(foto's: Jan Smets)

Zijn ogen kijken me doordringend en toch 'leeg' aan.  Op zijn netvlies staan beelden gebrand die niet vergeten kunnen worden.  De oom van Jan Vanriet heeft veel gezien in het concentratiekamp.  In 1947 stierf hij - teruggekeerd uit de hel - uitgemergeld, en helemaal op.  Een paar maanden later stierf hij.  Jan heeft hem nooit gekend.  Een jaar later werd hij geboren.  Maar de overgebleven foto die hij van hem terugvond, inspireerde hem tot dit schilderij.  De bekende Antwerpse kunstenaar draagt de sporen van het oorlogsverleden -  de littekens van zijn familie die in het verzet zaten.  Het vertellen over de concentratiekampen leek voor zijn ouders wel hun voornaamste bestaansreden.  Het laat  ook hun zoon Jan niet los.  De gruwel van de 2de Wereldoorlog zette hij veelvuldig op het doek.  De beklijvende tentoonstelling 'Gezichtsverlies' is sinds een paar dagen geopend op de bovenverdieping van Museum Kazerne Dossin, dat nét vandaag één jaar geleden zijn deuren opende, en gedurende die korte tijd reeds méér dan 100 000 bezoekers over de vloer kreeg - een onverhoopt succes...