In het voorjaar van 2019 startten de Mechelse sludge- / slowcorerockers van Pothamus met een crowdfunding om hun eerste full album te kunnen realiseren. Deze week komt een einde aan het lange wachten en ziet ‘Raya’ het levenslicht. Ook mede-Mechelaar Stefan, zanger van PSYCHONAUT, deed zijn duit in het zakje ...
Stefan (van PSYCHONAUT) en Sam (van Pothamus)
Nee: het wordt géén eindejaarsperiode zoals we die zouden wensen. En daar kan je om treuren. Kerst, Oudjaar en Nieuwjaar zullen we op een andere manier moeten 'invullen'. Het zal misschien onwennig aanvoelen. Of..we kunnen proberen er het beste van te maken - creatief omgaan met het gegeven - Zoeken wat mogelijk is binnen de grenzen van het veilige. Niet omdat het MOET, maar omdat het een vorm is van solidariteit betonen met élke medeburger. We zitten in hetzelfde schuitje en we roeien met de riemen die we hebben. De horizon lonkt hoopvol, maar we zitten nog op volle zee.
De oproepen die Mechelen Blogt vorig jaar in verband met Hubert Wolfs heeft gelanceerd, waren zeer succesvol. Er kwam een hele reeks ongemeen boeiende gegevens boven water over leven en werk van deze vroeg gestorven, Mechelse avant-garde-schilder (1899-1937). Die inlichtingen riepen vaak ook weer nieuwe vragen op. Zo is intussen gebleken dat Prosper De Troyer, de mentor van de bijna twintig jaar jongere 'Wolfske', diverse portretten van zijn pupil vervaardigd heeft. Het eerste portret, een gewassen tekening, dateert al van 1915, toen Hubert nauwelijks 16 jaar was.
Het had een groot feest moeten worden, afgelopen donderdag 19 november. Meer dan 150 sympathisanten en vrijwilligers van armoedevereniging De Lage Drempel zouden die dag samenkomen voor een symposium rond het twintigjarig bestaan van de organisatie. Drie gerenommeerde academische sprekers zouden er samen met ervaringsdeskundigen debatteren over de Mechelse kinderarmoedeproblematiek. Corona stak helaas - zoals bij zoveel dingen dezer dagen - een stokje voor dit belangrijke en feestelijk moment. Toch ging de verjaardag van De Lage Drempel niet helemààl ongemerkt voorbij. Mechels schepen van armoedebestrijding Gabriella De Francesco kwam op een coronaproof persmoment samen met stichter van het éérste uur Bernard Defossez en voorzitter Hedwig De Saeger twintig denkbeeldige kaarsjes uitblazen op een grote verjaardagstaart. Tegelijk werd het nieuwe logo van de organisatie onthuld én werd het nieuwe initiatief rond kinderarmoede ‘Over de drempel’ belicht.
“Voor mij persoonlijk is de geschiedenis die ik terugvond in de oude documenten van de 16e en 17e eeuw alsof ik als getuige door een venster keek. Je kan het vergelijken met een raam in de loge van KV Mechelen. Je bent getuige van het voetbal maar er toch niet echt bij aanwezig”
Marcel Kocken wordt 85. Net zoals ik al deed bij zijn vorige lustrums van 75 en 80 had ik de eer een stukje over hem te mogen plegen. Het kan de laatste keer zijn dat er een boek van Marcel uitkomt, want de brave man zit praktisch zonder inkt. Hij heeft nog net een laatste potje op de kop kunnen tikken bij Mispelters, maar daarna is het gedaan. Ik heb me laten wijsmaken dat zwarte inkt veel langer in de archieven bewaart dan blauwe, het is maar dat u het weet. Inmiddels heeft Karine Decoster, de gealarmeerde voorzitster van de stadsgidsen al een nieuwe inktpot boven getoverd en aan Marcel overhandigd. Men weet maar nooit.
(foto's: Jan Smets)
Deze dagen ben ik heel voorzichtig, en ik kom bijna niet buiten. Maar alles gaat goed met mij. De benen willen wel minder mee, maar dan vraagt mijn dokter: hoe oud ben je? En dan weet ik genoeg...
Hij kan er mee lachen. Die mobiliteit mag dan ietsje minder zijn: de rest gaat nog allemaal prima! Méér dan prima. Marcel Kocken die volgende week - op 23 november - 85 kaarsjes mag uitblazen, heeft een fenomenaal geheugen. Ongetwijfeld is hij één van de meest gedocumenteerde en belezen Maneblussers van zijn generatie. Met recht en reden mag hij een Levende Legende worden genoemd - het Levende Archief van deze stad. Marcel heeft een onnoemelijke bijdrage geleverd aan de stad die hij liefheeft. Als ongekroonde cultuurpaus heeft hij Mechelen op de kaart gezet en ons allen deze stad nog liever leren zien. Vele petjes heeft hij gedragen. Met ontelbare dingen heeft hij zich bezig gehouden. De boeken en bijdragen die hij schreef zijn talrijk. Maar nu komt wel hét ultieme boek uit: een vuistdik, prachtig boek met de bundeling van de boeiendste persoonlijke herinneringen en historische feiten. Dit mag gewoonweg niet ontbreken op de boekenplank van elke rechtgeaarde Mechelaar! 'Mechelen gebundeld' is misschien wel het mooiste verjaardagsgeschenk voor deze man die ik enorm respecteer... Uitgeverij ElenA brengt dit boek op de markt. Vanaf morgen ligt het in de boekhandel. Rep je!
µ
