(foto: Jan Smets)

Elk hoekje van 'zijn' kathedraal kende hij... Gehuwd was hij nooit, maar getrouwd was hij met de kerk van Sint-Rombout.  Hier bracht hij véle uren in door.  Heel devoot als hij was, had hij een enorme passie ontwikkeld voor onze metropolitane kerk waar hij méér dan 25 jaar hulpkoster was.  Vorig jaar ging hij op pensioen.  Zijn gezondheid was niet meer te best en ook was hij erg moeilijk te been geworden.  Nu is hij overleden: Paul De Jonghe - geboren op 7 mei 1951...  Donderdag aanstaande wordt hij om 11u30 in 'zijn' kathedraal ten grave gedragen...

Hij was een bescheiden man, en had voor iedereen een vriendelijk woord - tikkeltje eenzaat ook.  Maar als hij praatte over Sint-Romboutskathedraal was hij niet meer te stoppen.  Dan vertelde hij vol vuur en met veel kennis van zaken over de kerk, haar geschiedenis, de vele kunstschatten en nog meer details...

Broers of zussen had hij niet, en zijn moeder van wie hij zijn diepgeworteld geloof heeft meegekregen, was ook al overleden.

Zo leefde hij in zijn imposant archief tussen zijn massa classeurs vol documentatie, krantenknipsels, foto's...  Allemaal van zijn kerk.

Zélf schreef hij ook zo'n achttal jaar een lijvig inventaris over de kathedraal: een turf van niet minder dan 1400 pagina's dik.  Een onschatbaar document. 

Voordat hij de taak van koster opnam in de Sint-Romboutskathedraal was Pauleke actief in de Mechelse kloosterkerk van de Franciscanen: de Minderbroederskerk, die nu omgebouwd is tot hotel.

Maar omdat de koster van de kathedraal ziek was geworden, nam hij diens verantwoordelijkheden over vanaf het begin van de jaren negentig.

Daarnaast moeten we toch ook de grote inzet van Paul (én zijn moeder) voor onze eeuwenoude Hanswijkprocessie vermelden. Overal, tot ver buiten de Mechelse stadsgrenzen gingen ze affiches verdelen...

De laatste jaren zagen we hem wat moeizaam voorbijstrompelen in het Mechelse centrum... Zijn wereldje was kleiner geworden na zijn pensioen...  Hij was zichtbaar ouder geworden.  Maar zijn passie voor de kathedraal was onverminderd, en waar hij kon probeerde hij nog bij te zijn om een handje toe te steken.

Het noodlot trof hem enkele dagen geleden toen hij plots in mekaar zakte in de Befferstraat.  Hulp kon hem niet meer baten.

In het volgende nummer van 'De Mecheleir' zal stadsgids Egied Rossiau een artikel schrijven over Paul.  In het verleden werden trouwens vaker stukjes van zijn hand opgenomen.

Donderdag neemt de kathedraal afscheid van zijn onvermoeibare 'archivaris'. 

De kathedraal verliest zijn 'patroonheilige' en Mechelen verliest een markant Maneblusser...