(foto: Jan Smets)
Ik heb dan wel een stille carrière...: ze duurt wel al lang. En het is zalig om steeds weer nieuwe dingen te kunnen doen...
Zo is dat. Ze was er gisteren en vandaag, en hopelijk nog morgen én overmorgen: Connie Neefs. Met het kwaliteitslabel dat aan de naam 'Neefs' vasthangt staat ze al decennialang op de podia - als presentatrice - de immer perfecte 'gastvrouw', maar vooral als zangeres. Nog niet zo lang geleden stond Connie nog op de planken van de Stadsschouwburg met een avondvullend programma gebouwd rond haar broer Louis die dit jaar tachtig zou geworden zijn. Dat deed ze samen met musicalster Hans Peter Janssens en ...haar bloedeigen dochter Hannelore Candries. Het optreden werd méér dan gesmaakt, en voor diegenen die het jammer genoeg hebben gemist: in het voorjaar is er een nieuwe kans...
Zopas bracht Connie een prachtig nieuw luisterlied uit. Ze had jaren op de tekst gebroed, maar ineens stond hij op papier... Eric De Vos zette er muziek op, en nu is alles knap ingeblikt. Voor de professioneel uitgevoerde videoclip tekende Gene Thomas. En het zijn Connie én dochter Hannelore die door het beeld 'wandelen'. Uiteraard. Muziek en beeld: een harmonisch geheel. "Wachten op mijn dochter" is een schitterend lied geworden waar veel ouders met opgroeiende kinderen herkenning in zullen vinden...
Het idee voor dit lied had ik al erg lang. Hannelore zal toen zo'n 16 à 17 jaar geweest zijn... (nu is ze er 23). Ik wist niet goed hoe ik het zou aanpakken. Maar het moest wel mijn gevoel verwoorden. Jongeren gaan uit... In mijn tijd vertrokken we om 20 uur en moesten we thuis zijn rond 24 uur, 24u30... Dat is nu wel helemaal anders. Op dat moment vertrekken ze pas. En ouders wachten dan, bezorgd op hun thuiskomst. Urenlang.
Het idee was er.
De tekst dus nog niet.
Ik plots heb ik het dan uitgeschreven. In Gierle, mijn geboortedorp. Ik zou daar zingen op een 50-jarig huwelijksjubileum. In 'De Valk' - net over mijn ouderlijk huis. We dienden nog te wachten voor we konden optreden op het feest. Mijn pianist Eric De Vos en ik. Ineens waren de woorden er. Het vloeide uit mijn pen. Ik vroeg aan Eric of hij er muziek kon opzetten. Zo ontstond dit lied...
Het lied is nu mooi ingeblikt. De videoclip is een pareltje geworden. Hier en daar wordt het al opgepikt. Op radio Minerva, MemoTV, de sociale media... Misschien komt het ooit wel op CD...
Wat doen de Nationale zenders? Dat blijft een moeilijk gegeven. Het Nederlandstalig lied hoor je er bijzonder weinig. Maar ik breng het ook in mijn nieuwe show die ik samen met Micha Marah verzorg.('Lang zullen ze leven') Er zitten ook nog liedjes in waarin ik wat 'levenservaringen' deel. Over 65 jaar televisie, over de seizoenen die voorbij gaan... Zo is er ook een lied: "Zet de radio wat luider". Dat gaat over de met een zelfbouwpakket door mijn vader ineengestoken radio en over die hele evolutie tot de Ipad van mijn dochter... Je moet zingen over die dingen die bij je leeftijd passen. Ik ben nu eenmaal in een andere fase beland. Je moet geloofwaardig blijven.
Connie is opgetogen over de samenwerking met Gene Thomas, de bekende zanger die de clip maakte.
Hij is een échte kunstenaar! Een toffe, toegankelijke man en heel creatief. Hannelore moest eerst nog over de streep gehaald worden om te figureren in de clip maar toen ze wist dat Gene die zou maken, was ze dadelijk overtuigd... De clip werd in Mechelen opgenomen.
(moeder en dochter in 2015)
Hannelore Candries scoort de laatste tijd opvallend goed.
Wat de toekomst voor haar brengt? Ik weet het niet. Maar ik geef haar wel mee dat als ze zou kiezen voor een carrière in de muziek, dat ze een visie moet hebben. En ook dat je je succes niet moet laten afhangen van één lied. Je moet een divers programma hebben.
De clip kan je hier bekijken:
via:
klik voor 'nieuwe videoclip'.
(te koop via iTunes)
(tekst Connie Neefs. Muziek Eric De Vos. Videoclip Gene Thomas. Productie Bert Candries)
Wat het optreden 'Louis Neefs. Wat een leven' betreft:
29 mei stadschouwburg. Info en foto's via www.neefs.com
video trailer: www.youtube.com/watch?v=ZoEjm4xp1pg