September 2020

Ode aan Van Beethoven op de beiaard

met categorie:  

 

(foto's: Jan Smets. Boven: Eddy Mariën en Koen Cosaert)

De tweehonderdvijfstigste verjaardag van één van de grootste componisten uit de geschiedenis - Ludwig Van Beethoven - kan je niet zomaar geruisloos laten voorbijgaan.  En ondanks al de coronaperikelen is daar ook terecht aandacht aan gegeven.  Niet alles gebeurde zoals gepland en sommige activiteiten dienden geannuleerd.  Jammer dat dit alles in mineur diende te verlopen. Maar het kon natuurlijk niet anders.  Toch kregen we vandaag de kers op de taart geserveerd.  In de Sinte-Mettetuin waar de mobiele beiaard staat opgesteld in een mooi paviljoen, werden deze middag twee beiaardcomposities voorgesteld ter ere van Van Beethoven.  Een prachtig geschenk van Mechelen voor een man wiens wortels in onze Dijlestad lagen!  Twee topbeiaardiers verbonden aan onze beiaardschool Jef Denyn: directeur Koen Cosaert en stadsbeiaardier Eddy Mariën waren niet weinig trots om deze composities voor te stellen...

 

De Wonderbare Verhuis

 

(foto's: Jan Smets)

Thuis een kadertje van de muur halen mag je zelfs geen klusje noemen.  Dat doe je in een handomdraai.  Heel wat anders is het als je een door de Vlaamse overheid erkend topwerk dient te verhuizen.  In Mechelen hebben we die overheid niet nodig om ons te overtuigen dat de Wonderbare Visvangst van P.P.Rubens in de OLV-over-de-Dijlekerk een meesterwerk is.  Vandaag werd met héél veel zorg en deskundigheid het drieluik van de wand gehaald.  Immers: heel binnenkort start de restauratie van dit schilderij.  Dat zal ter plaatse gebeuren, en de bezoekers zullen dit proces dat ongeveer één jaar zal duren kunnen volgen door kijkgaten in een wand van een box die men in de zijbeuk zal plaatsen.  Gek om te bedenken dat -mocht dit werk hier hebben gehangen ten tijde van WOII- het waarschijnlijk totaal vernield zou zijn geweest.  De kerk van OLV-over-de-Dijle kreeg twee zware brandbommen te verwerken, nadat ze eerder al getroffen was door een bombardement en het gewelf van deze zijbeuk begaf het.  Het orgel werd zwaar beschadigd, evenals het hiernaast gelegen altaar.  Gelukkig hing de Wonderbare Visvangst toen al geruime tijd in het hoogkoor en niet op de plek waar ze oorspronkelijk voor bedoeld was... Noem dat gerust een gelukkig toeval....

Het schilderij is nu aan een flinke opknapbeurt toe en hiervoor werd al deze zomer gestart met het vrijmaken van de dwarsbeuk en het fixeren van de verflaag. 

 

Niet zomaar een boek...

 

(foto's: Jan Smets)

Als je er een flinke duit wil voor neertellen kan je in het bezit komen van het Koorboek van ons aller Margareta van Oostenrijk.  Voor 650 Euro kan het morgen te pronk liggen op jouw salontafel.  Je hebt dan natuurlijk niet het enige en unieke Koorboek in huis, alswel een natuurgetrouwe en tot in de puntjes verzorgde replica.  En da's ook al heel wat.  Het échte Koorboek kan je bewonderen in stadsmuseum Hof van Busleyden, waar het één van dé topstukken is.  Voordien lag deze schat veilig opgeborgen in een kluis in het stadsarchief.  Enkele jaren geleden verhuisde het naar het opnieuw geopende museum.  Dit kostbare kunstwerk is evenwel ook fragiel en dient met de nodige omzichtigheid te worden behandeld.  Om het optimaal te kunnen bewaren kan het niet steeds getoond worden aan het grote publiek.  Het boek is immers sterk lichtgevoelig.  Daarom werd besloten om het af ten toe te vervangen door een pas vervaardigde fascimile...

