(foto's: Mechelen)
Op de Vismarkt spreken we af: Frans De Wachter en ik. Frans is lang geen onbekende in Mechelen. Tot voor kort was hij bestuurslid bij Speelpleinen Weyneshof. Jarenlang heeft hij zich hier met hart en ziel voor ingezet. Maar misschien ken je hem beter als stadsgids? In de gidsenbond is hij ondervoorziiter. Een bezige bij is hij zeker en vast. Vandaag praat ik met hem over weer wat anders. Want Frans is al bijna twaalf jaar de bezielende voorzitter van de Mechelse Cultuurraad. Deze adviesraad wordt bij elke legislatuur van de gemeenteraad herverkozen. In oktober zijn we weer aan gemeenteraadsverkiezingen toe. Dan worden de politieke kaarten herschud.
Na de zomer hernieuwen we de lidmaatschappen van de Cultuurraad en na de gemeenteraadsverkiezingen zullen we dan ook een nieuw bestuur kiezen. We zien wel wat het worden zal, en in welke vorm de cultuurraad verder zal werken. Ik heb er vertrouwen in. Zowel met de vorige cultuurschepen, Frank Nobels, als met de huidige, Björn Siffer, werkten en werken we goed samen. Soms zijn we lichtelijk gefrustreerd als de stad onze raad iets te weinig om advies vraagt. Het is vaak nog té veel eenrichtingsverkeer van ons naar hen toe. Maar wel moet gezegd dat we met alle partijen die opkomen op 4 oktober heel constructieve gesprekken hebben gevoerd wat betreft onze adviezen voor het cultuurbeleid in onze stad. Daar is véél tijd ingekropen, maar alles verliep erg goed. We hebben met allen open gepraat. Opvallend is dat een aantal thema's over de partijen heen gedragen worden, zoals bijvoorbeeld over de decentralisatie van het cultuurgebeuren, de toegankelijkheid van cultuur voor iedereen en het laagdrempelig cultuurloket. Hoe ze het na de verkiezingen politiek gaan vertalen, valt natuurlijk nog af te wachten...
De Cultuurraad mocht dus rekenen op flink wat aandacht voor hun bekommernissen, die ze vaak ook deelden...