(foto's: Jan Smets)

"Het gedicht gaat over een vulpen en een stompje potlood" zei ze me. "...en het zou geschreven zijn door Hendrik Diddens...".  Mijn buurvrouw die dit ooit ergens had gehoord was er erg benieuwd naar, en vroeg of ik haar verder konhelpen.  Tja.  Natuurlijk kende ik Hendrik Diddens wel.  Hij was de auteur van het Mechels Dialectwoordenboek dat in 1986 werd uitgegeven, en hij was net als ik een rasechte inwoner van de Hanswijkenhoek - generatiegenoot van mijn grootvader die hem goed gekend had.  Met wat opzoekingswerk en wat hulp van familieleden van Hendrik, ontdekte ik het gedicht in m'n eigen boekenkast, waar het wat al te lang onaangeroerd was gebleven en in de vergetelheid was beland.  In het dunne boekje 'Fabels van de Voddemet' dat net als het dialectwoordenboek in 1986 was uitgegeven, stond het zwart op wit gedrukt.  Het gedicht was opgedragen aan het indertijd bekende 'Malinwa-icoon' Bert De Cleyn.  Toen deze twee werken uitkwamen was Hendrik Diddens 72 jaar.  Zijn hoogbejaarde zus Tineke vertelt me dat hij twee weken voordat het dialectwoordenboek zou worden voorgesteld in ons stadhuis, Hendrik plots stierf...