 

Laat ons een bloem

 
 
Jarenlang reed ik ’s morgens richting Mortsel via de E19 en ’s avonds wederom en ge staat er niet bij stil omdat het er gewoon altijd was : Ik heb het over het groen, de bomen en het bos langs de oprit / afrit van Mechelen-Noord.  Halverwege doken dan wel een pak auto’s of enkele camions den bocht in om via de lus naar den Antwerpse-of de Liersesteenweg te geraken om alzo de Antwerpse Poort te vermijden.
 
 
Foto Gimycko - Antwerpse Poort
 

Margareta kleurt goud in strijd tegen kinderkanker

met categorie:  

  (foto's: Jan Smets)

Mechelen draagt de naam van 'Kinderstad' fier in het vaandel.  Dat weten we.  En wie aan kinderen denkt denkt aan uitbundige vrolijkheid, en spel en plezier - aan jong zijn en dromen.  En toch is wordt dit alles soms doorkruist door die bijzonder wrede ziekte die kanker noemt.  Dan staat de wereld plots stil.  Het voelt zo onnatuurlijk en onrechtvaardig aan.  Het is de ultieme angstdroom van elke ouder.  Het is een realiteit waar we soms mee te maken krijgen - of we willen of niet.  Jaarlijks sterven er in Europa zo'n 6000 kinderen aan deze ziekte en élk jaar worden 3500 nieuwe diagnoses gesteld.  Da's niet gering.  Gelukkig wint kanker niet steeds het pleit.  De teller van de overlevers aan kinderkanker staat ondertussen op 500 000.  En dat is een hoopvol cijfer.  Al die kleine maar toch zo grote helden die vechten of herstellen verdienen onze aandacht.  En Mechelen-Kinderstad neemt ook hier het voortouw.  Onze stad neemt dit thema ter harte en bekijkt hoe het dit alles nog meer in de kijker kan zetten.  Dit wil  Mechelen maar al te graag samen doen met de Kinderraad zegt preventie-en jeugdschepen Abdraham Labsir.  Hij kreeg vandaag - samen met burgemeester Alexander Vandersmissen én kinderburgemeester Camila Ladron De Guevara, het gouden 'strikje' opgespeld door SIOP Europa (professionele zorgverleners voor kinderkanker en de academische wereld).  Dit speldje staat symbool in de actie 'Shine gold' dat ons allen wil bewust maken dat kanker nog lang niet de wereld uit is...

 

Langs de Vrouwvliet...

met categorie:  

(foto's: Jan Smets)

De herfst wint het duel.  De zomer dient af te druipen.  Het opgevend.  Hij stuurt z'n kat.  Het is genoeg geweest.  Hij verdwijnt op kousenvoeten met de staart tussen de poten.

's Ochtends langs de Vrouwvliet versluiert de nevel het kille water.  Het worden weer andere tijden...

 

Zedenadel

Ik heb even getwijfeld of hier een verhaal inzit en alhoewel het niet direct wordt vermoed zit er toch wel een stevige Mechelse link in.  Ik heb het over iets dat werd aangeboden op eBay met devolgende woorden in de titel : Zedenadel, Mechelen & 1939, een driemaandelijks tijdschrift van de Bond voor Openbare Zedelijkheid.
 
   
 
Als ik de foto’s bekijk en het blaadje doorblader vind ik enkel een vermelding “mechlinae, 16 januarii 1939” en onderaan het eBay-venster onder de vermelding Artikelmerkmale : Erscheinungsort Malines.  Dus slaan we aan het googlen.
 
 
In a nutshell : Zedenadel was een katholiek salafistenclubje uit Borgerhout die de zeden en de moraal hoog in het vaandel droeg en als levensdoel had de Mechelaar (en verder uitgebreid de Vlaming) te waarschuwen tegen het liederlijk en zondig leven.  We spreken over een periode van een tiental jaren voor wereldoorlog II en tot begin jaren 60 van de vorige eeuw.  Een pak moraalpredikers die hun boodschap uitdragen met een soort reclameblaadje.  Tussen de reclames voor sigaren, sigaretten en goedchristelijke reisprogramma’s vinden we ook wat dwingende teksten hoe een goed katholiek in die tijden zich moest gedragen.  Sexuele voorlichting zoals masturbatie, maandstonden en zeker porno waren totaal taboe, want ge kon er blind van worden.
 

