"We komen van ver..."

Het was iets wat mijn overgrootvader André Van der Poel met stellige zekerheid wist te vertellen.  Ikzelf heb 'Dré van Sooi Poel' nooit gekend.  Hij overleed in 1950.  Maar ook zijn enige zoon, Jef, bevestigde het.  "...van Holland", werd er dan aan toegevoegd.  We namen het aan als waarheid en stelden er verder geen vragen naar.  Het zou wellicht kunnen.  In ons landje is de naam 'Van der Poel' relatief zeldzaam.  Hier dragen zo'n 171 de naam.  (vergelijk dit met 'Smets' en je komt aan 12294 naamdragers!).  In Nederland is dit nét iets anders.  Daar lopen zo'n 4111 Van der Poels rond.  Wereldwijd zijn er 7122 Van der Poels.

Ik buig me met Petra over de oude trouwfoto van ons beider groottante, Elisabeth Van der Poel.  Links van de bruid zit haar man Bert, en rechts zijn gezeten André Van der Poel en zijn vrouw Marie Van Santfoort.

Op de foto herkent Petra haar grootvader Jef.  En ik zie op de foto ook mijn grootmoeder Jeanne staan, en.. haar zussen Louisa en Finne.  Allemaal Van der Poels, samen op het groepsportret geschoten op het hof van de hovenierswoning van Dré aan 'Den Eik' op de Battelsesteenweg.

Petra is samen met  haar vader Corneel, haar tante en haar zus de enige die de naam Van der Poel nog draagt.  Onze overgrootvader had naast zijn zoon Jef verder enkel dochters.

"We komen van ver..."  Dat zinnetje begon ons wel te intrigeren.  We wilden wel eens weten van wanneer onze familie dan de landsgrenzen zou zijn overgestoken om zich hier in het Mechelse te vestigen.  Zo begonnen we er aan.  Met weinig kennis van zaken, maar wel met de nodige nieuwsgierigheid en enthousiasme.  We gingen van start in het stadsarchief en begonnen de grond rond onze stamboom voorzichtig om te ploegen -wroetend in het verleden - stapje voor stapje.  Het grijze verleden werd iets minder grijs, en een aantal namen van vergeten voorouders kwamen bovendrijven.  Puzzelstukjes van een familiegeschiedenis...