December 2020

dat komen zal wat komt... We gaan er voor!

met categorie:  

(foto: Jan Smets)

Het was me het jaartje wel.  En al zullen er in de loop van de geschiedenis wellicht nog grotere rampjaren geweest zijn: 2020 zullen we niet gauw vergeten.  In mijn nieuwjaarswens schreef ik bij de start van dat jaar - nog van geen kwaad bewust en nog niet wetend dat er een serieus zwaard van Damocles dreigend boven onze hoofden hing - nog de volgende regels: "dat komen zal wat komt.  We gaan er voor..."   Elk jaar heeft zijn geheimen en brengt dingen mee die niet te voorspellen zijn.   Maar dit scenario konden we niet bedenken.  Nu 2020 opgeborgen wordt in de archieven ligt 2021 nog gelukzalig in de wieg te wezen.  De toekomst blijft nog even geheim.  Mèchelès Jo Leemans wist dit reeds.  En ik herhaal wat ik toen schreef: "dat komen zal wat komt.  We gaan er voor!" 

 

Bedankt voor jouw inzet Jeanne!

met categorie:  

(foto's: Jan Smets)

Ik had een boon voor haar...Ze was dan ook een schat van een vrouw.  Ze deed wat ze kon met een warm hart voor de samenleving.  Zonder grootspraak, maar rustig en bescheiden.  Geen dure woorden maar wat ze zei was vaak raak.  Vaak ook met een kwinkslag.  Zo was ze ten voete uit: Joanna Saen - maar door vele Mechelaars gewoon gekend als 'Jeanneke'.  Ze werd geboren op 11 januari 1923 en op Kerstdag ging ze van ons heen...

Als vrijwilligster in tal van verenigingen zette ze zich in.  En ik wéét dat er in onze stad nog velen zijn als zij met hart en ziel het beste van zichzelf geven in vrijwilligerswerk.  Als ik Jeanneke vandaag een eresaluut breng doe ik dit ook in gedachte met al die andere Maneblussers die maken dat onze stad er mooier en humaner door wordt.

Jeanneke: lang geleden al werkte ik met jou samen in het Sinte-Mettegenootschap.  Samen met jouw compagnon Wiske was je er steeds bij om al pannenkoeken bakkend er een reuze kinderfeest van te maken.

Maar je deed zovéél meer: je gaf je helemaal bij het Rode Kruis, bij armoedevereniging de Lage Drempel, in het Hof van Egmont waar je de laatste jaren verbleef...

 

Arthur Briët

Een tijdje geleden dook er alweer een naam op van iemand met een (serieuze) Mechelse link waar ik nog nooit van gehoord had.  Iemand op Catawiki verkocht het schilderij “boerin met kind in de stal” van ene Arthur Briët.  De kavel is ondertussen gesloten maar we hebben de printscreen nog, want Wikipedia help ons niet verder over zijn Mechelse periode.
 
 
Catawiki
 
Arthur Briët ( 1867 Java - 1939 Nunspeet ) groeide op in Utrecht en kreeg daar tekenlessen van Jozef Hoevenaar.  Vanaf 1884 zat hij op de Academie van Antwerpen waar hij in 1886 een koninklijk stipendium oftewel studiebeurs kreeg na afronding van zijn studies.  In Antwerpen is hij studiegenoot van Vincent Van Gogh en gaat hij, naast tekenen ook aan het schilderen.
 
In 1888 studeerde Arthur Briët in Parijs doch na deze periode in de Lichtstad en een korte tijd in Italië vertoeft hij tijdelijk in ons Mechelen om in 1893 zich definitief in Nunspeet in Nederland te vestigen.  Uit die laatste periode zijn vele taferelen gekend van boeren(binnen)huizen en het boerenleven.
 

