Mechelser kan een Mieke niet zijn!

met categorie:  

  (foto's: J.Smets)

Wellicht was dit de meest bizarre plaats waar ik ooit een interview afnam...: een bushokje op de Antwerpsesteenweg terwijl de regen bij bakken uit de lucht viel.  Ik had met Mieke De Laet vandaag afgesproken in het Tivolipark.  Kwestie om in deze coronatijden afstand te kunnen houden - voorzichtig in de buitenlucht.  Maar dit was buiten de waard - zeg maar: weergoden - gerekend.  Hoewel het de vorige novemberdagen best lenterig aanvoelde   , kregen we deze namiddag toch flink wat nattigheid te verwerken.  Snel schoot ik van Mieke een paar plaatjes in het park, waarna we een schuilplaats vonden in...jawel dus: dat bushokje.  Mieke kwam al fietsend van het Sint-Maartenziekenhuis waar ze werkt als psychiatrisch verpleegkundige.  Best boeiend om hierover door te bomen, maar onze geplande babbel had een heel andere reden.  Sympathieke Mieke praat met erg veel enthousiasme over het bier dat ze zélf brouwt en dat ze 'Mechels Mieke' doopte.  Een verhaal vol passie voor bier én een verhaal vol liefde voor onze stad.  De eretitel 'Dame met klasse'  (een term die we blijven onthouden van het cultuurjaar 'Stad in Vrouwenhanden' van weeral een hele poos geleden) past haar als gegoten.  Vergeet maar dat vrouwen enkel aan witte wijntjes nippen of uitsluitend zoete bieren lusten.  Vergeet hélemaal dat bier een mannenzaak is.  Mieke ontkracht de vooroordelen met verve.

 

 

Mieke die 42 lentes jong is, woont met haar man en kinderen aan de Battelsesteenweg.  Drie kinderen heeft ze op de wereld gezet: een meisjestweeling van 14 jaar en een zoon die nu op de banken zit van het zesde leerjaar.

 

Toen mijn zoon tijdens een spreekbeurt ons gezin diende voor te stellen, vertelde hij dat zijn vader een kunstsmid is; dat een zus zwaardvechtster is en de andere boogschutter.  Hijzelf betitelde zich als meswerper...  En zijn moeder?  die brouwde bier!

 

Gewoon kan je dit gezin dus niet noemen.  Ik hoor het lachend aan terwijl ik pretlichtjes zie in de ogen van Mieke. 

Bierbrouwen?  Hoe komt ze er toch op?

 

Ik lustte altijd al bier.  Zoals de meeste vrouwen begon ik met eerder zoete biertjes, om later over te schakelen op bruine bieren.  Nadien volgden dan de blonde brouwsels.  Mijn favoriete bier is nog steeds de Carolus Tripel van brouwerij Het Anker.  Mijn neef Marc De Laet heeft een microbrouwerij ('Misty Moon') en creeërde 'Claire de Lune', dat zowat het huisbier is geworden van 'Het Maanlicht' in de Merodestraat - het gezellige bruine cafeetje van Kevin Polfliet.  Het is Marc die mijn passie voor bier nog wat aanwakkerde, en zo ben ik zelf beginnen experimenteren thuis.  Twee jaar geleden zag dan mijn 'Mechels Mieke' het levenslicht.  Het was wat zoekwerk  tot ik een bier verkreeg dat stabiel was en de smaken bezat die ik zelf graag had...

 

En toen kwam het moment dat Mieke met haar zelfgebrouwen bier naar buiten kwam.  Verrassend genoeg was ze op vier dagen al vier bakken kwijt!

 

Ik was er echt van van mijn melk!  Ik kreeg vele toffe reacties en wat meer was: vele vrouwen vonden het eveneens lekker! 

 

Het Mechelse Mieke was gelanceerd.  Voorlopig nog binnen de naaste kennissenkring.  Terwijl ik dit stukje tik, proef ik van dit heerlijke biertje waar ik mezelf op trakteerde.  Het moet gezegd: het smaakt naar méér!  Mieke mag trots zijn op haar creatie. 

Mieke De Laet is een gedreven madam - een vrouw die weet wat ze wil, en een vrouw met vele interesses.  Zo heeft ze zich volop gestort op de opleiding voor stadsgids.  En deze opleiding is echt niet van de poes, vertelt ze.  "Moeilijker dan verpleegkunde" .   Maar ze deed het toch maar.  Volgend jaar start de specialisatie 'Mechelen'.

 

Ik ben altijd al geboeid geweest door mijn stad.  Dat begon in de derde klas van de lagere school waar de leerkracht prenten van middeleeuwse steden had opgehangen in de klas.  Het liet me niet meer los.  Ik hou enorm van Mechelen.  Enne: ik wil mijn bier ook promoten als Mechels ambassadeur.  Plannen heb ik genoeg.  Naast ons woonhuis aan de Battelsesteenweg kochten we een ander huis  dat we nu aan het verbouwen zijn.  Ik zou er graag een microbrouwerij in vestigen, en mijn man kan er een smidse inrichten.  Nog wat geduld.  De formaliteiten moeten nog in orde komen, en dat duurt soms langs.

 

 

Wie nu dit 'Mechelse Mieke' ook wil proeven zal nog even moeten wachten.  Het laatste flesje is onlangs de deur uitgegaan.  Maar!  een nieuw brouwsel wordt verwacht in februari!  Zet je dus maar schrap.

Mieke de Laet kan je contacteren via dit mailadres;

mie_katoen@yahoo.com

 

Vrouwen weten bier steeds meer te waarderen.  Nee, ze vallen niet enkel voor zoet.  Dit wil een vrouwelijk verhaal zijn, maar ook een Mechels verhaal!

 

Zelf beschrijft Mieke haar bier als fris en ook redelijk zwaar, met een lichte citroentoets; in het begin wat bitter smakend, en met een goeie afdronk.  Haar neef Marc omschrijft het zo:

 

Het is een erg lekker bier, lichtjes bitter met een klein zoet toetsje.  Het is redelijk alcoholisch, karamel in de neus en in de naasmaak.  Het Mechels Mieke heeft een mooie kleur.  Het schuimt wat moeilijk, maar het schuim is stabiel.  Het heeft een goed mondgevoel en de bitterheid blijft goed hangen.  Dennennaalden achterin.  De smaken zijn goed uitgebalanceerd, en met de carbonnatie is niks mis...

 

Mooie woorden!

 

Bier brouwen is een heel chemisch proces.  Moet je weten dat ik vroeger écht niet goed was in chemie.  Maar nu krijg ik bij het brouwen hier veel mee te maken.  Weet je dat het wellicht goed zou zijn mocht men in het zesde secundair leren bier brouwen!  Zo wordt dit vak misschien  niet meer zo saai ervaren en ziet men hoe men het in de praktijk kan toepassen...

 

Leuke tip lijkt me dat...

 

Moet ik nog zeggen dat het wel een heel toffe babbel was dat we hadden in dat bushokje nabij Tivoli?  Terwijl de regen onophoudelijk gutst hebben we het over deze coronacrisis, over ons beider werk als verpleegkundige, over Fairisme - het idee dat Charles Leclef van Het Anker lanceerde...   We voelen en weten dat we deze gesprekken ooit nog eens moeten verderzetten...

En nu werp ik me - thuis - verder op de proefondervindelijke test.  Schol!

Succes Mieke!