(foto's: Jan Smets)

Deze namiddag werd een wel heel bijzondere nieuwe groepswandeling voorgesteld.  En anders dan bij de presentatie van de al even nieuwe Bourgondische wandeling die verliep in erg gure weersomstandigheden, straalde de hemel vandaag helderblauw en gaf de lentezon volop katoen.  Optimaal dus om een deze gidstocht nog méér kleur te geven.  En kleurrijk is deze wandeling sowieso al.  Onze stad is superdivers.  138 verschillende nationaliteiten telt Mechelen en zowat 80 talen worden hier gesproken.  1 op de 4 Maneblussers heeft een 'vreemde' achtergrond.  Best indrukwekkende cijfers.  Deze rijkdom aan diversiteit geeft onze stad haar veelkleurig gezicht.  De wandeling 'Divers Mechelen' loodst je door de migratiegeschiedenis van onze stad.  Twee uur lang krijg je tekst en uitleg over dit alles.  Thema's als migratiegolven, onderwijs en integratie komen aan bod.  Deze gidstocht toont onze stad vanuit een originele invalshoek.  En boeiend is dit alleszins.  Gids is Peter Meuris die op vraag van de stad en dienst van Toerisme, samen met enkele collega's deze wandeling uitwerkte...

(vlnr: Marc Rubben, Karine Decoster en Liliane Maes...)

(Peter Meuris en An Slaets)

Liliane Maes, An Slaets, Karine Decoster, Marc Rubben en Peter Meuris hebben hun sporen al wel verdiend als stadsgids.  Dit thema was dan ook een kolfje naar hun hand.  Samen gaven ze vorm aan deze wandeling.

Diversiteit is in onze stad een troef.  Dit zegt burgemeester Bart Somers en het is schepen Björn Siffer die dit vandaag bij de start van de wandeling nogmaals herhaalt.. In de loop van de laatste eeuw werd Mechelen steeds kleurrijker met immigratie vanuit het Middelands zeegebied (in de jaren vijftig, Noord-Afrika in de jaren zestig), Oost-Europa (na de val van de Muur in '89), de Balkanregio, Turkije én Zwart Afrika.

Dit alles drukt zijn stempel op onze stad.  Het zet onze stad ook voor een aantal uitdagingen. 

Onze stad speelt een voortrekkersrol op het gebied van omgaan met diversiteit.  Men durft het wel eens een succesverhaal noemen.  Tot ver buiten de stadsgrenzen wordt met aandacht en bewondering gekeken hoe onze stad omgaat met die uitdagingen, de sociale aspecten hiervan en hoe het samenleven hier vorm heeft gekregen, én krijgt.  Natuurlijk is niet alles peis en vree, maar we kunnen toch spreken van een voorbeeldfunctie voor andere steden. Mechelen: een stad die warm en humaan wil zijn.

Onze stad biedt al heel wat boeiende themawandelingen aan, maar het cruciale aspect van diversiteit mag ook al eens belicht worden, vond men. 

Deze wandeling is beslist een must voor vele groepen diverse Mecheleaars.  Vanuit al onze gemeenschappen, levensbeschouwingen, achtergronden, zouden Maneblussers best meestappen!

Peter Meuris duikt met ons in de geschiedenis die begint met de naoorlogse migratiegolven.  Bewust werd gekozen om niet zozeer de levensbeschouwingen of godsdiensten in de kijker te zetten.  Die thema's werden en worden al op andere tochten belicht.   Men wil immers geen etiketten kleven.  Wél wordt de aandacht gevestigd op wat we kunnen waarnemen in het straatbeeld...  Wat doet de stad met dit gegeven van diversiteit?  Wel beleid wordt gevoerd...

Identiteit is gelaagd.  Zoveel is duidelijk.  Superdiversiteit is in Mechelen ook het 'nieuwe normaal'.

Eerst spoelen de Spanjaarden aan in Mechelen.  In 1957 start zowat het diversiteitsverhaal van Mechelen.  Deze 'gastarbeiders' gaan wonen in buurten als de Heihoek of het begijnhof, wat verpauperde buurten waar kost en inwoon laag is.  Ondertussen is er ook de stadsvlucht van de Mechelaar naar 'den buiten'...

(het 'Spaanse' winkeltje Marisol in de Geitestraat bestaat van in het jaar 1973...)

