Donderdag ging in Mechelen Fi!ERce in première. Een toneelvoorstelling die gebaseerd is op feiten die 50 jaar geleden gebeurden en gekend zijn als de Stonewall Riots, een voorstelling waarin de holebi-rechten worden aangekaart.

Iedereen in Vlaanderen heeft ondertussen al wel gehoord van de gaypride, een jaarlijks evenement met kleurrijke stoeten in verschillende steden. Maar wat haast niemand zal weten, is dat deze pride zijn ontstaan vindt in 1969 in New York. Daar was de Stone Wall Inn, een homocafé aan de Christopher Street in Greenwich Village. Dit was een besloten club die zich richtte op een homoseksueel publiek - jonge kerels, travestieten en zwarte mannen.

Aanleiding voor de rellen was een zoveelste inval met strenge controles van de politie in de bar, op 28 juni 1969. Het was toen immers verboden om als homoman hand in hand op straat te lopen of in een bar samen te dansen. Deze inval was de spreekwoordelijke druppel waarbij rellen uitbraken, zwaar werd gevochten en molotovcocktails werden gegooid. Het zijn deze rellen die nu jaarlijks worden herdacht, waarbij de holebi-gemeenschap met kleurrijke stoeten opkomt voor haar rechten.

We are the Stonewall-grils, we are hairy girls, we have no underwear, we still want pubic hair

Sam De Vos uit Oosterzele schreef naar aanleiding van deze rellen - vijftig jaar geleden - een fictief verhaal. Hij wilde hiermee niet alleen de aandacht vestigen op de lange strijd van de holebigemeenschap, maar ook op de erkenning van de hedendaagse problemen. In samenspraak met regisseur Lieven Debrauwer werd het verhaal uitgewerkt tot een tragicomische toneelvoorstelling, dat samenhangt met protest, vriendschap en rellen.

Op de Antwerpse Gaypride van augustus dit jaar liepen de acteurs, regisseur en schrijver voorop (foto Yves de Lathouwer)

Het Amerikaanse woord 'Gay' betekent eigenlijk vrolijk, en dat vrolijke wordt met grappige quotes ook doorgetrokken in de toneelvoorstelling. Zeker ook door Fiora LaRitz (Yves De Lathauwer), bij daglicht ook wel Freddy Meyer genoemd — een legendarisch grofgebekte, scherpzinnige en ferm fenomenale dragqueen met een grote mond, een nog groter hart en een tragische neiging om op te komen voor anderen.

Kreeg ik daar applaus van al dat volk dat daar buiten stond, een staande ovulatie

Fiora LaRitz (Yves De Lathauwer), Jonathan Jaspers (Johan Kalifa Bals) en David Thomassen (Pieter Van Keymeulen) tijdens de repetitie

Jonathan Jaspers (Johan Kalifa Bals), een Afro-Amerikaanse manische  twintiger, belandt op straat nadat zijn ouders ontdekken dat hij voor de mannen is. Hij vindt onderdak bij David Thomassen (Pieter Van Keymeulen), een overjaarse yuppie die zich ‘in de kast’ verstopt en Jonathan aanraadt hetzelfde te doen. Maar dat is buiten Fiora laritz gerekend. De legendarisch grofgebekte travestiet, die David beter kent dan hij wil toegeven, neemt Jonathan op sleeptouw naar de Stonewall – een clandestiene homobar waar de flikken gedurig binnenvallen om het bonte cliënteel in de boeien te slaan. “Maar vanavond niet, schat!”. Fiora en Jonathan raken verwikkeld in een nachtelijke opstand tegen het politiegeweld, tot ongenoegen van David. En wanneer Fiora ontdekt dat David een geheim verbergt, is het hek volledig van de dam.

Lieven Debrauwer sprak in een interview met de Gazet van Mechelen uit naar het waarom van het toneelstuk: “Ook in Vlaanderen is er nog steeds sprake van gaybashing. Het is vandaag de dag weliswaar makkelijker om uit de kast te komen, maar tegelijkertijd is er nog heel veel werk aan de winkel. Daarom brengen we aan het einde van het stuk een duidelijk statement. Je kan het zien als een epiloog bij een film of documentaire die gebaseerd is op een waargebeurd verhaal. Aan het einde krijg je altijd te zien hoe de personages geëvolueerd zijn in hun verdere leven. Op die manier wil ik toch een heel klein steentje bijdragen om de holebirechten onder de aandacht te brengen.”

Voor mij was het zeker een meer dan geslaagde avond. Het stuk was dan heel hard, met harde woorden tussen de verschillende actoren, dan weer comisch, met vooral de leuke woordspelingen van Fiora (of hoe belangrijk 'cont'ext is). Soms had ik het even moeilijk om de tranen te bedwingen (van de emotie) maar de lachspieren hebben zeker ook wel hun werk gedaan.

De regenboogbank in de Kruidtuin (Mechelen), geplaatst op 17 mei 2018, op de Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie. In Mechelen mag er geen plaats voor discriminatie op basis van gender en geaardheid. Het is dan ook een symbolische en mooie plek voor koppels, vrienden en iedereen die elkaar graag ziet. Want iedereen deelt liefde, alleen durft niet iedereen zich te outen.

Lees ook in ZIZO-magazine

en kijk op 100% Cultuur

Meer info op www.ikbenfier.be http://www.ikbenfier.be.

De voorstelling speelt de komende twee weekends in Theater M (Mechelen) en op 1,2 en 3 november in het Fakkeltheater (Antwerpen).

De voorstellingen van F!ERce kaderen in het Regenboogfestival, samen georganiseerd met huisvandeMens.