10-jarige Sam Michiels wint stadsjuweel Dr.de Gruyter

met categorie:  

  (foto re: J.Smets. foto o: Jorrit Michiels)

Ze is een sympathieke, spontane spraakwaterval. Honderduit vertelt ze.  Zonder kapsones.  Vandaag was het weer een doodgewone schooldag.  Toch zindert het nog altijd na wat haar gisteren te beurt viel.  Immers: Sam Michiels won gisteren zomaar eventjes het Stadsjuweel Dr.de Gruyter.  En dat is beslist niet min!  Op deze 65ste editie van deze toch wel heel bijzondere en hoogstaande voordrachtwedstrijd ging de 10-jarige Sam aan de haal met de meeste punten.  Daarom ook mag ze terecht pronken met het stadsjuweel, dat zij - mocht ze de wedstrijd nog eens twee keer winnen - definitief in haar trofeekastje mag bijzetten.  Zover zijn we nog niet.  Maakt ook weinig uit.  Nu mag ze trots zijn op de prestatie die ze neerzette.  Vanavond liep ik langs bij de winnares die met haar ouders en jongere broertje Jerom aan de Auwegemvaart woont. 

 

Sam loopt school in de Spreeuwen - op slechts een boogafstand van haar woning.  Die school gooide in het verleden al hoge ogen bij deze voordrachtwedstrijd. Ook nu weer wist ze te scoren met een aantal leerlingen.  Dit heeft veel te maken met de gemotiveerde leerkrachten die getalenteerde leerlingen stimuleren om hun kans te wagen.

Sam zit reeds in het vijfde leerjaar.  En als ik hoor met wat ze allemaal bezig is, moet ik toch mijn pet afdoen voor haar...

 

In het conservatorium doe ik Woord, leer pianospelen, volg ik dans, notenleer én musical.  Met Woord ben ik even gestopt omdat het niet te combineren was met de rest, maar nu ben ik er weer mee gestart.  Ik heb vorig jaar ook reeds meegedaan met de wedstrijd.  Dit jaar wou ik weer meedoen.  Mijn mama vond een leuk gedicht: 'Wees niet bang' van Freek de Jonge.  En ook nog een tekst over een 'lynx' van Hugo Matthysen.  Eerst snapte ik alle woorden niet zo goed, maar toen ik er wat uitleg bij kreeg vond ik het wel erg grappig.  Juf Maureen van het vierde leerjaar heeft me dan begeleid. 

 

 

(foto: Jorrit Michiels)

 

De deelnemers in verschillende leeftijdscategorieën moeten twee teksten uit het hoofd voordragen: poëzie én proza.  Bij de beoordeling staan 30 van de 100 punten op uitspraak.  Ook wordt er sterk gelet op intonatie, mimiek, houding en globale indruk.  Per leeftijdscategorie en over de leeftijdscategorieën heen krijgen de winnaars een Erepenning van de Stad Mechelen.  Wie de hoogste punten scoort wint het Landjuweel.

 

Vorig jaar deed ik dus ook mee bij de 8-9-jarigen.  Nu zat ik in de categorie 10-11-jaar.  Ik was eigenlijk wel een beetje bang omdat er ook oudere kinderen meededen.  Verleden jaar was ik de eerste van mijn leeftijdsgroep, en won ik een medaille. 

 

Freek De Jonge droeg zijn gedicht zelf voor in 'De Wereld draait door', en dat filmpje heeft Sam goed bekeken.  Maar natuurlijk moest zij dat op haar manier proberen te interpreteren, en Juf Maureen heeft haar hierbij gecoacht. 

 

In november ging de wedstrijd door in De Moedertaal.  Ik had er geen idee van of het wel echt goed was.  De jury is eigenlijk ook wel een beetje streng. Dus was het spannend afwachten tot gisteren in de Stadsschouwburg.  Er deden ook een jongen en een meisje van mijn school mee: Mats Van Eename en Nette Resseler.  Ik was wat zenuwachtig.  Ik hoopte natuurlijk wel op een eerste plaats.  Met drie hebben we mekaar bij de handen vastgehouden... En dan volgde de uitslag!  Ik kon bijna niet geloven dat ik gewonnen had.  Mats die voor de tweede keer tweede werd, was misschien wel een beetje jaloers, maar was toch blij voor mij.  Hij zei wel dat hij volgend jaar met de trofee zou gaan lopen.  Dat zullen we dan wel zien... Nette heeft ook nog een prijs behaald gisteren.  En dan mocht ik op het podium nog eens mijn tekst voordragen.  Dat was een beetje eng, maar gelukkig had ik de avond voordien nog eens geoefend.  Vorig jaar eindigde ik met 79 %, en deze keer haalde ik de hoogste punten van allemaal: 85,5 %.

