Hoe schrijf je een verslag over een subliem concertje, dat nog béter was dan het vorige waarbij je al de nodige en gepaste superlatieven bovenhaalde? Gewoon het vorige verslag dan maar kopiëren/plakken? Niéts schrijven of toch die review schrijven? Ik koos toch voor de laatste optie, mét de waarschuwing voor een déjà lu-effect.

Ja, ook deze keer, dinsdag 12 april, was Albert Niland de dader van zoveel schoonheid. Niemand die niet smelt voor de overdosis virtuositeit en schoonheid. Dan heb ik het zeker over die prachtige stem van hem en zeker ook zijn wonderlijke en intense gitaarspel. Zijn tweede doortocht in O' Fiach's Irish Pub Mechelen was eigenlijk nog beklijvender en sterker dan die vorige keer. Echt waar!

Donderdagavond 4 november was er aan keuze weer geen gebrek in Mechelen: aan tafel met de Margaretha's in Lamot, uit je dak gaan met (letterlijk) vuurwerk en explosief gitaargeweld van Adam Bomb in JC Meteko of rustig genieten van de pracht van de akoestische eenvoud, intimiteit en Irishness van flamenco-gitaarvirtuoos annex singer-songwriter Albert Niland in de Ierse pub... Jullie verslaggever koos voor het laatste, ondanks de andere twee meer dan interessante opties, en kreeg gratis en voor niets een flinke portie virtuositeit, sfeer, schoonheid én... een shot kippenvel - factor 10.