  En met muziek - met een pakkend lied waarin hij zijn verwarde gevoelens probeerde te verwoorden - neemt Giovanni afscheid van hem.  Maar het nummer wil méér zijn dan dat.  Het wil ook troost en rust bieden aan de nabestaanden en al die hem gekend hebben.  Misschien helpt het ook andere jongeren die met zwarte gedachten zitten, om over hun emoties te praten.  "Het gaat écht niet om mij", herhaalt Giovanni.  "Ik werd zelfs ongemakkelijk als sommigen me proficiat wensten met dit lied...".  Maar ik ben opgelucht dat het goed onthaald is geworden door de zus en moeder van Glenn die het nu heel moeilijk hebben."  Het ontroerende lied 'Zichzelf verloren' dat deze student verpleegkunde schreef en zong, is te beluisteren op Youtube.  Stilletjes hoopt Giovanni er op dat radiostations hem contacteren om hierover met hem te praten..."Glenn was een goeie kerel. Zou hij trots op mij zijn, denk ik dan?  Ik weet het niet.  Het is het moeilijkste project dat ik ooit ondernam.  Maar het is wel therapeutisch geweest. Ik wil er niet mee scoren, maar wil wel dat het beluisterd wordt..."

(foto's: Jan Smets)

Amper 15 jaar is hij - maar hij weet perfect wat hij wil worden later.   Rédouan is een jonge, toffe kerel met een droom, en voor die droom wil hij volop gaan.  Ooit hoopt hij een succesvol filmregisseur te worden.  'Een jongensdroom' kan je meewarig denken.  En toch geloof ik hem.  Hij spreekt met kennis van zaken, maar vooral met enthousiasme.  Overtuigend.  Hij heeft m'n sympathie.  Jonge mensen als Rédouan verdienen het om even in de kijker te staan.  Daarom dus krijgt hij vandaag van mij zijn stekje op Mechelenblogt.  Rédouan Muyldermans maakte heel onlangs een bijzonder mooi filmpje waarin hij Mechelen ten tonele voert: kort, maar vloeiend, estetisch en technisch knap in mekaar gebokst!

  (foto's: Jan Smets)

Vandaag liet ik me onderdompelen in een wereld van creativiteit en jong artistiek talent.  En ik stond versteld van wat ik zag en voelde.  Het Huis van Creativiteit van COLOMAplus bestaat 50 jaar.  En dat feit moet gevierd!   Morgenavond zal het feest hélemaal losbarsten.  In Perron M zal het voor zo'n zevenhonderd genodigden beslist knallen!  Het wordt het orgelpunt van een tof traject dat deze week een hoogtepunt kreeg.  In de school aan de Tervuursesteenweg, her en der in het stadscentrum én in Perron M bruiste het van leven, en vandaag mocht ik even komen kijken achter de coulissen van dit spannende gebeuren...

(foto's: Jan Smets)

Drie maanden hebben ze zich creatief uitgeleefd in het atelier van H30 in de Hanswijkstraat.  H30 geeft immers jonge kunstenaars de kans om daar aan de slag te gaan...  Niet alleen, maar met nog andere jeugdig talent.  Zo ontstaat een prettige kruisbestuiving, met vaak verrassende resultaten.  Deze keer was het de beurt aan twee jongedames: Eva Vaes en Heleen Destuyver.  Beiden zijn geboeid door het illustreren, maar ze hebben in het atelier ook geschetst, getekend, geschilderd... Het resultaat van deze creatieve ontlading laten ze nu vrijdag zien aan al wie daarin geïnteresseerd is.  Om 19u30 openen de deuren, en kan je hen zelfs live aan het werk zien. Op het einde van de avond wordt hun werk verloot.

(foto's: Jan Smets)

Ik ben sterk onder de indruk van wat ik te zien krijg.  Drie jonge talentvolle Mechelse kunstenaars hebben mekaar de laatste drie maanden 'gevonden'.  Samen hebben ze eenzelfde atelier gedeeld.  Samen maakten ze een artistiek proces door - kruisbestuiving van ideëen en vormtaal - Morgen is er de finissage.  Dan tonen Evelien Boden (°'88), Germaine Bonk (°'83) en David Katshiunga (°'87) het boeiende resultaat van hun beeldende scheppingsdrang.  Vandaag was het druk in de lokalen van H30 in de Hanswijkstraat, waar ze hun expo opzetten.  H30 bood deze drie kunstenaars een atelier en raad en daad om hen een eindje op weg te helpen in het zoeken van een weg in het beeldende kunstenlandschap in onze stad.  Ze grepen de kans, en tonen morgenavond, woensdag, de knappe slotsom van wat ze zelf een uitermate fascinerende periode vonden...

