(foto: Jan Smets)

Onlangs kwam ik na 22 jaar terug in Mechelen wonen.  Om alvast terug wat in te burgeren ga ik op zoek naar antwoorden op een aantal bedenkingen.

Als er zoiets als een supermechelaar zou bestaan, is Jan Smets er zeker ééntje. Hij is hier geboren, woont er al zijn hele leven en kan een indrukwekkende Mechelse stamboom voorleggen.  Hij schreef 2 boeken over de stad en over bekende en minder bekende Mechelaars. Wij kennen Jan hier vooral van zijn (bijna) dagelijkse publicaties over ‘zijn’ stad.

“Voor mij is iedereen Mechelaar die zich verbonden voelt met deze stad, of er nu generaties lang Maneblussersbloed door je aders vloeit, of je van elders kwam aangewaaid.  Dat maakt weinig uit.  Als je woont in deze stad, of er ooit woonde.  Waarom zou je datzelfde Mechelengevoel – die verbondenheid met een stad niet kunnen hebben als je hier neergestreken bent uit verre landen.  Zo gebeurde het immers ook de voorbije eeuwen.”

Deze uitspraak leg ik graag voor aan Nisreen. Zij is afkomstig uit Syrië en woont nu bijna 4 jaar met haar man en dochters in Mechelen. 

“Je hoeft niet in Mechelen geboren te zijn om je Mechelaar te voelen. Wij zijn geboren in Damascus, en die stad en mijn land blijven altijd in mijn hart.  Maar nu voel ik me Mechelaar.  We voelen ons hier thuis. We hebben hier al veel mensen leren kennen en heel wat vrienden gemaakt. We spreken Nederlands en hebben een job.  Onze kinderen zijn op school goed geaccepteerd.  Mechelaars zijn vriendelijke mensen, ze gaan goed om met de diversiteit.”

Dirk is opgegroeid in Mechelen, is er naar school geweest, heeft er les gegeven, maar de voorbije 25 jaar heeft hij samen met zijn vrouw de wereld rondgetrokken en op verschillende plaatsen gewoond.  Nu hebben ze besloten om vanuit de Verenigde Staten terug naar België te verhuizen.

“Ik beschouw mezelf als een burger van de wereld, van Europa, van België, van Vlaanderen, en dan van Mechelen zeker ? Maar de volgorde is belangrijk.  Er is teveel toeval mee gemoeid met waar precies je bent geboren en waar je opgroeit.”

Jan : “Dat Mechels bloed (god, wat is dat eigenlijk) geraakte vermengd met Spaans, Frans, Nederlands of bloed van waar of wie dan ook… Het verrijkte ons DNA.  Die kruisbestuiving maakte ons tot de Mechelaars die we nu zijn.”

Dirk : Wij hebben er voor gekozen om terug te keren naar Mechelen. Ik heb er nog altijd vrienden, ik verlies er mijn weg niet, en ik weet waar het best is om mijn kilometertjes te lopen.  Ik ben ervan overtuigd dat het ook veranderd is, maar het blijft een ideale, centrale locatie in België.  Het is niet te groot, niet te klein, zit propvol geschiedenis. “

Nisreen : “Wij wensen dat de Mechelaars naar ons kijken zoals wij kijken en denken.  Integratie werkt langs beide kanten.”

Jan : “Laat Mechelen een werkwoord zijn dat we met plezier vervoegen.”

Mijn vraag nu aan jullie : voel jij je Mechelaar ?