 

Grote bewondering heeft Sam wel voor Tessa Reunbrouck die als 18-jarige voor de laatste keer mocht meedoen.  Zij deed dit al voor de tiende (!) keer en ze won vorig jaar het Landjuweel.  Maar nu kaapte Sam de trofee...

Alle deelnemende jongeren krijgen een diploma.  Dit jaar waagden 62 kinderen hun kans.  Sam heeft naast de trofee en het diploma ook nog wat boekenbons ten geschenke gekregen.  En waar is ze blij mee, want ze leest graag.

 

Volgend jaar wil ik terug meedoen.  Maar de lat ligt nu wel hoog.... 

 

(foto: Jorrit Michiels)

 

Nu is het vooral genieten van de overwinning.  Maar de voetjes moeten wel op de grond blijven waarschuwt mama.  Natuurlijk zijn de grootouders ook supertrots.  De trofee krijgt een ereplaatsje in de living, zodat iedereen die binnenkomt hem kan zien. (enne: het risico dat hij zou sneuvelen op de kamer van Sam wil voorkomen...). 

Jongere broer Jerom komt ook nog effe goeiedag zeggen.  Voordracht is niks voor hem zegt hij.  Hij ziet het meer in sport en in Chiro (Battel).   

Zus heeft al toekomstdromen!

 

Ik zou érg graag later actrice worden.  In musicals, zoals Jelle Cleymans, want daar ben ik fan van.  Weet je dat ik binnenkort mag meedoen in een musical?  Maar...daar mag ik nu nog niks van verklappen.  Ik heb al vier of vijf keer meegedaan met audities. Zoals voor de Ketnet-musical...  Zo doe je wel ervaring op.

 

En dan wordt het tijd om afscheid te nemen.  Morgen is het weerom school en Sam moet nog heel eventjes oefenen op de piano.  Eerst nog wat fotootjes schieten...  Ze poseert fier en ongedwongen.  Toffe meid is die Sam.  Ik geloof in haar!  Ik ben er zéker van dat we in de toekomst nog van haar zullen horen.

Nu al staat haar naam in een lange rij van winnaars waarvan sommige namen klinken als een klok.  Denk maar aan weerman Frank Deboosere en zijn zussen Martine, Pascale, en Sabine...  Of: radiopresentatrice Vanessa Vanhove...  Of Thomas Vanderveken, de eerder vernoemde Jelle Cleymans en zus Clara...  of...Koen De Vos (zoon van acteur Mandus De Vos) die nu juryvoorzitter is in navolging van Jef Du Bin uit Muizen die een paar jaar geleden overleed...

De Dr.de Gruyterwedstrijd winnen is een mooie springplank voor jong redenaarstalent.  Al 65 jaar krijgen Mechelse jongeren hier de kans om op een podium ervaring op te doen en te laten zien wat ze in hun mars hebben.  De voordrachtwedstrijd ontleent haar naam aan Jan Oscar De Gruyter en ontstond in Gent in 1949.  Jaarlijks hield men eerst verschillende provinciale voorselecties waarna een landelijke finale volgde in Gent met als inzet het Dr.de Gruyterjuweel.  De Mechelse editie ging lange tijd door als de 'Schiftingswedstrijd' om het Dr.de Gruyterjuweel en wedstrijd in voordrachtkunst om het Stadsjuweel en de Erepenningen van de stad.  De organisatie van de Mechelse editie gebeurt door het comité Dr.de Gruyter en werd opgericht in de schoot van het Koninklijk Mechels Toneelverbond in 1955.

 

(foto: Jan Smets)

 

Proficiat Sam!  geniet van de verdiende overwinning.  Maar ook een dikke pluim voor alle jongeren die hebben meegedaan!  Weerom mag gezegd dat Mechelen héél wat talent heeft.  Eigenlijk is iedereen dus zo'n beetje winnaar!

Enne Sam: ik kijk alvast uit naar volgend jaar en hoe je het er vanaf gaat brengen!  Ik duim!

 

 

Wees niet bang, je mag opnieuw beginnen,

vastberaden, doelgericht of aarzelend op de tast.

Houd je aan de regels, volg je eigen zinnen,

laat die hand maar los of pak er juist één vast.

 

Wees niet bang voor al te grote dromen,

ga als je het zeker weet en als je aarzelt, wacht.

Hoe ijdel zijn de ingen die je je hebt voorgenomen,

het mooiste overkomt je het minste is bedacht.

 

Wees niet bang voor wat ze van je vinden

wat weet je van een ander als je jezelf niet kent.

Verlies je oorsprong niet door je te snel te binden,

het leven lijkt afwisselend maar zelfs de liefde went.

 

Wees niet bang, je bent één van de velen,

tegelijk is er maar één als jij,

dat betekent dat je vaak zult moeten delen

en soms zal moeten zeggen laat me vrij.

 

 

(Freek de Jonge)