Beniti Cornelis

Beniti Cornelis - de kunstenaar van het onverwachte en onaffe - is niet meer

  (foto's: Jan Smets)

Hij was één van die hedendaagse Mechelse kunstenaars die me oprecht wist te raken en ontroeren.  Eind van dit jaar zou hij 71 jaar worden.  Maar het heeft niet mogen zijn.  Nadat hij de laatste jaren te kampen had met gezondheidsproblemen is hartfalen hem uiteindelijk fataal geworden. Beniti Cornelis stierf in de nacht van zaterdag op zondag in het Imeldaziekenhuis.  Met Beniti verdwijnt één van de allergrootste beeldende kunstenaars van zijn generatie.  Enkele jaren geleden werd Beniti Cornelis nog eens ten tonele gevoerd op de boeiende overzichtstentoonstelling 'Niet van gisteren' in het Cultuurcentrum, en in 2014 zette het Hof van Busleyden hem in de kijker met de expo: 'Serendipity. De kunst van het onverwachte'.  De lyrisch abstracte werken van Cornelis gingen er in dialoog met jazzy muziek van Frank Vaganée: een gedurfd concept.  Het is toen ook dat ik de kans kreeg bovenstaand portret van de innemende kunstenaar te nemen...

 

De Kunst van het onverwachte

 

(foto's: Jan Smets)

De tentoonstelling loopt al een poosje - van 30 november om precies te zijn.  In het Hof van Busleyden kan je deze unieke expo beleven.  'Serendipity' of ' De kunst van het onverwachte' is niet alleen een streling voor het oog, maar ook voor het oor.  In een gelaagd vormexperiment tonen twee Mechelaars van de hedendaagse kunstscène het beste van hun kunnen.  Ik zakte ook 'in de put' van Busleyden af om te kunnen ervaren wat beloofd werd.  En het moet gezegd: verrassend was het alleszins.  Boeiend ook.  Beniti Cornelis is dan ook een beeldend kunstenaar wiens werk me weet te raken.  Toch moet ik aanstippen - maar dit is een louter persoonlijke opmerking - dat ik de gigantische ruimte té 'ruim' en té leeg vond.  Buiten de werken aan de muren en een aftandse sofa was de exporuimte akelig sober.  Ik was bovendien de enige toeschouwer, naast de suppoost die geduldig rondjes draaide terwijl ik rondkeek...  Gelukkig was er de muziek van Jazzmuzikant Frank Vaganée die het vacuüm opvulde met meeslepende en sfeervolle klanken.  Al bij al een gedurfde scenografie.  Je hebt nog tot 26 januari de kans om de expo te bezoeken...

 

Inhoud syndiceren