Op 22 augustus vond in Mechelen, aan de aftakking van de spoorweg richting Antwerpen en Leuven een zwaar treinongeval plaats. Er waren drie doden en vijf gewonden te betreuren. 

(Foto's: Felixarchief Antwerpen, Artikel: Gazet van Mechelen)

28 augustus 1910. Gazet van Mechelen

De spoorwegramp te Mechelen

Ieverig wordt met rechterlijk onderzoek van deze spoorwegramp voorgezet, om de verantwoordelijkheid te kunnen vaststellen. Een groot getal personen reeds onderhoord, alsook de gekwetsten, die in het gasthuis verblijven.

Erg heeft men de schade overdreven. Uit zeer geloofbare bron hebben we vernomen, dat deze zal beloopen tot ontrent een half, in plaats van een heel millioen.

Het vervoer der gebroken stukken van de vernielde machienen en wagons werd op een achttal wegens geladen, en naar Muysen overgebracht. Daar in de statio aangekomen, ontriggelde een der geladen wagens, echter zonder eenige schade.

Gisteren, Vrijdag middag om 1 u. 48, heeft men het lijk van Van de Wiele, opper-treinwachter, met den trein naar Schaerbeek overgebracht, alwaar de begrafenis, onder een overgrootte toevloed van volk heeft plaats gehad.

Alvorens naar het gemeente-kerkhof vervoerd te worden, werd het lijk afgelezen, in de kerk van Ste Maria.

't is nu uitgemaakt dat de machinist in den ledigen trein, die het ongeluk veroorzaakte, twee of drij signalen voorbijgereden is, welke hem aanduidden dat de baan niet vrij was.

Aangenomen dat de ramp zich niet wel gevoelde, waarom dan niet gestopt? En de treinwachters van den aanbeukende trein, hebben die niets onregelmatigs bemerkt?

Wat raadsels!

Heden, zaterdag morgen hebben we nogmaals in het gasthuis inlichtingen genomen over den toestand der twee gevaarlijk gekwetsten der ramp, namelijk: Guil. Van Hoeyen en Marten Van Rossum, en dit werd ons medegedeeld: Van Rossum is op weg naar beterschap, doch Van Hoeyen blijft nog altijd zwerven tusschen leven en dood: dit wil niet zeggen dat men mag hopen op een goeden afloop, integendeel, doch de verbetering voor hem blijft langer achterwege, daar we Van Rossum reeds als behouden mogen beschouwen.

't is te hopen , dat we voor Maandag hetzelfde zullen mogen zeggen voor wat den toestand betreft van Van Hoeyen.

29 augustus 1910. Gazet van Mechelen

De Spoorwegramp te Mechelen

Het onderzoek

De signalen hebben zooals gewoonte, gewerkt, besluit het verslag. De ramp dient niet toegeschreven aan eene ongesteldheid van den mécanicien, maar aan overwerk aan deze opgelegd. Als hij Antwerpen verliet, had hij zeventien uren dienst geklopt. De mecanicien beweert ongesteld geworden te zijn, maar de stoker verzekert niets bijzonders in zijnen toestand vastgesteld te hebben.

De trein reed met eene snelheid van 60 kilometer per uur en het voorbijrijden in de statie van Mechelen is zeer moeilijk. De mécanicien moet bij het binnenrijden al zijne aandacht aan de signalen wijden.

De trein reed zoodanig, dat volgens getuigen, zelfs bij het overrijden van het eerste signaal, het tweede signaal het stilhouden van den trein niet had kunnen verzekeren.

Het onderzoek duurt voort.

Een der slachtoffers van de ramp op den ijzerenweg te Mechelen overleden.

We genaamde Marten Van Rossum, machinist, geboren te Ternath, 6 november 1862, en wonende Antwerpschen Steenweg, 334, te Laeken, die met Guill. Van Hoeyen, stoker, de twee ergste gekwetsten waren der ramp, doch sedert eenige dagen aan de beterhand scheen, is Zondag namiddag fel verergerd, en rond half drij in den namiddag overleden.

Wat Van Hoyen betreft, deze schijnt eenigzins verbeterd, doch nog niet buiten gevaar.

1 september 1910. Gazet van Mechelen

De Spoorwegramp te Mechelen

Nog een slachtoffer overleden

Dinsdag namiddag, om 2 ure, is alhier in het O.L.V. gasthuis, aan de bekomene kwetsuren, door de treinbotsing, overleden: Frans Van Royen, stoker, oud 30 jaar, geboren te Zele, wonende te Laeken, Claessensstraat 41.

Zijne vrouw, zijn kind en zijn broeder Theofiel, waren bij zijn afsterven, tegenwoordig. Tot op het laatste oogenblik had het arme slachtoffer zijne tegenwoordigheid van geest behouden, en tijdens zijn lijden, had hij geen oogenblik het bewustzijn verloren. Alvorens den geest te geven, omhelsde hij nog in wreede smarten zijn kind. Dit roerend schouwspel deed de tegenwoordigzijnde personen in tranen losbarsten.

Wat is het wreed, zoo ongelukkig en nog zoo jong te worden losgerukt van alles wat men toch zoo lief hier op aarde.

De lijkdienst, zal plaats hebben Vrijdag a.s. om 8 ure stipt, in de kapel van het gasthuis, en zijn lijk zal vervolgens om 10.36 u., per trein overgebracht worden naar Zele, alwaar om 2 ure de begrafenis plaats hebben.

Guil. Van Hoeyen, een Mechelaar, bevindt zich in stervensgevaar, en men vreest dat hij den nacht niet zal overleven.

Men verzoekt ons te melden dat er hoegenaamd niets van waar is van hetgeen verschillende dagbladen hebben vooruitgezet, als zou de ramp van Mechelen veroorzaakt zijn door het overwerk der bedienden. Dit is geen uitvindsel, rondgestrooid om het bestuur van den ijzerenweg verdacht te maken De machinist en stoker hadden hunnen dienst aangevangen om 1 uur 's middags tot 12 ure 's nachts, dus 11 ure dienst in plaats van 17 ure.

Wij geven hiervan, op verzoek, melding.