(foto's: Jan Smets)

Vanop de Gellértheuvel in het stadsdeel Buda kijk ik naar de overkant van de Donau - naar Pest - waar het majestueuze parlementsgebouw dominant de omgeving bepaalt. De gegevens zijn te summier - te vaag, en het is allemaal al zo lang geleden. Het zou zoeken worden naar een speld in een hooiberg. Het hoeft voor mij ook niet meer. Maar ik denk er wel aan als ik hier mijmerend op dit hoge punt de stad aan mijn voeten opengeplooid zie liggen.
Hier stond ik enkele jaren geleden. In datzelfde parlementsgebouw zet Hongarije vandaag streng en meedogenloos de bakens uit. Een omstreden referendum en een hard vluchtelingenbeleid strijken Europa tegen de haren. De Donaurepubliek die na het openschuiven van het IJzeren Gordijn een nieuw tijdperk tegemoet ging schudde het verleden af. Vergeten worden tientallen jaren als vazalstaat van de USSR die de gedachten en vrije meningsuiting stevig onder de knoet hield. Het gordijn schoof open, en de blik werd voortaan naar het Westen gericht. Een nieuwe openheid. Openheid...?
1923. De machtige dubbelmonarchie Oostenrijk-Hongarije is dan al een tijdje geschiedenis. De adelaar beet in het zand. De kaart van Europa werd hertekend. Hongarije was totaal verzwakt uit de Groote Oorlog gekomen, met alle desastreuze gevolgen van dien.
De kleine Markus uit Budapest komt in Mechelen aan. Net als zovele andere 'Hongaartjes' (want zo worden ze enigszins paternalistisch genoemd) zal hij hier tijdelijk in onze stad worden opgevangen...
Recente reacties
11 weken 16 uren geleden
29 weken 6 dagen geleden
48 weken 5 dagen geleden
1 jaar 5 dagen geleden
1 jaar 3 weken geleden
1 jaar 4 weken geleden
1 jaar 7 weken geleden
1 jaar 7 weken geleden
1 jaar 8 weken geleden
1 jaar 9 weken geleden