(foto's: Jan Smets)
71 jaar werd hij...: René Jonckeer: één van onze grootste Mechelse jazzmuzikanten. Hij is niet meer. Hij laat een leegte achter op de jazz-scéne waar hij een stevige reputatie genoot. Terecht.In 1996 werd hem de titel 'Verdienstelijke Mechelaar' toegekend en vier jaar geleden was René nog één van de vijf genomineerden voor de Mechelse cultuurprijs 'De Mechelsen Iemer'. René was een muzikale duizendpoot - multi-getalenteerd en gepassioneerd, veelzijdig maar ook bescheiden. Hij zal gemist worden...
René werd geboren in 1947. In onze stad deed hij zijn humaniora in het Atheneum Pitzemburg waarna hij rechten kunstgeschiedenis studeerde aan de VUB. Nadien volgde nog Pers-en communicatie en één jaar economische hogeschool. René was dus van vele markten thuis.
Maar dat was hij zéker op muzikaal gebied. Aan het Mechels conservatorium studeerde hij piano, notenleer en trombone. Piano volgde hij nadien ook nog aan het conservatorium in Brussel. Dwarsfluit aan de Audergemse muziekschool. Daarna volgde hij een cursus arrangement aan de Antwerpse Bigbandschool.
René werd cultuurmedewerker op de ULB-VUB. Vanaf 1974 was hij verbonden aan het Mechelse Stadarchief en de Dienst Musea. Daarna was hij drie jaar werkzaam als diensthoofd van de Documentatie- en Informatiedienst van onze stad. Vervolgens zetten hij zich in voor de culturele dienst van Mechelen én het Festival van Vlaanderen. Zo zou hij samen met Marcel Kocken tien edities van de Mechelse Jazzdagen organiseren.
In het kader van dit Festival organiseerde hij ook 'Met BRT3 te Mechelen' en twee edities van 'Wijk en Dorp op Stap' in het kader van dit Festival van Vlaanderen.
In 2000 was hij sterk betrokken bij de Keizer Karel-herdenkingen. Tot oktober 2008 was René medewerker van het Mechels Cultuurcentrum en ambtenaar bij de Stedelijke Cultuurraad. Zo organiseerde hij twee edities van de vierjaarlijkse Koningin Fabiolawedstrijd voor Beiaard.
Jazzpianist, bandmaster van de Koninklijke Harmonie van Muizen, dirigent van de bigband van de Belgische Spoorwegen, maar ook een tijdje van de fanfares van Battel en en Beezel, trombonist in het Mechels Hamonie Orkest: hij was het allemaal...
Met zijn Mechelse bigband 'The Keyhole Conspiration' behaalde hij op verschillende intarnationale festivals een aantal prijzen. Ook was hij stichter van ensembles als Camelon en Tough Talk.
Bedrijvig was hij in diverse opnamestudio's. Hij stond op het podium van Jazz Middelheim, Brozella en Bilzen en vele andere festivals in binnen-en buitenland. Hij maakte arrangementen en speelde op diverse platen en CD's. Hij speelde ondermeer de pianopartituren voor de soundtrack van de film 'Blueberry Hill', maar ook lifepiano voor tal van stomme films of Amerikaanse cartoons.
In onze stad stichtte hij de Mechelse Jazzclub en zo haalde hij grote namen als Toots Thielemans en Philip Catherine naar onze stad. Tal van bekenden uit de jazz-en showbizz mocht hij begeleden. Hij stond op het podium met Thijs Van Leer, Shirley Bassey, Deborah Brown John Lee Hoocke...maar ook met die andere Mechelse legende Frank Vaganeé, met Connie en Gunther Neefs, Koen Crucke, Sofie, Johan Verminnen, Hans Peter Janssens...
Met René valt een grote meneer uit het culurele middenveld van onze stad weg. Veel te vroeg...
Zijn naam zal niet vlug vergeten worden. Terecht...