July 2014

Van fortjes gesproken...

  (foto's: Jan Smets)Een rommelig achterafje in de Adegemstraat - over het voormalige klooster van de arme Claren: een petieterig 'steegje', als je dit al zo noemen mag,leidend naar een nog rommeliger binnenpleintje...  Hierrond staat een wat heterogene verzameling bouwsels waar men blijkbaar  flink aan de slag is om ze te renoveren.  Ik kende het wel, maar kon het onlangs nog beter bekijken op één van die boeiende wandelingen van Mechelenbinnenstebuiten.  Dit relict uit een nog niet zo héél ver verleden is één van de allerlaatste herinningen aan een 'fortje'.  Zo werden de armoedige beluikjes in onze stad genoemd.  Ooit waren er hier talloze van te vinden in Mechelen.  Nu zijn ze haast allemaal verdwenen, duchtig gerenoveerd en om het met een geleend woord te hebben: 'ge-javel-iseerd'. 

Foto van de dag

Vreemde toestanden in Mechelen. Hoe kan zoiets onstaan?

Witte rook. Gijs Vanhee's Mechelen Muurt uit startblokken met expo Milu Correch

Vandaag, zondag 27 juli, opende in pop-up gallerij 'Witte Rook' in de Onze-Lieve-Vrouwestraat een expo rond muraliste Milu Correch, één van de genodigden van Gijs Vanhee's 'Mechelen Muurt'-project.De Argentijnse muraliste werkt aan een muurschildering in de De Langhestraat. Zolang de werkzaamheden duren, loopt ook de expo. Mechelen Blogt ging op de eerste dag van de expo alvast een kijkje nemen en had een fijne babbel met Milu Correch.

Twaalf-Apostelenstraat

Misschin 'n betsje moejlèker deize kie...??  Ma ik weit da gaole goo kunt zeuke :-) In welleke straat stoempte da peke ze kèrreke vout?Niet op dit blog antwoorden!!  maar stuur je oplossing aanerkaa(apenstaartje)telenet.be 

Mechelse whisky haalt zilver

     (Foto's: Jan Smets)Je moet het maar doen!  Maar eigenlijk moeten we niet zo verwonderd zijn.  Brouwerij Het Anker - één van onze Mechelse monumenten - wist ons in het verleden al meer te verbazen.  Met de regelmaat van de klok kaapte 'onze' brouwerij al een heleboel internationale prijzen weg.  Het zijn niet alléén de chauvinistische Mechelaars die het Carolus-gerstenat lusten.  Ook elders in de wereld apprecieert men het Mechels kwaliteitsbier.  Dat heeft natuurlijk alles te maken met de hoge kwaliteitsnormen van Het Anker, en het (zaken)talent van Charles Leclef, de vijfde generatie van het familiebedrijf.  Als hij enkele jaren geleden een nieuwe droom had - het creëren van een Mechelse whisky, werd hier en daar wat afwachtend, en soms zelfs sceptisch gereageerd.  Maar toen de Gouden Carolus Single Malt nog niet zo gek lang geleden feestelijk boven de doopvont werd gehouden, waren de meesten die van het goddelijke nat nipten, unaniem tevreden.  En nu wordt het vele werk dan ook bekroond met een internationale prestigieuze prijs: Onze whisky behaalde zopas zilver!  En dat voor een eerste deelname aan een internationale wedstrijd!  Proficiat! 

Bal populaire!

       (foto's: Jan Smets)21 juli.  Grijze zomeravond.  Drasj nationale.  Maar... de Grote Markt stond afgeladen vol met feestvierders die kleur gaven aan deze Nationale Feestdag.  En weerom gooiden de Maneblussers de dansbenen los.  Géén polonaise zoals op 11 juli, maar een puur Bal Populaire zoals in die 'goeie ouwe tijd'.  De formule wist de Mechelaars te bekoren en de sfeer zat er héél erg in, ondanks de miezer.  Retro-amusement.  En het vuurwerk zette voor de tweede keer op amper tien dagen tijd de kroon op het werk.  Enthousiast applaudiserend publiek, en een waarnemend burgemeester Walter Schroons die tevreden toekeek... 

