(foto's: Jan Smets)

Nee - fraai was het weer niet te noemen.  Het was november-grijs en miezerig.  Maar zeg nu zelf: Sinte-Mette zou op een zomerse dag zijn mantel niet in twee hoeven te snijden hebben voor een noodlijdende kouwelijke bedelaar...  Aldus.  De voorspelde stortbuien bleven uit, en niks belette onze drie reuzenkinderen, Janneken, Klaasken en Noa om op stap te gaan door de Mechelse binnenstad, gevolgd door een grote stoet verklede kinderen.  Deze eerste editie waarbij de reuzen Sinte-Mette gingen zingen, was een voltreffer van formaat!  Een nieuwe traditie is geboren.  Twee aloude tradities reikten mekaar vandaag de hand.  Twee door Unesco erkende immateriële Erfgoedtradities vonden mekaar op deze elfde november.  Sinte-Mette is springlevend.  Misschien zag je in eigen wijk weinig zangertjes passeren?  Het kan.  In andere buurten was het dan weer op de koppen lopen.  Zo gaat dat nu eenmaal.  Maar dat de reuzenkinderen op flink wat aandacht konden rekenen vandaag, is een feit;  Voor herhaling vatbaar zou ik zeggen...

Verzamelen geblazen werd er aan den Deigem in de Karmelietenstraat, waar Paul Contryn van Beeldsmederij De Maan de mijters mooi paste op de hoofden van de reuzenkinderen.  En toen gingen we in stoet door de Mechelse straten.  Maar eerst werd er nog duchtig gezongen in het Martins Kerkhotel.  Natuurlijk!  Een hotel dat de naam van onze patroon draagt, mocht zéker op een bezoekje rekenen!

Sympathieke steun kregen we van Bellemadam Myriam Sips, de buurtwerking van de Heihoek en Welcome in Mechelen... 

En na de optocht eindigden we in het Cultuurcentrum waar het jaarlijkse grote Sinte-Mettefeest doorging.  We werden er verwelkomd door Sinte-Mette himself...