Beeldbank legt boeiende plaatjes onder de Kerstboom

met categorie:  

  (foto: Jan Smets)

Leuk nieuws!  Ongetwijfeld zal dit veel Maneblussers die geboeid zijn in de geschiedenis van hun stad en verzot zijn op oude plaatjes plezieren!  Ik ben er zeker van dat de mooie aanwinst die de Mechelse Regionale Beeldbank 'onder de kerstboom' legt zal zorgen dat er deze dagen heel wat zal opgesnord worden op dit unieke 'plaatsjesarchief'.  Niet minder dan 830 foto's gemaakt door Werner Devroey werden toegevoegd aan de Beeldbank.  Niet weinige Mechelenliefhebbers kennen de boeken van Werner Devroey die vorig jaar overleed.  Ze staan op menig boekenschab in onze Dijlestad.  Ik laat  Axel Vaeck, documentalist bij het Stadsarchief, aan het woord:

 

Van het Lam Gods geslagen...

met categorie:  

(foto's: Jan Smets.  Dirk Huyghe)

Ik prijs me gelukkig dat ik de unieke tentoonstelling 'Van Eyck - een optische illusie' nog heb kunnen bezoeken in februari.  Nooit eerder - en wellicht voor de laatste keer - waren zoveel schilderijen van deze wereldberoemde schilder uit de school  der Vlaamse Primitieven, tesamen te bewonderen.  Langer had ik niet moeten dralen.  Niet veel later ging in Gent immers de deur op slot.  De eerste lockdown was een feit en deze prestigieuze expo ontsnapte er niet aan.  Geboeid in Van Eyck las ik even later ook het geromantiseerde verhaal over de opdrachtgever voor het Lam Gods: Joos Vijd - door Jonas Bruyneel.

Dit vertelde ik hem: Dirk Huyghe.  Ik had met hem een afspraak in de kunstgalerij op de Haverwerf waar zijn kopie op ware grootte van dit iconische vijftiende-eeuwse werk te bekijken valt door de vensters.  Een kijkdoos als het ware.  Intrigerend.  Net zoals het werk zelf...

 

Dé Fabeltjeskrant, niet te missen

De Fabeltjeskrant.
 
 
Deze namiddag maakte ik een wandeling in het Tivolipark. De houten kampen die je daar ziet, de parcours... ik kwam in een nostalgische bui. Misschien oef, want ik geraak maar niet aan het artikel over de toch geweldige: Fabeltjeskrant.
Door deze nostalgische bui kruip ik in mijn pen richting dierenbos.
 
 

Inez Maes stelt originele 'Maneblussers-illustraties' tentoon in Cultuurcentrum

met categorie:  

    (foto's: J.Smets)

Buiten het feit dat ze bulkt van talent is ze ook nog eens een bescheiden, innemende en sympathieke persoonlijkheid.  Inez Maes - de jonge kunstenares - die op bijzonder knappe manier vorm gaf aan het succesrijke prentenboek 'De Maneblussers', heb ik gisteren ontmoet in de entree van het Cultuurcentrum waar tot eind januari de orginele prenten uit dit boek worden tentoongesteld.  Loop zéker eens binnen.  Het loont méér dan de moeite!

 

Madame Hortense Champagne - koningin van het Mechels Ballet is niet meer...

  (foto's: Jan Smets)

Ik was niet verrast door het nieuws.  Elk moment had ik het verwacht.  Vandaag verliet ze het podium - de voetlichten doofden.  Het doek viel.  98 jaar mocht ze worden: Hortense Schoensetters-Champagne: de ongekroonde koningin van het Mechelse Ballet. Tot ver buiten de stadsgrenzen was haar in 1958 opgerichte balletschool 'De Jeugd' erg vermaard.  Ook was ze de grondlegster van het Mechels Conservatoriumballet. Ze kon streng zijn. Punctueel. Madame Hortense vond discipline broodnodig. Maar ze was correct.  Ze hield van haar leerlingen.  Intens.  En van hen kreeg ze veel liefde en dankbaarheid terug.  Velen bezochten haar nog heel regelmatig en deden met hun voormalige lerares af en toe nog een stapje in de wereld.  Daar genoot ze van. Een paar weken geleden begon de gezondheid te sputteren.  De ouderdom eiste haar tol.  Hartproblemen verzwakten haar.  Ze besefte dat haar dagen geteld waren.  Haar geest was nog helder, maar het lichaam wou niet meer mee.  Ze is vredig 'thuis' gestorven in haar mooie appartement in het Hof van Villers waar ze een prachtig uitzicht had op de Dijle en de Haverwerf.  Op een kast lagen haar laatste ballerina's.  Een paar van haar vroegere leerlingen zijn haar met vele liefde en zorgzaamheid  nabij geweest deze laatste dagen.  Zo hoefde ze niet meer naar het ziekenhuis. 

