Herman De Winter en Guido De Vos: het beste van twee werelden in Galerie M

met categorie:  

 

  (foto's: Jan Smets)

De affiche vat het heel artistiek samen:  een sculptuur van beeldhouwer Guido De Vos krijgt een kleurrijk kleedje met een schilderijfragment van Herman De Winter...  Het is een bijzonder knappe en creatieve interpretatie van wat de tentoonstelling moet worden: 'Best of both worlds'.  De ontwerper van de affiche is de jonge talentrijke neef van galeriehoudster Marleen De Smet: Gertjan De Smet.  De expo gaat door van 1 tot 15 september in Galerie M in de Kanunnik De Deckerstraat.  Het is Marleen die de twee kunstenaars bij mekaar bracht.  Heel verschillend werken ze.  Twee uitersten zijn ze.  Maar ergens zag Marleen verrassende parallellen.  Ik had met de beide kunstenaars een gesprek in de tuin van de Galerie.  Niet lang voordien hadden Herman en Guido mekaar voor de eerste keer ontmoet.  Maar ijs hoefde er niet gebroken te worden.  Het werd een gezellige babbel.  Gepassioneerd en met de nodige kwinkslagen vertelden ze over wat hen drijft en over hun werk.  De tentoonstelling laat zien hoe de vloeiende lijnen van acryl en airbrusch in het werk van Herman zich mengen met de gebeitelde contouren van kunststof en brons van Guido De Vos...  Thailand, waar de geboren Mechelaar en jongste broer van de overbekende kunstenaar Jan De Winter, al enkele jaren woont, werkt door in het kleurgebruik van Herman.  Velzekenaar Guido inspireert zich vaak op de menselijke figuur die hij verwerkt tot figuratief abstracte beelden.  Twee kunstenaars.  Twee uitersten.  Twee sterke persoonlijkheden.  Ze brengen hun verhaal - het beste van twee werelden.  En wij mogen er van proeven en genieten...

 

Het is heerlijk om zitten in de zomerse tuin van de Galerie - vertoevend tussen beelden en veel groen, en met een prachtig uitzicht op de Katelijnekerk.  Marleen De Smet (zelf begaafd kunstenares die vooral met haar mooie glaskunst hoge ogen gooit) runt met de hulp van haar echtgenoot Jef deze Galerie.  Met de regelmaat van een klok geeft ze graag aandacht aan het werk van Mechelse kunstenaars.  Zo passeerden ondermeer Brice Heyndels, Willy Van Eeckhout en Jan De Winter de laatste tijd de revue...

 

(links Guido De Vos.  Rechts Herman De Winter)

 

Jan De Winter die nu al meer dan tachtig levensjaren telt, is lang geen onbekende.  Hij mag terecht genoemd worden als één van de beste en meest vernieuwende kusntenaars van zijn generatie.  Eigenzinnig en vechtend tegen een verstard cultuurbeleid, ging hij al lang geleden zijn eigen artistieke weg.  Met succes.

Toch is Jan niet de enige in het gezin De Winter die kunstenaarsbloed in de aderen heeft.  De nu 74-jarige jongste broer van Jan - Herman - heeft het ook helemaal in zich.  Ook vader De Winter schilderde en broer Roger...  Herman lacht:

 

Alleen onze Freddy kan nog geen potlood vasthouden...  Maar die heeft dan weer andere talenten.  Mijn moeder die al vroeg weduwe werd, had een winkeltje in de Hanswijkenhoek, over de kerk van Sint-Jozef Coloma aan de Tervuursesteenweg: "In 't schortje'.  In de Tweede Wereldoorlog was er een zwaar bombardement in onze wijk.  Mijn moeder vluchtte weg uit ons huis dat het ook te verduren kreeg...  Samen met haar zonen...  Alleen ik lag nog in de wieg, tussen het puin... Vergeten in die verwarrende momenten.  Dat merkte ze wat later op tot haar grote ontzetting...  Ik had er dus bijna niet meer bijgeweest...

 

Maar hij zit er nog bij: Herman.  Goedlachse praatwaterval.  Herman volgde opleiding in Sint-Lucas in Brussel en werkte nadien vele jaren in de grafische sector.  Zo werkte hij lang samen met Herman Muyldermans, een wijkgenoot die ondanks zijn grote bescheidenheid een heel veelzijdig en begaafd kunstenaar mag worden genoemd.  Dat deden ze bij CONCEPT.

 

Ze noemden ons er 'Herman 1' en 'Herman 2'.   God ja: die grafische sector, die reclamewereld...  Is dat kunst?  Ik noem het eerder 'wind maken'.  Pas twintig jaar geleden ben ik 'echt' met schilderen begonnen.

 

Na een donkere periode in zijn leven liet Herman hier alles achter om een nieuw leven te starten in Thailand.  In Chiang Mai, op een uurtje van Bangkok - niet ver van Laos.  Hij woont er nu al zo'n 11 jaar en is er gehuwd met Patita, die naar zijn zeggen heel goed voor hem zorgt.  Samen hebben ze er lang een B&B uitgebaat die 2 jaar geleden zelfs op TV kwam in het programma 'Met 4 in bed'.  Toch komt hij nog jaarlijks afgezakt naar België.

 

 

Ik luister naar de verhalen van Herman en nip ondertussen van mijn koffie.  Marleen die er bij zit, vertelt me dat ze Herman niet zo lang geleden weer ontmoette tijdens een herdenking van de legendarische Bodo Vandevoorde in Artenova, de artistieke werkplek aan de Consciencestraat. 