Hij was een man met vele plannen... Herman Verwaetermeulen

met categorie:  

(foto: Jan Smets)

Hij was een imponerend man waar je moeilijk naast kon kijken.  Een man met vele plannen, actief, innemend en met een enorm ruime belangstelling.  Op 89-jarige leeftijd overleed op 8 september Herman Verwaetermeulen uit de Katelijnestraat.  Eergisteren had zijn uitvaart plaats in z'n geliefde OLV-van Leliëndaelkerk in de Bruul.  De geboren Bruggeling voelde zich als een vis in het water in Mechelen en samen met zijn enkele jaren geleden overleden echtgenote Nell De Potter heeft hij hier niet onopgemerkt geleefd.  Samen hebben ze Mechelen mooier gemaakt.  In alle serenititeit heeft de vader van de 'Frituur Paula-jongens' zijn eeuwige reis aangevat.  Klaar met het leven.  Graag blik ik nog eens terug op deze bijzondere man met het interview dat ik met hem had in 2011...

 

De laatste Mechelse jezuïet... Maurice Delbaere

met categorie:  

(foto's: Jan Smets)

Ja...ik ben niet geruisloos in de coulissen beland...  Wellicht was ik nog nooit zo lang van de Mechelse blog-radar verdwenen.  Maar ik ben dus terug.  Drie weken zwalpen op de Griekse wateren heb ik achter de rug, maar nu probeer ik me weer op mijn thuisstad te focussen.  Toen ik al een poosje vertoefde in het land van Goden en Mensen bereikteme het nieuws dat pater Maurice (of Maurits) Delbaere overleden was.  Ik ben blij dat medeblogger Rudi Vanpoele hier aandacht aan heeft besteed met het publiceren van een mooi en intens interview dat zijn neef, stadsgids Paul Delbaere, met hem had.  Zélf heb ik ook heel warme herinneringen aan deze innemende, intelligente en sympathieke Mechelaar.  En dat is niet alléén omdat Maurice evenals ikzelf geboren werd in den Hanswijkenhoek, in de schaduw van de Colomakerk.  Ik snoef al wel eens dat m'n de mooiste verhalen schrijft in de kantlijnen van de stad.  Ik wéét het: dit klinkt uiterst chauvinistisch.  Maar voor Maurice is dit zéker waar: met pater-jezuïet Maurice Delbaere verdwijnt één van de meest markante figuren van zijn generatie uit onze wijk én bij uitbreiding uit onze stad.  Hij was een geboren verhalenverteller.  Zeven jaar geleden had ik een lang gesprek met hem.  Ik tekende het op voor Mechelenblogt.  Dit gesprek nam ik later op in mijn eerste boek: 'Mechelen. Een stad vertelt - deel 1'.  Niet lang daarna zou hij uit Mechelen verhuizen, daar zijn toenemende visuele beperking hem té zeer belette om te kunnen functioneren zoals hij graag wilde.  Nadien hadden we nog regelmatig contact vial mail...  Met Maurice is de laatste écht Mechelse jezuïet uit de Dijlestad verdwenen...

 

Marine

Je komt geregeld wel eens een beeld tegen waarvan je denkt : wat is het verhaal hier achter ?  Dit was zo met volgende prent…
 
 
Wat zien we ?  Een stel Duitse soldaten in ons Mechelen tijdens Wereldoorlog 1 die wat staan te lummelen voor een fotograaf en voor het postkantoor ( oftewel het oude rathaus ) op de grote markt.  Boven hun hoofden hangt een bord met de tekst "Vrijwilligers gezocht” en daaronder een verwijzing met “Marine Division”.
 
 
Een marine-gerelateerd dingetje verwacht ik meer in een stad met een haven, zoals Antwerpen of Oostende, waar de marine meestal haar schepen of onderzeeërs heeft liggen.  En tijdens een oorlog meestal oorlogsboten die ik niet direct in ons Mechelen zou verwachten.