Ze sprankelde als champagne.  Ze was een stijlvolle, gracieuze diva.  Koket. 

Mijn leven is ballet.  Ik ben gelukkig dat ik iets moois heb gepresteerd.  Als ik moest kunnen zou ik zo terug beginnen.  Dans was mijn leven.

Madame Champagne was een icoon.  Stijl en présence had ze.  Zo wilde ze ook herinnerd worden.  Een dame met klasse wiens leven in het teken stond van kunst en schoonheid.  Het cultuurleven van Mechelen verliest een monument....

 

Wonen onbetaalbaar? Onaanvaardbaar!

met categorie:  

  (foto's: Jan Smets)

Met rasse schreden naderen we Kerstmis.  Dat de eerste woonplaats van Jezus nu niet bepaald een luxueus verblijf kan genoemd worden is een open deur instampen.  Een stal kan bezwaarlijk doorgaan als een comfortabele huisvesting.  In tweeduizend jaar is er voor flink wat mensen niet veel gewijzigd.  Wonen is voor velen onbetaalbaar.  En dat is onaanvaardbaar.  Dit jaar focuste Welzijnszorg vzw dan ook terecht op dit armoede-thema. Uiteraard niet alleen in Mechelen.  Maar vanavond bij het vallen van de duisternis werd in een binnentuin van het Diocesaan Pastoraal Centrum een orgelpunt gezet achter een succesvolle actie van daar in kamers verblijvende studenten.  Deze actie die zij op het getouw zetten bracht niet minder op dan 900 euro.  Dit bedrag wordt aan Welzijnszorg geschonken.  Blikvanger waren de 159 drankkartons waarvan huisjes werden geknutseld waarin een theelichtje kon geplaatst worden.  Deze konden allen gesponsord worden...

 

Dans in je bubbel!

met categorie:  

  (foto: Jan Smets)

Zet bankstel en salontafel aan de kant en smeer je dansbeentjes.  Maar doe dat veiligheidshalve dus in eigen kot.  Misschien is dit nog het best zodat niemand anders jouw swingende strapatsen kan aanschouwen of becommentarieëren. Maar doe het met enthousiasme.  Net zo enthousiast als Erwin Vloebergh dit nummer op je loslaat!  Geboren Leestenaar Erwin is zoals steeds zijn joviale en chaotische ik met deze nieuwe song.  Nu woont hij al een hele poos in het Leuvense, maar Erwin , die 57 kaarsjes mag uitblazen, en wiens muzikale carrière begon in het charmante Mechelse Zennedorp Leest, mag nog steeds 'ene-van-ons' genoemd worden. Het is in de Leestse Chiro dat 'de vloe' zijn eerste vocale kreten deed horen. En in het dorp worden hij en zijn kompanen van het groepje BEEB nog altijd betiteld als de Leestse Stones.  'Rock en Brol' is het etiket dat ze zelf geven aan hun repertoire met liedjes in het 'Vloms', AN, in plat Leests of Mechels, of al wat er tussen valt... "Leest: bakermat van de West-Europese beschaving..."

Met het nieuwste nummer 'Dans in je bubbel - Move your feet to the Corona beat' van zijn project 'Luciver feat. Hang The Deejay' gaat singer-songwriter en performer Erwin Vloebergh swingend online om de donkere wolken van deze dagen te verdrijven met een aanstekelijke beat...