 

We kenden mekaar van in de Mechelse academie waar we in het atelier naast mekaar schilderden.  Herman werkte toen nog heel abstract.  Dat evolueerde naar heel figuratief.  Nu keert Herman terug naar het abstractere werk.

 

Herman bevestigt dit.

 

Zo is dat.  Er is ook meer kleur en sfeer in mijn jongste werken aanwezig.  Thailand is zeker een inspiratiebron...  Maar dat is mijn jeugd ook...  Er zit iets ludiek in, misschien zelfs soms wat dat kapoenachtige...

 

Ook Guido De Vos kent Marleen al erg lang.  Ze ontmoetten mekaar op hun werkterrein - in de KBC.  De Oostvlaming zette zich jarenlang in in het bestuur van de KBC-Artclub International.

 

 

Ik ben afkomstig van Velzeke, Zottegem.  Geboren in 1953.  Ook bij mij zat het kunstzinnige in de genen.  Ik studeerde beeldhouwkunst aan KABK in Oudenaarde (voordien ook in SABK Zottegem en HRITHO).  Ik begon als beeldend kunstenaar, maar verlegde mijn grenzen naar schilderkunst en tegenwoordig ben ik erg gepassioneerd door fotografie.  Hier probeer ik geen experiment uit de weg te gaan.  Mijn sculpturen zijn gemaakt in verschillende materialen, zoals brons, expoxy, brons...  Menselijke figuren verwerk ik tot figuratief abstracte beelden.  Afrikaanse beeldende kunst was voor mij dikwijls een inspiratiebron.

 

De beelden van Guido omarmen de toeschouwer met emoties en spreken tot de verbeelding.  Ze zetten aan tot nadenken...  Dit lees ik in een rescensie.  Ik begrijp het, zijn beeld 'de Kus' bewonderend  in de tuin van de Galerie...  Al zo vaak is dit thema het voorwerp geweest van een kunstzinnige interpretatie.  Maar zo vormgegeven door Guido weet het me stevig te ontroeren in zijn sterke eenvoud...

 

('De kus' van Guido De Vos)

 

Guido is een bezige bij en met 101 zaken tegelijk bezig.  In Zottegem is hij de vaste curator van de stadsbib in het kasteel van Egmont, en is hij nauw betrokken bij verschillende kunstroutes en tentoonstellingen. Toch wil hij één en ander graag wat terugschroeven, ondervindend dat hij door dit alles iets te weinig 'fysiek' met kunst bezig is.  Marleen nodigde Guido uit om deel te nemen aan de Mechelse Art Fair - het initiatief dat zij opzette in de Heilige Geestkapel.  Puur uit bewondering voor zijn werk.

 

 

Marleen De Smet zag een match in het werk van Herman en Guido...  Ze begon hierover te brainstormen.  Deze twee kunstenaars wou ze absoluut samen krijgen in één tentoonstelling.

Het lukte haar...

Deze weken wordt de  tentoonstelling grondig voorbereid.  En daar wordt enorm veel tijd ingestoken.  Dat wil de punctuele Marleen.  Het moet immers 'af' zijn en één geheel vormen.  In alles voel je in  haar gedrevenheid de liefde voor kunst.  Ze heeft er gevoel én verstand voor.

Herman De Winter is nu weer voor een tijdje in ons land.  Hij bracht een selectie van zijn werk mee uit Thailand...

 

De schilderijen verpakte ik in op rol.  Hier span ik ze pas op.  Het zou anders een té dure zaak worden qua transport.  Er was effe paniek op Zaventem toen ik merkte dat mijn schilderijen niet op de band lagen...  Het zweet brak me uit.  Gelukkig volgden ze toch nadien... (lacht)

 

Ik bekijk de meegebrachte sculpturen van Guido, en de schilderijen van Herman...  Ze moeten nog allemaal een plaatsje vinden...  Herman vertelt me nog meer over zijn inspiratiebronnen:

 

 

 

Erotiek is altijd al een rode draad geweest in mijn werk.  Vroeger nog meer dan nu... Gefascineerd was ik ook door mystieke figuren, mens-dieren...  En er moet ook steeds 'beweging' - dynamiek  zitten in mijn schilderijen.    Ik heb lang met donkere kleuren gewerkt - in bister.  Vooral in die donkere periode van mijn eigen leven.  Door mijn scheiding ging in door een moeilijke tijd.  Er zat geen kleur in mij.  Dat is voorbij. Mijn werk kreeg een emotionele impuls.  Nu werk ik met heldere kleuren.  Met airbrush, acryl..., gebruik makend van windels en doeken... Accenten leg ik met houtskool...  Mijn schilderijen ogen tegelijkertijd transparant en ondoorzichtig.

 

De tentoonstelling gaat door van 1 september tot en met 16 september in Galerie M.  Zaterdag en zondag van 14 uur tot 18 uur of op afspraak.  Finissage op 16 september tussen 14 uur en 18 uur.

 

(Marleen De Smet bij een werk van Herman)

 

Kanunnik De Deckerstraat 56.  

galerymarleendesmet@gmail.com   

www.galeriem.be

+32 (0)477 49 11 17

 

 

 

Ha den Herman...  goed te zien dat je nog in volle vorm bent.

Waar is de tijd van je muurschildering van die boot vol zeerovers in café "De Piraat"??