(foto: Jan Smets)

Vanochtend overleed op 74-jarige leeftijd Kris Deckers in zijn woning in de Electriciteitstraat.  Het nieuws kwam niet geheel onverwacht.  Kris was al langer ziek ten gevolge van een hersentumor.  Toch heeft hij sereen en berustend dit lot aanvaard.  Kris is thuis mogen sterven, en dat kon alleen door de toegewijde zorgen van zijn partner Annie Vandersypt die alles heeft gedaan wat mogelijk was om deze wens van hem te kunnen waarmaken.

Kris Deckers was stadsgids sinds hij op pensioen was.  En de in Moissac (Frankrijk) geboren Antwerpenaar deed dit met passie in onze stad waar hij thuisgekomen was.  Hij schreef een aantal mooie artikels voor Mechelenblogt en maandelijks stelde hij een digitale nieuwsbrief samen met Mechelse onderwerpen onder de titel 'mijmeringen': boeiende wetenswaardigheden door hem verzameld, die hij gratis verstuurde naar de hierin belangstellende Maneblussers.

Maar de sociaalbewogen Kris was ook erg begaan met de vluchtelingenproblematiek.  Zo was hij een gedreven kracht binnen Welcome in Mechelen.  Een tijdlang verzorgde hij de nieuwsbrieven.  De manier waarop Annie en Kris een gevlucht Syrisch gezin onder de vleugels nam is zowel ontroerend als bewonderingswaardig te noemen.  Ik heb Kris de laatste jaren beter en beter leren kennen en kon eerlijke gesprekken met hem voeren over zijn ziekte... Vandaag verlies ik een dierbare vriend.  Mechelen verliest met hem een warme, aimabele persoonlijkheid...  Wellicht kent het 'grote publiek' hem niet.  Geloof ik graag.  Maar vandaag zet ik hem bij deze voor het voetlicht.  Hij verdient dit...

Kris werd op 17 februari 1945 geboren in Deurne.  Een tijdje was hij journalist bij Gazet van Antwerpen.  Het grootste deel van zijn loopbaan was hij informaticadocent.   Hij volgde de gidsenopleiding na zijn pensioen.

(samen met zijn Annie - zorgzaam voor 'hun' Syrische gezin)

Mijmering...

Kris schreef er zoveel...

Als gids in de stad die hem zo liefdevol adopteerde

Maneblusser geworden,

maar met open kijk naar de Wereld om hem heen

Dromer, denker en doener

Bedachtzaam, belezen, bescheiden

Een man om graag te zien.

De kwetsuren van het leven kon hij aanvaarden,

zijn lot, zijn ziekte: hij kon het een plaats geven...

Berustend en dankbaar voor elke dag extra die hij kreeg.

Nieuwsgierig in het leven - openstaand voor andere culturen...

Zijn Welkom was een werkwoord.

Zonder grote woorden deed hij wat hij vond dat hij moest doen

met Annie aan zijn zijde - mensen nabij zijn, ondersteunen...

Levensechte empathie - grenze(n)loos

Mijmerend over Kris...

En altijd is onze tijd te kort...

en moeilijk is afscheid nemen altijd...

Maar wat hij ons gaf is puur en waard om altijd bij te blijven

Dit afscheid is geen dood punt maar een komma...

Zijn verhaal zullen we verder schrijven...

de uitvaart van Kris gaat woensdag 23 oktober om 10 uur door in de aula van de stedelijke begraafplaats.

Mijn deelneming aan Annie en de kinderen.