(foto's: Jan Smets)

Fier, blij en ook een tikkeltje ontroerd stonden ze erbij: de jarenlange voorzitter van voetbalclub Sporting Mechelen, Jos De Boeck en zijn echtgenote Joske - al die tijd de bezige bij achter haar man.  Hun inzet voor deze Mechelse club is altijd groot geweest.  Vanavond konden ze hun geluk niet op.  Vanavond werd immers feestelijk de nieuwe infrastructuur van de voetbalclub aan de Jubellaan ingehuldigd.  Deze grondige renovatie was méér dan nodig.  Op 17 februari ging de eerste spade in de grond - gehanteerd door de schepenen Walter Schroons en Koen Anciaux.  En nu kon er geklonken worden op het beëindigen van de werken.  Tal van genodigden waren aanwezig om dit moment mee te maken in de gloednieuwe kantine: medewerkers, spelers, sympathisanten, politici, buren van de aangrenzende Stenenmolenstraat én François De Keersmaecker, erebondsvoorzitter van de KBVB...

Er is de laatste maanden enorm hard gewerkt op het terrein.  Meest opvallend was de afbraak van het oude, aftandse gebouw uit 1952.  Het was tot op de draad versleten, en het had in de verste verte niet meer het uitzicht van hoe het er bij aanvang uitzag.  Een zadeldak verving vele jaren geleden al de voormalige tribune. 

Maar nu ging het hele bouwwerk tegen de grond, met de hele verouderde en te kleine kantine, de kleedruimtes..  Een stukje nostalgie verdween.  Voorgoed. 

Het was broodnodig.  Dat vertelt me Jos De Boeck die al sinds 1975 actief is in de club. Naast die functie vervulde hij tal van andere taken in het circuit van het provinciale voetbal.  Vanaf 1976 nam hij ook de organisatie van de Beker Van Loey op zich. Sinds 1984 zetelt hij in de Raad van Bestuur en vanaf 1995 werd hij voorzitter...

  (Jos De Boeck)

In 1981 stond het water ons Sportingbestuur hoog aan de lippen.  Bijna letterlijk dan.  Het was niet de eerste keer.  Betonrot en een onvoldoende waterdichting zorgden voor een gebouw met emmers in de beide chalets om het binnendruppelend water op te vangen.  De tribune en het dak van het gebouw moesten dringend gerenoveerd worden.  Zo hebben we het jaar nadien, in 1982, de tribune afgebroken en werd ze vervangen door een zadeldak met golfplaten.  Maar er was méér dat diende verbeterd te worden.  De verlichting was minimaal  te noemen op het A-terrein en op het B-veld achteraan, aan de zijde van de Colomakerk was het bij regenval zo drassig dat voetbal quasi onmogelijk werd.  Bij warm en droog weer werd er dan weer in een zandbak met stuifzand gespeeld - De Sahara zou er jaloers op zijn...

Zo kon het echt niet verder.  Het ledenaantal van de club bleef aangroeien, en het bestuur ging op zoek naar een definitieve en duurzame oplossing, op de locatie aan de Jubellaan, of...elders.

De knoop werd doorgehakt en er werd besloten om aan de Jubellaan te blijven.  Sporting was immers heel erg verankerd in de buurt.  Maar dan moest er wel héél wat verbeterd worden aan de infrastructuur.

(enkele jaren geleden bij aanleg kunstgrasveld)

(Alexander Vandersmissen, Koen Anciaux en Jos De Boeck)

Zes jaar geleden werd de vernieuwing ingezet op vraag van de club en met de goedkeuring en financiering van het stadsbestuur en AGB SAM.  In 2011 werd een kunstgrasveld aangelegd met een nieuwe verlichting op de plaats waar voorheen het slijkerig of zanderig terrein lag.  Op 24 november van dat jaar werd het kunstgrasveld ingehuldigd.  Drie jaar later werd een projectdossier ingediend dat paste in het streven naar een aangepaste infrastructuur.   En zoals ik al zei: op 17 februari werd de eerste spadesteek gegeven voor de bouw van het nieuwe voetbalchalet dat meteen de eerste stap is in de verdere vernieuwing van het complex.  Want inderdaad: in een volgende fase worden ook de beide resterende velden onder handen genomen.  ...

(met de schepenen Stefaan Deleus, Walter Schroons, Marc Hendrickx en Koen Anciaux)

Dan was het tijd om de gedenkplaat in te huldigen.  Een mijlpaal in de geschiedenis van de club...  Schepen van Sport, Walter Schroons:

  (Walter Schroons)

Dit is een mooi moment voor deze voetbalclub.  Enne: binnenkort volgen ook nog de vernieuwingen van de infrastructuur van Zennester Hombeek en KFC Muizen.  Voetbal is en blijft iets dat mensen beroert en bij velen is het 's maandags hét gespreksonderwerp op de trein of op het werk.  En stel je maar eens voor dat de kranten na een weekend niet over voetbal zouden schrijven.  Het zou een dun gazetje worden...  Maar voetbal is vooral ook een groot sociaal en divers gebeuren.  Sinds kort hebben we in onze stad acht ploegen waarbij het eerste elftal uitkomt in de provinciale reeksen.  Al die ploegen zorgen er voor dat meer dan 2500 spelertjes en spelers op een gezonde manier aan sport kunnen doen.  En ik kan niet genoeg mijn bewondering uitdrukken voor de vele vrijwilligers die daar dag in dag uit aan meewerken....

Zo is dat!  Het gaat om mensen die het terrein in orde brengen, om trainers en délegué's, om ticketverkopers, cafetariamedewerkers, schoonmakers van de kleedkamers, administratieve krachten...  Té veel om op te noemen.

