(foto's: Jan Smets)
In deze dagen dat onze stad afscheid neemt van kunstenaar Brice Heyndels bereikt me het bericht dat ook een andere Mechelse bekende en begaafde artiest overleed. Gunther Gooris die geboren werd in 1938 overleed in woonzorgcentrum De Beiaard in Sint-Katelijne-Waver. Gunther stierf reeds op 27 mei, maar het nieuws kwam me nu pas ter ore. Hij werd in alle intimiteit begraven.
Gunter Gooris liet geen partner of kinderen na. Een paar jaar geleden overleed zijn broer Dirk Gooris, echtgenoot van kunstenares Marijke Van Kenhove, en bezieler van de Kunstvestdagen. Dirk bekommerde zich de laatste jaren sterk over het artistieke werk van zijn broer Gunther. Naast Dirk heeft Gunther nog één broer: Rupert.
Gunther Gooris was een generatiegenoot van die andere bekende Mechelse kunstenaars als Jan De Winter, Frans Croes, Pol Lemaire, Willy Van Eeckhout... Ze troffen zich indertijd in den Herten Aas aan de Haverwerf.
Als kunstschilder werd zijn werk erg gewaardeerd door kenners. Gunther werkte passioneel en perfectionistisch. Al snel werd zijn werk abstract vanaf de jaren zestig. Vaak borstelde hij magische, kosmische en mystieke landschappen. Toch werkte hij als de Oude Meesters : heel minitieus - laag voor laag, haast doorschijnend... Landschappen met veel dieptewerking...
De wereld was al jaren erg klein geworden voor Gunther. En dat had alles te maken met zijn voortschrijdende dementie. Stilaan werd hij vergeten als kunstenaar... Hij kwam dan ook al geruime tijd niet meer naar buiten met zijn kunstwerken.
Zijn twaalf jaar jongere broer Dirk vertelde me dat dit ook veel of alles met zijn karakter te maken had. Hij durfde het zelfs te betitelen al autisme. Gunther was altijd al teruggetrokken, maar hoe langer hoe meer kroop hij meer in zijn schelp.
In de jaren zeventig en tachtig deed hij nog wel mee met tentoonstellingen. Nadien viel het allemaal stil.
Het enige wat hem nog leek te boeien was sahaja Yoga. En daar kan hij gepassioneerd over vertellen, zei Dirk. Soms zegde Gunther geplande expo's op het laatste moment af met de uitleg dat hij voelde dat 'het niet mocht van hogerhand'. Zijn vriend, kunstenaar Willy Van Eeckhout, die zijn zoon noemde naar Gunther - uit bewondering - maakte zich soms boos omdat hij met zijn werk zelden of nooit naar buiten kwam. Hij probeerde hem te pushen, maar zo werkte dat niet bij hem...
Dat zweverige heeft hij altijd wat gehad. Hij had beslist meer kunnen bereiken. Maar ja: als kunstenaar moet je naar buiten komen en jezelf verkopen. Dat was nu nét niks voor Gunther. Ik bezoek hem regelmatig in het rusthuis en zijn kunstwerken gaan me ter harte.
(wijlen Dirk Gooris met werk van zijn broer)
Gunther werd was de oudste van drie broers. Dirk werd fotograaf en Rupert psycholoog. Vader Gooris adoreerde Gunther in wiens talent hij erg geloofde. Hij was zelf beeldhouwer. Grootvader Gooris had ooit op de Keldermansvest een meubelatelier. De halfbroer van vader Gooris was de bekende Mechelse kunstschilder en beeldhouwer Jan De Smedt.
Van kindsaf was Gunther gebeten door de teken-en schetsmicrobe. Maar 'artiest' worden zagen zijn ouders toch niet zitten voor hem. Hij werd eerder verplicht om binnenhuisarchitect te worden. Pas nadien heeft hij zich met veel overgave op het kunstonderwijs gestort. Hij volgde les aan Sint-Lucas in Brussel. Nadien volgden nog vele vervolmakingscusussen.
Settelen in het burgerlijke leven deed hij nooit. Maar beroepshalve gaf hij toch les plastische opvoeding in een aantal normaalscholen.
Gunther die een dromer was was een tijdje gehuwd met de zus van zijn latere schoonzus Marijke: Godelieve Van Kenhove. Maar die relatie liep spaak.
Gunther werkte heel maniakaal. Vaak maakte hij grote werken van 1 meter op 1 meter of 1,5 meter. Pas in een latere periode schakelde hij over op kleine paneeltjes. Veel werk is echter verloren gegaan. Gunther had die werken ergens in bewaring gegeven omdat hij er geen opslagplaats voor had. Maar zijn vertrouwen werd flink beschaamd. Ze werden zo ondermeer misbruikt als isolatieplaten voor de zolder of als vloerbedekking.
Dirk onfermde zich als bewindvoerder van zijn over de resterende werken. Graag had hij nog een overzichtstentoonstelling opgezet, maar het was moeilijk realiseerbaar.
Met Gunther verdwijnt weer een artistiek monument in onze Dijlestad...