Hoek Lange Nieuwstraat-Louisastraat (kant van de Neuskapel).

Ba gebrek an inspiraasse, nen iele sumpele ienentwintegste jeuli rarara Waa sta-da-dôôs everans? Niet op dit blog antwoorden!!  maar stuur je oplossing aanerkaa(apenstaartje)telenet.be

Dansen aan de Dijle

   (foto's: Jan Smets)Het was een gezellige bedoening op de Vismarkt: een zomerse zondagnamiddag met afgeladen terrasjes; alles badend in een opgewekt en af en toe erg nostalgisch sfeertje.  'Dansen aan de Dijle' dat voor de eerste keer werd georganiseerd was een schot in de roos.  Tof!  Het is immers altijd afwachten hoe een nieuw initiatief aanslaat.  Dat deed het dus duidelijk.  Jong en oud waren van de partij om zich te wagen aan danspasjes.  Je hoefde zelfs helemaal geen Fred Astaire of Ginger Rogers te zijn.  Iedereen kon deelnemen aan de gratis initaties waarbij geduldige lesgevers je géén mal figuur lieten slaan.  En zo waren de moedige danslustigen al spoedig onderlegd in Lindy Hop, Lambazouk, Argentijnse Tango en Salsa...  Genoeg om goesting te krijgen om de dansschoenen ook in de toekomst meer aan te binden!   Ook de terrasgangers en passanten hadden er leut in, en zelfs de meest decibel-kritische omwoners van de Haverwerf wisten het leuke gebeuren te smaken.  Dit was hélemaal een 'feestje-op-maat' voor een plein als de Vismarkt... 

Mathilde en haar buren branden kaarsjes voor vliegtuigslachtoffers

(foto's: Jan Smets)Nee: groot en sensationeel nieuws is het niet, en de iniatiefneemster wou er ook de kranten niet mee halen.  Het is gewoonweg een hartverwarmend 'verhaaltje' van een sociaal bewogen vrouw en haar toffe buren van de Stenenmolenstraat...  Maar wat Mathilde De Clercq deed is naar mijn gevoel een fait-divers om in te lijsten - een lichtpuntje in een wereld die deze dagen lijkt dol te draaien en waar fanatisme en haat de boventoon voeren... 

Op de werf van Sint-Petrus en Paulus (2)

   (foto's: Jan Smets) Iets minder dan een jaar geleden had ik de unieke kans om de stellingen  te beklimmen die toen pas waren opgesteld in de Sint-Petrus-en Pauluskerk.  De prachtige barokkerk aan de Veemarkt die in amper zeven jaar was gebouwd, en hét visitekaartje werd van de Mechelse Jezuïeten was dringend aan restauratie toe.  De eens zo schitterende kerk was grauw geworden, en de verf bladderde van de muren... Zo'n restauratieprocedure duurt al gauw langer dan het bouwen van deze kerk grapte ooit iemand.  Feit is dat de noodzakelijke werken toch wel vlotten, en na een jaartje zie je - weliswaar nog fragmentair door het woud van palen en stellingen heen - dat deze kerk haar vroegere luister aan het terugkrijgen is.  Méér: dit wordt een heus pareltje!  Ik neem je graag - mijn lichte hoogtevrees verbijtend - mee op de laddertjes en de platformen, en laat je meegenieten van de vorderende werkzaamheden.  Wie dit ook wil beleven, moet zeker de Open Monumentendag van zondag 14 september aankruisen.  Dan kan je immers in kleine groepjes, én deskundig begeleid mee op deze werf.  Wie er dan nog niet genoeg van krijgt, kan ook de werken in de kathedraal en de Hanswijkbasiliek van dichterbij bekijken!  Een must voor al die geboeid is door monumentenzorg...