Een gezonde interesse voor al het moois rond onze stad ?
Deze zomer geven we regelmatig tips voor uitstapjes rond Mechelen.
Vandaag : kom uit uw kot in WEERDE ... maar hou het veilig !
Weerde is vooral gekend als eerste station vanuit Mechelen op de spoorlijn naar Brussel. Mag het iets meer zijn ?
Deze deelgemeente van Zemst heeft nog een groen karakter en op wandelafstand vind je twee heel bijzondere monumenten.
Wij geven je alvast een voorproefje van al het moois dat je er kan zien.
Kom uit uw kot en geniet van de natuur en cultuur rondom Mechelen !
De sluistoren
De sluistoren over de (terug propere) Zenne heeft charme te over. Deze sluis werd eind 13de eeuw gebouwd op de plaats waar de getijdenwerking van de Zenne ophield. Met de sluis werd de watertoevoer geregeld voor de stroomafwaarts gelegen graan- en volmolen. De sluis en molen waren achtereenvolgens eigendom van de abdij van Grimbergen en de stad Brussel. Er werden vis- en vaarrechten geheven. In 1914 werd het hele complex verwoest door kanonvuur. Enkel deze romantische ruïne is bewaard gebleven. Op de foto bij de intro tot dit artikel zie je een nis waarin een beeld geplaatst was.
Eén of twee “Zennes” ?
Er zijn niet één maar twee ‘Zennes’. Tussen Eppegem en Weerde ligt een dubbele sluis. Rechtdoor loopt de gekanaliseerde (gegraven) Zenne die in een betonnen bedding kaarsrecht naar Zemst loopt. De nieuwe fietsostrade loopt op de dijk. Richting Weerde loopt de oude Zenne als een kronkelend groen lint door het landschap. Hier kan je enkel te voet verder.
Het steen van Rubens
Het Steen, gelegen in een meander van de Barebeek (jawel, diezelfde die in Muizen in de Dijle stroomt) heeft als oorsprong een middeleeuwse motte (een aangelegde aarden heuvel) met een stenen toren. Deze motte behoorde tot de verdedigingsgordel van het land van Grimbergen dat toebehoorde aan de Berthouts (nog een Mechelse link !). De bekendste kasteelheer was Pieter Paul Rubens die het in 1635 kocht als buitenverblijf om er zijn oude dag te slijten met zijn jonge bruid Hélène Fourment. Vandaar spreekt me nu van het Rubenskasteel.
Het kasteel zoals we het nu zien (niet toegankelijk, enkel te zien door het hetwerk) is het resultaat van vele verbouwingen. Vorig jaar werd het kasteel aangekocht door de Vlaamse regering die het domein wil uitbouwen tot een toeristische attractie.
Zag Rubens het zo ?
We komen enkele ‘Zag Rubens het zo ?’ kijkplaten (of zijn het kijkgaten ?) tegen.
Moeilijk te zeggen wat de meester zag maar op enkele schilderijen waarop hij zijn kasteel heeft afgebeeld zien we een meer gevarieerd landschap en uitgestrekte bossen. Hier een zicht op de sluistoren.
Met dank aan de Zwitsers
In de schaduw van de neogotische Sint-Martinuskerk van Weerde (met oudere toren) vinden we nog enkele oude panden terug. Opvallend op de hoek van de Ketelstraat is de hoeve met een gevelsteen waarop ‘1914 OSB 1918’ staat.
OSB verwijst naar ‘Oeuvre Suisse Belge’, een Zwitserse organisatie die reeds tijdens WO I geld inzamelde voor ‘historiserende’ wederopbouw in de meest getroffen landen. Ook in Mechelen vinden we een soortgelijke steen terug, op de gevel van het huis ‘In de Gulden Vruchten’ in de Frederik de Merodestraat nr 57.
Hoe een autosnelweg voor natuur zorgt
Een recent natuurgebied en helemaal door de mens gecreëerd is de ‘Put van Weerde’. Deze 'put' werd uitgegraven voor de aanleg van de E19, die vlakbij ligt. Het water geeft een thuis aan talrijke eendensoorten, maar soms moet je het met lawaaierige ganzen stellen. Ook het lawaai van de E19 moet je er ook bij nemen, al blijft deze gelukkig uit het zicht (in de zomer dan toch). Je kan helemaal rond de put wandelen.
Tekst en foto's : Marc Nauwelaers
Nuttige links
https://visit.mechelen.be/wandelingen-met-stadsgids
https://sites.google.com/site/vvvtoerismezemst/
https://www.fietsnet.be/routeplanner/default.aspx
https://www.wandelknooppunt.be/routeplanner
https://www.natuurpunt.be/wandelen
"Land nabij Mechelen" (Elewijt) door Pieter Paul Rubens
Je postte daar een heel mooie foto Marco!
Toen ik begin 1963 mijn dagelijkse trein van Mechelen naar Brussel nam en in de verte dat door klimop overwoekerd bouwsel zag staan, vroeg ik me steeds af wat en waar dat kon zijn. Zowat 40 jaar later ben ik er naartoe gefietst en zag ik het eindelijk van dichtbij. Het stond er nog steeds verwilderd bij en pas enkele jaren later heeft men wat er nog restte serieus opgeknapt..
Hieronder: de Weerdemolen vóór de beschietingen in 1914 en in 1919 na de oorlog.
Uit 1934
Dat zijn pas sprekende foto's Roger.
Bij mij zelfde verhaal maar dan met 20 jaar verschil. Ik ben er ook eerst 30 jaar met de trein gepasseerd voor ik de moeite gedaan heb om in coronatijd er toch eens naartoe te trekken.
Marco, hier nog en schoontje uit 1919