Migranten brengen hun eetcultuur mee: Spaanse en Marokkaanse delicatessen zoals olijven, sangria, couscous en muntthee geraken ingeburgerd.  En dit alles komt in stroomversnelling door de buitenlandse reizen van de Vlamingen die elders deze dingen leren kennen en waarderen.

Want inderdaad: na de Spaanse golf krijgen we een tweede stroom van migranten: Marokkanen komen hier naartoe om te werken.  Vanaf 1974 wordt de gezinshereniging gepropageerd.  Zo houdt men de buitenlandse arbeiders tevreden en zo wordt ook het dalende bevolkingsaantal op peil gehouden.  Dat is de strategie van de toenmalige politieke leiders.

Nog later bij de uitbreiding van de EEG en de val van het IJzeren Gordijn krijgen we weer nieuwe stromen van buitenlanders die hun heil komen zoeken in onze stad. Een heel belangrijke groep nieuwe Mechelaars komt uit Zuid-Oost Turkije. Assyriërs, Chaldeeërs, Arameërs,. Het wordt steeds complexer.  Er volgen asielzoekers, Zwart-Afrikanen... 

Al deze groepen laten hun sporen na in Mechelen.  Met hun gebruiken en tradities kleuren ze onze stad.

We wandelen naar de Hoogstraat die op korte tijd een 'broodboulevard' is geworden.  Liefst 40 % van de handelszaken zijn nu voedingswinkels.  Hier vinden we een heel prisma van zaken met heel diverse achtergronden.

1 op de 16 kinderen uit het basisonderwijs in de Mechelse rand spreekt thuis geen Nederlands.  In het stadscentrum is dit 1 op 3.  Naast het beheersen van de Nederlandse taal is goed onderwijs de basis voor integratie en een voorwaarde voor sociale mobiliteit.

Ondertussen kent de Marokkaanse gemeenschap evengoed advocaten, leraars en huisartsen.  Deze hebben een voorbeeldfunctie en stimuleren weer anderen om door te zetten.  Via het project 'School in Zicht' wordt er gewerkt aan een beter mix op school.  Een gezonde buurtschool is een afspiegeling van de buurt.  Dit benadrukt schepen van Onderwijs, Diversiteit en Integratie Marc Hendrickx.

(Marokkaanse kruidenier op hoek van Veluwestraat en Lange Penninckstraat)

(en de foto van een 'verloren buurtkat' hangt tussen rund en schaap...)

In de Lange Penninckstraat kreeg in een gehuurde rijwoning, in 1971 de eerste moskee - Moskee Souna - zijn intrede in de stad.

In de binnenstad hebben een aantal kerken hun functie als plek van eredienst kunnen behouden dankzij de migrantengemeenschappen.  In de Sint-Petrus en Pauluskerk houdt de Chaldeeuwse gemeenschap haar vieringen.  In de Katelijnekerk doet de Assyrische kerk dit, en in de Heilig Hartkerk in de Adegemstraat beleeft de Russisch-Orthodoxe gemeenschap haar liturgie.

(Heilig Hartkerk)

Kinderrijke buurten hebben speelruimte nodig.  Nieuwe stadstuinen zoals de Karmelietentuin in de Heihoek en de Sinte-Mettetuin vangen deze nood op.  Om klachten van overlast te vermijden werden initiatieven opgestart zoals 'Grote Broer' en NERO.

Bij de heraanleg van straten en pleinen worden er nu ook bewust zitplaatsen gecreëerd, zoals op de Melaan of in de Bruul.  Dit geeft kansen tot ontmoeten...  Dit is ook de bedoeling van de spelprikkels voor kinderen in de stad...

Samen sporten draagt eveneens bij tot integratie en welbevinden.  Royal Gym en Salaam zijn hier geslaagde voorbeelden van...

(Karmelietentuin)

Dit en veel meer kom je tijdens deze boeiende wandeling te weten...

Praktische info:

Wandelingen gaan door op aanvraag (minstens 2 weken op voorhand bestellen!)

duurtijd 2 uur

Prijs: 75 Euro (maximum 25 deelnemers per gids + dossierkost 5 Euro)

beschikbaar in het Nederlands en het Engels

Reserveren via:

Visit Mechelen, Hallestraat 2-4-6

32 70 22 00 08

visit@mechelen.be

www.facebook.com/visitmechelen