(foto's: Jan Smets)

Wie kent het zalige Brughuis in Muizen niet?  Dit gezellige bruine café in een pand met een eeuwenlange geschiedenis is dan ook een vaste stek voor de inwoners van Muizen, maar ook vele passerende fietsers houden er maar wat graag een stop.  En dat doen ook wandelaars die het nabijgelegen Mechelse Broek willen verkennen.  Het Brughuis is een vaste waarde - mooi gelegen aan de Dijlebrug en Muizenhoek.  Toch leek het lot van dit café beschoren toen de vorige eigenares, AnnemieMoons,  besloot te stoppen.  Maar dit was buiten de waard gerekend: drie vaste klanten namen het Brughuis over en gaven zo een nieuwe adem aan het bekende café.    In mei 2019 was het zover: toen werd de zaak heropend door Frank Vlaeyen, Rob de Koninck en Piet De Smet.  Jammer genoeg overleed Rob rond de eerste verjaardag van het 'nieuwe' Brughuis.  Hij was al een tijdje ziek.  De heropening heeft hij gelukkig bewust kunnen meemaken.  De plannen om een microbrouwerij op te zetten in een bijgebouw van het café kende hij wel.  Maar helaas kon hij het niet meer zien hoe het eerste Brughuis-bier uit de tapkraan stroomde.  Hij zou het beslist lekker gevonden hebben!  En dat is het ook.  De tripel die hier gebrouwen wordt is een frisse, vlot drinkbare dorstlesser met een volle smaak.  Ik kan er van getuigen.  Deze zelfgebrouwen tripel schrijft een mooi nieuw hoofdstuk in het geschiedenisboek van het Brughuis.  (op de foto Frank Vlaeyen en Piet De Smet).

Vele eeuwen geleden al stond op de plaats waar nu het Brughuis staat al een oude hoeve - vlakbij de houten overgang over de Dijle die toen nog erg belangrijk was als verkeerslagader.  Later zouden Leuvense steenweg en Leuvense vaart deze functie overnemen.  Maar goed.  Hoeve en brug werden in 1815 tesamen verkocht en de eigenaar van het oorspronkelijke brughuis dat op deze plaats verrees mocht hier tol heffen.  Dat deed hij afwisselend met de eigenaar van het café aan de overkant van de Dijle, waar nu de Ridder van Musene gevestigd is. 

De houten brug werd in 1891 vervangen door een metalen ophaalbrug.  Ondertussen is dit ook al lang verleden tijd.  De nieuwe brug mag er dan al schilderachtig uitgezien hebben: de  vooruitgang en het drukkere verkeer eiste een moderne overbrugging. In 1968 werd de huidige brug met twee rijstroken over de Dijle gelegd.

Het eerste Brughuis was een laag, witgekalkt gebouwtje met houten luiken en een zonneluifel.  Vooraan was een terras met zitbanken aangelegd.  Het cafeetje lag lager dan de naar de brug oplopende weg.  Niet verwonderlijk dat het Dijlewater wel eens meer het Brughuis binnenstroomde.

Eigenaar en cafébaas van dit Brughuis was Gerard De Maerschalck, maar de Muizenaars noemden hem gemakshalve 'Gerard van de Brug'.  De man was schepen van het dorp en later werd hij zelfs burgemeester tussen 1893 en 1897.  Hij was een bezige bij en buiten het feit dat hij het populaire cafe openhield, was hij nog eens oprichter van de fanfare Sint-Lambertus, genoemd naar de Muizense patroonheilige.  De dorpsnotalben hadden in het Brughuis zelfs hun eigen bierkruik met tinnen deksel.  Er werd paling geserveerd die vers gevangen werd in de Dijle.  In 1897 overleed Gerard tijdens zijn ambtstermijn als burgervader.  Hij stierf in zijn café op de leeftijd van 74 jaar. 

'Pier van de Brug' werd zijn opvolger.

Ook hij kreeg de opdracht om de brug open te draaien als dat nodig was.  Hiervoor werd hij vergoed.  Deze opdracht werd voor een bepaalde termijn telkens uitbesteed aan één van de omwonenden.  Vanachter zijn toog hield hij het in de gaten of de passanten hun 'brugbelasting' betaalden.  Dat deden ze door wat geldstukken achter te laten in een daarvoor voorziene holte in een paal nabij de brug.

Pier hield het café open maar was daarnaast eveneens een handelaar van zaden en plantaardappelen.

Nog voor de Eerste Wereldoorlog uitbrak zou het Brughuis gesloopt worden.  Hierna werd het huidige gebouw opgetrokken.  Ondertussen is dit pand dus ook al meer dan een eeuw oud!

Mooie geschiedenis...  Je kan het allemaal nalezen in het prachtige (foto)boek Muysen-Muizen, Reis door de tijd in 250 foto's dat vorig jaar werd uitgegeven door 'Lemmen Dol'.

Toen het leek dat het Brughuis voorgoed de deuren zou sluiten was de redding toch nabij.  Zoals ik eerder reeds schreef kochten drie stamgasten het café over.  Tot algemene tevredenheid van de Muizenaars.  De kroeg wordt uitgebaat door Robin Cauwenberghs en William Van Dessel die al samenwerkten in 'de Olifant' aan het Centraal Station.

En vanaf dat moment hadden de drie musketiers reeds plannen voor het opstarten van een microbrouwerij.

Naast het café was immers nog wat ruimte vrij hiervoor.  Het was de bedoeling dat we in mei, bij onze eerste verjaardag onze eerste tripel konden schenken.  Maar de lockdown stak stokken in de wielen.  We hebben de voorbije hard gewerkt om deze mini-brouwerij uit te bouwen, en we konden hierbij ook rekenen op de hulp van een gepensioneerde brouwer die een recept afleverde met goeie ingrediënten.  Zo zijn we dan aan de slag gegaan!

Maar nu is het zover!  Het bier dat in de brouwketels levenslicht ziet vloeit nu rechtstreeks naar de tapkraan in het café.  Het voorbije weekend konden de klanten het bier al naar waarde beoordelen.

De tripel heeft een alcoholpercentage van 6,1 %.  Niet té zwaar.  Daardoor is het ook vlot drinkbaar.  Je herkent toetsen van citrus.  Bovendien is het kruidig en bevat het niet te veel hop.

We kunnen hier 250 liter bier op één dag brouwen.  Het is dus kleinschalig.  Maar dat is ook de bedoeling.  Toch zijn we hier zowat een tien tot twaalf uur mee bezig.  Na drie weken gisten en rusten krijg je een drinkbaar bier.  Het is enkel met water, mout en hop dat we brouwen.  We houden het natuurlijk en voegen verder niks toe. 

(het mooie logo met: Brughuis, Dijle, paling, hop en een bierkan...: al deze herkenbare elementen hebben er iets leuk van gemaakt...)

Maandelijks kan er 500 liter bier door de tapkranen van het Brughuis stromen.  Op fles zal het bier niet getrokken worden.  Mogelijk wil men in de toekomst nog andere brieven brouwen. 

En nu maar proeven!  Je weet waar naartoe bij een volgend fietstochtje!

Bij mij was het de start van een leuke avond ... Samen op stap met Sven Van Haezendonck die over dit nieuwsfeit al een mooi artikel schreef in Gazet van Antwerpen, en die me meetroonde naar het Brughuis en terecht de primeur bracht...  Noemen ze zoiets nu 'kruisbestuiving' tussen krant en blog?  ;-)