Een tijdje geleden was ik op citytrip naar Dordrecht, een stadje halverwege Breda en Rotterdam. Een stadje aan de Oude Maas waar in 1572 de Eerste Vrije Statenvergadering plaatsvond. Een stadje waar (in het historische centrum) de tijd is blijven stilstaan en waar je door smalle maar oude en gezellige straatjes kan slenteren. Dordrecht, de stad van de schuine en zo typische gevels. De stad met vele mooie bezienswaardigheden en aantrekkelijke musea.

En aan één van deze musea, met name het ‘Dordrechts Museum’, wijd ik deze blog... zes eeuwen schilderkunst onder één dak...

  (foto's: Jan Smets)

Als ik in binnen-of buitenland ergens Mechelse kunst ontdek, dan doet dit mijn Maneblussersbloed net wat sneller kloppen.  Soms weet ik wat ik zal te zien krijgenbij het bezoek van één of ander museum of kerk.  Maar af en toe is het een toevalstreffer.

Van Madeira tot Wenen of van Malta tot Rome... Op vele bekende plaatsen in de wereld kan je Mechels kunstambacht vinden.  Niet weinig gaat het om wandtapijten, schilderijen, goudleer, of...houtsnijwerk.  Onze 'Mechelse popjes' waren gegeerd en ik kwam ze dan ook al regelmatig tegen.

Niet zo erg ver van huis - in Namen - kwam ik onlangs in aanraking met drie mooie werkjes die in de 17de eeuw in onze stad werden vervaardigd.  Drie knappe tableautjes in albast.  En ook dit was een Mechelse specialiteit.  Het is iets minder bekend wellicht: maar toch blonk Mechelen hierin uit.  Niet verwonderlijk dus dat het een product was dat je nog buiten de stadgrenzen kan aantreffen.  Ik ontdekte ze in het Diocesaan museum en schatkamer van de Saint-Aubainkathedraal van de Waalse hoofdstad.  Kijk je even mee over mijn schouder?