(foto: Jan Smets) Ik heb met hen afgesproken op de gezellige woonboot van Jeroen Verwaetermeulen, die aangemeerd ligt  op de Leuvense vaart bij het sas van Battel.  Het leek voor hem de meest geschikte plaats.  Een domme blessure aan zijn knie maakt hem grotendeels immobiel, en dat ergert hem wel.  Normaal wordt er op woensdagavonden flink gerepeteerd door de mannen van Frituur Paula.  Vanavond wil men echter alleen terugblikken op de Sliver edition van hun band.  Zaterdagavond werd 25 jaar Frituur Paula gevierd.  Men wil napraten, wenskaartjes bekijken, mijmeren...  Het was een avond vol emotie - sterk - knap, maar  héél anders dan ze voordien voor ogen hadden.  Het onverwachte afscheid van bandlid Stef Mergeay doorkruiste de gemaakte plannen.  Maar Stef was er bij.  Helemaal.  De zenuwen gierden door de keel, en de stem was soms onzeker en bevend.  Maar het werd een avond om in te lijsten: een waardig eerbetoon aan een muzikant en vriend.  Want Frituur Paula is niet zomaar een muziekgroepje uit de duizend.  Frituur Paula draait om vriendschap, 'therapeutisch samen-zijn', bloedbroederschap... om ruziemaken en het bijleggen, om lol-trappen en mekaar verstaan zonder woorden.  Het afscheid van Stef was geen dood punt, maar een komma.  De groep tast de grenzen af - rustig en bedachtzaam.  Niet krampachtig.  Ze zien wel wat het worden zal.  Niets dient overhaast beslist.  Maar doorgaan doen ze zéker.  Stef zou het niet anders gewild hebben...  

  (foto: Jan Smets) (vier jaar geleden: Stef Mergeay was met de groep Frituur Paula één van de genomineerden voor de Cultuurprijs 'De Mechelsen Iemer'.  Hier staat hij naas een andere laureaat, wijlen JefTooten...) Het leven is soms onvoorspelbaar hard.  Vrijdagnacht overleed onverwacht op 47-jarige leeftijd, Stefaan Mergeay - 'Stef' -één van de leden van de Mechelse rock-en ambiancegroep Frituur Paula. Gisterenmorgen had ik nog contact met Jeroen Verwaetermeulen, één van de bandleden (en trouwens blogger van het eerste uur) over een artikel dat ik wou maken naar aanleiding van het 25 jarig jubileum van de groep.  Binnenkort zou dat immers gevierd worden.  Jeroen ging eens navragen bij de andere leden, en stelde voor om eens langs te komen tijdens één van de wekelijkse repetitiemomenten in den Boesj...  Jeroen wist op dat moment nog van niets.  's Avonds kwam dan het vreselijke bericht.