(foto's: Jan Smets)

Er wordt druk gegesticuleerd als ik de klas binnentreed.  Conversatie zonder woorden.  Oorverdovend...stil.  Ik voel me zo'n beetje buitenstaander en zelfs analfabeet, en besef plots hoe het voor een gehoorgestoorde moet voelen in een wereld vol klanken gesproken taal, muziek, lawaai...  Dit gevoel duurt maar even.  Gefascineerd door wat ik zie en 'hoor' probeer ik 'gesprekken' te vatten.  Ik herken een aantal gebaren doordat ik een beetje vertrouwd ben met SMOG ('Spreken Met Ondersteuning van Gebaren), de taal die gebruikt wordt in de wereld van personen met een verstandelijke beperking, en die gedeeltelijk afgeleid werd uit deze gebarentaal.  Maar toch....  Vandaag is het tien jaar geleden dat de overheid de Vlaamse Gebarentaal (VGT) erkende.  En dat wordt door de jolige bende die hier in CVO Crescendo deze taal onder de knie probeert te krijgen, gevierd met toeters en bellen.  De studenten hebben het naar hun schik.  Ze zijn allen gekleed in turkoois (hun 'officiële' feestkleur), hebben een papieren hoedje op het hoofd en een aantal flessen met parelend vocht, cupcakes en andere lekkere hapjes zullen na de les met plezier genuttigd worden.  Het is meteen het startschot van een feestweek die zaterdag in Antwerpen een orgelpunt zal krijgen...  Ik zat er bij en keek er naar, tot ook ik actief werd betrokken en me een aantal gebaren werden aangeleerd.  Best leuk.  De GVT-opleiding wordt steeds populairder, vertelt men mij.  Maar daar men nog altijd tekorten heeft aan doventolken, wil men met een infoavond op 26 mei de opleidingen in CVO Crescendo bekender maken bij een groter publiek...