 (foto's: Jan Smets)

Wat schoorvoetend en met enige aarzeling kan ik hen bewegen om te poseren voor deze groepsfoto.  Mohamed Bouzerda - één van de vier jongeren - doet het nét iets gewilliger.  Maar alle vier zijn ze achteraf best tevreden met de foto, en met hun toestemming mag ik hem publiceren.   Tania, Tina, Oussana en Mohamed: ze hebben reeds heel wat watertjes doorzwommen.  Maar het project 'Goed Gebouwd' heeft hen een nieuwe kans gegeven.  Met dit project wilde  PrOS (Problemen op school) jongeren die herhaaldelijk werden geconfronteerd met moeilijkheden in hun schoolloopbaan,  de unieke gelegenheid geven om van de carrousel te springen...  Samen met de vzw Sjarabang is PrOS met hen aan de slag gegaan, en vandaag toont het viertal hun gezamelijke kunstwerk in de tuin van CGG De Pont in de Hanswijkstraat.

(foto: Jan Smets)

Ze stonden haast te verkleumen in de bijtende kou, de sneeuwbuien trotserend...  Maar hun aanstekelijke glimlach verdween er niet bij: Siel Swinnen en Hanne Vandenbussche, twee jongeren die het engagement op zich hadden genomen om op de zaterdagmarkt stiften te verkopen ten voordele van de Damiaanactie.  En zoiets zien geeft me een warm en deugddoend gevoel!  Jonge mensen die zich inzetten voor de wereld rondom zich: chapeau!  Dan verdwijnen cynisme en pessimisme als euh - sneeuw voor de zon, en kan ik het niet nalaten om dit nieuws-in-de-marge te verheffen tot hoofdpunt! 

   (foto's: Jan Smets)

Gisteren wist voetbalclub KV-Mechelen op eigen terrein 'achter de Kazerne' te scoren tegen AA-Gent.  De wedstrijd werd afgefloten met 1-0 voor de rood-gele Maneblussers.  En da's best leuk op sportief vlak.  Maar wat méér is: Malinwa toonde op tweede Kersdag ook haar hart voor zowat 150 kansarme kinderen en jongeren van onze stad.  Door een genereus aanbod  van de club,konden zij gratis de wedstrijd bijwonen.  En dat viel in goeie aarde!  het jonge volkje was razend enthousiast!

(foto's: Jan Smets)

Ze bezit die wonderlijke dualiteit van ernst en vrolijkheid: Judith Milh.  Ze is een brok spontaniteit en een spraakwaterval.  Enthousiast pratend over wat haar bezig houdt, weet ze me in de ban te houden.  De pretlichtjes in haar ogen verraden een levenslustige jongedame van 21 die weet wat ze wil, en waarvoor ze gaat.  Sinds haar vijftiende is ze méér dan gedreven aan de slag binnen de Mechelse Amnestygroep.  Laat het nu de week zijn waarin in Mechelen de mensenrechten extra in de kijker worden gezet: een reden te meer om een een babbel te hebben met dit 'gezicht' van de mensenrechten-actiegroep in onze stad.  Want het intrigeert me wel: wat drijft deze jongvolwassene om zich in te zetten in deze wereldwijde vereniging?

Kamikaze is ‘terug’ van niet echt weggeweest. En dat zullen we geweten hebben. Metteko/Kamikaze werd ‘Club Kamikaze’ en huist nu op het Douaneplein.

Club Kamikaze opent met een heuse feestweek. Vanaf vrijdag 23 tot en met vrijdag 30 november, zeven dagen lang dus, grijpt ‘Kamikaze Take Off’ plaats. Met workshops, een info-avond en heel wat optredens, gaande van ingetogen akoestisch tot en met de zware metalen en Banzai!