Schepen Schroons vertelt me ook dat hij vindt dat sport in het algemeen, en voetbal in het bijzonder er in slaagt om heel divers te werken: jongens en meisjes, autochtonen en allochtonen, G-sport...  Kinderen kunnen zich na schooltijd op sportieve én gezonde manier uitleven, en er wordt hen ook discipline bijgebracht.  Samen spelen, samen winnen en samen leren verliezen.

Daarom was en is het zo belangrijk om te zorgen voor een degelijke infrastructuur.  Bij een rondleiding enkele jaren geleden was ik snel overtuigd dat het probleem urgent was.  (lacht)  Ik verdenk hem wat extra tochtgaten of lekken gecreërd te hebben...   Snel kwamen we tot een financieel vergelijk.  De stad investeerde hier zwaar in.  Het project kost zo'n 2,7 miljoen Euro.  De club betaalt de stad jaarlijks een bijdrage in de investeringskost.   Vandaag zien we een prachtig nieuw complex met op het gelijkvloers tien kleedkamers en twee kleedkamers voor scheidsrechters, technische ruimte, een EHBO-post en een secretariaat.  De scheidingswand die weldra zal worden geplaatst biedt de mogelijkheid om de cafetaria op te delen.  De tweede fase start na dit voetbalseizoen in mei en zal duren tot aan de start van volgend seizoen.  Het A-veld wordt binnenkort eveneens omgevormd tot kunstgrasveld.  En tenslotte voorzien we nog een kleiner veldje wat als een voetbalspeeltuin kan aanzien worden voor de allerkleinsten...

Vanavond was ook François De Keersmaecker aanwezig.   Elf jaar lang was hij voorzitter van de KBVB en dat was de periode dat het Belgische voetbal een ware transformatie onderging mét betere resultaten voor de nationale ploeg.  Ook heeft de ere-voorzitter nog steeds een band met Mechelen.

  (F.De Keersmaecker)

Schepen Schroons wou zéker ook Jan Keppens bedanken die samen met Katrien Van Dessel het project opvolgde voor AGB SAM.  En hij deed dat met verve!

  (Jan Keppens)

Sporting Club heeft een boeiend verleden.  Zoveel is zeker.  De voetbalclub werd op 15 juni 1951 boven de doopvont gehouden.  Toen speelde men nog op het terrein van de meubelfabriek Sedia op Schonenberg.  Al heel snel werd uitgekeken naar een nieuw terrein en men vond dat aan de Jubellaan.  In 1952 verkreeg de nog jonge vzw de vergunning om voetbalvelden aan te leggen.  Op 18 mei van dat jaar werd de eerste steen gelegd.  En deze is bewaard gebleven!  Vandaag kreeg hij een ereplaats!

Sporting Club wou hogerop.  Ambitie was er voldoende!  Maar het sportingpad liep niet altijd over rozen vertelt Jos...

Van 1958 tot 1967 beleefde onze club een moeilijke periode.  Zakelijke problemen brachten mee dat de terreinen dienden verkocht.  De Antwerpse bouwpromotor Extensa werd de nieuwe eigenaar, maar omdat deze met de gronden niet veel aanvangen kon, mocht Sporting haar infrastructuur blijven behouden.  Ook de omgeving ontwikkelde zich verder tot een bloeiende wijk tussen Tervuursesteenweg en spoorlijn Mechelen-Brussel.  Zo bleken de velden in 1973 toch klaar voor ontwikkeling en zag het er naar uit dat de club zou moeten verhuizen....  Maar het stadsbestuur schoot gelukkig ter hulp.  Na lange onderhandelingen kwam het in 1978 tot een grondruil tussen stadsbestuur en Extensa.  Sinsdien is de stad eigenaar van het complex...

Jos:

De vernieuwing op Sporting is een enorme opsteker voor alle spelers, medewerkers en sympathisanten.  Nog steeds is onze club er een die prat gaat op haar profiel.  Sporting is een familiale club.  Iedereen die zich loyaal in ons project inschrijft krijgt hier de kans om te voetballen op een verantwoorde, veilige en begeleide manier onder het motto 'voetbal voor iedereen'.  Geslacht, afkomst en aanleg spelen hier geen rol.  We stellen ons tot doel om jongeren te leren voetballen.  Maar doorheen het samenwerken leren ze samenleven binnen een duidelijk en strikt afsprakenkader.  De jongens en meisjes die ons toevertrouwd worden leren doorheen voetbal te werken aan de eigen talenten.  Maar tegelijkertijd leren ze omgaan met eigen en andermans beperkingen...

En dat is pas een mooie boodschap te noemen...

(buren van de aan de velden grenzende Stenenmolenstraat)

(ondervoorzitter van de Club, Dirk Vanstappen en schepen Greet Geypen, die ook wijkbewoonster is...)

(schepenen Koen Anciaux en Walter Schroons met tussen hen de ere-voorzitter van de Voetbalbond...)

(François De Keersmaecker en schepen Marc Hendrickx)

(midden: voorzitter van Woonpunt Alexander Vandersmissen - wijkbewoner - speelde als kind al voetbal op Sporting...)

(rondleiding door ondervoorzitter Dirk Vanstappen)

(ook een ruime fietsenstalling werd voorzien...)

(vandaag werd ook een speciale dank uitgesproken aan AGB SAM met Katrien Van Dessel en Jan Keppens, Architectenassociatie ARAS met Tom Verbeeck en Sven Cappan, Bouwfirma IBO met werfleiders Herman Fransen en Lars Willemen, Rafelec-Budts electriciteit en informatica met Guy Van Camp, Bumaco HVAC en sanitair, Macobo veiligheid, Studio 10 met Jeroen Van Ruijssevelt en Werner Goris, werkgroep KSCM met Saar Vanstappen, Griet Van Cutsem en Guy Vermoesen en Dirk Vanstappen)