Op 30 november 2017 wordt de Mechelse muzikant, componist en kunstschilder Chris Joris 65! In Mechelen werd Joris het afgelopen weekend deftig gevierd. Vrijdag 24 november 2017 vormde Joris met Eric Person, Sal La Rocca en Free Desmyter een gelegenheidskwartet bij Jazzzolder Mechelen, zondag 26 november 2017 vond in het auditorium van Cultuurcentrum Mechelen het grote feest plaats.

“We gaan nog mensen moeten weigeren” liet een van de organisatoren zich ontvallen, net voor het optreden. Er was dan ook heel veel volk afgezakt naar het cultuurcentrum. Elk plaatsje was benut, sommigen stonden recht of zaten op de grond. Voor de afgeladen volle zaal zette Chris Joris een spetterend optreden neer. Of wat had je verwacht? Samen met bevriende muzikanten en de al even muzikale dochters en zoon bracht de meester-percussionist twee erg gevarieerde sets, waarbij het hem zo kenmerkende eclecticisme en het gevoel voor de juiste groove regeerden.

Het werd een avond waarbij je oren en ogen te kort kwam, niet in het minst door de veelheid aan muzikanten en instrumenten, zeker ook door de diversiteit aan stijlen alsook variatie binnenin de composities. Jazz en wereldmuziek en zovele genres daartussen gingen hand in hand. Een unieke avond was het, een mens wordt nu eenmaal maar één keer 65, uniek ook omdat het allicht niet evident zal zijn om alle twaalf de muzikanten opnieuw samen in één zaal en op een podium bij mekaar te krijgen op hetzelfde tijdstip. 

 

“Ik ben al een hele week bezig met mijn verjaardag te vieren. En vanavond maken we er een feestelijke finale van, met mijn familie en vrienden, waaronder sommigen van ver komen. Ook in de zaal zitten mensen met wie ik al samenwerkte”, verwelkomde een enthousiaste Chris Joris het publiek. Hij waarschuwde ook: “zet je maar comfortabel want we gaan heel veel muziek spelen, het wordt toch zeker twee keer een dik uur vol muziek, maar er is ook een pauze!”. Joris nam plaats achter zijn geïmproviseerde 'percussie-hoofdkwartier', het feest kon beginnen. 

De eerste noten waren letterlijk voor Joris' dochters Saskia en Naima die de eerste compositie a capella inzetten, waarna saxofonist Bart Borremans, pianist Free Desmyter, contrabassiste Lara Rosseel, conga-speler Christophe Millet en gitarist-zanger Yassin Joris Naima, Saskia en Chris Joris vervoegden op het podium. En, neen, dat waren nog niet eens alle muzikanten. Ook saxofonist Frank Vaganée, trompettist Nico Schepers, contrabassist Sal La Rocca én, speciaal afgereisd uit de US, saxofonist Eric Person waren van de partij op het verjaardagsfeestje. De line-up op het podium wisselde dus regelmatig tijdens de twee sets, zonder dat dat ooit de vaart uit het optreden haalde. Wanneer dan uiteindelijk alle muzikanten, tijdens de finale samen op het podium stonden was dat vanzelfsprekend behoorlijk indrukwekkend. 

Het publiek werd rijkelijk verwend met afrikaanse ritmes, latino-grooves, flamenco, een vleugje blues of dat alles met elkaar verweven en gebracht met passie en brio. Tijdens de twee sets was het voor velen een hernieuwde kennismaking met de prachtige composities die Chris Joris de voorbije jaren op de muzikale meerwaardezoeker losliet, voor sommigen was het misschien een eerste kennismaking. Die sommigen zijn nu geheid verkocht en kochten zich na de voorstelling hopelijk arm aan Chris Joris-albums. We mogen het hopen! 

Uiteraard kwam ook Joris' recentste project Home and Old Stories (2016) ruim aan bod, handig ook met de voltallige band van dit Chris Joris Home Project aanwezig op het concert (Het Home Project is Chris Joris dochter Naima en zoon Yassin en verder Lara Rossseel, Bart Borremans, Christophe Millet en Free Desmyter).

De muzikaliteit zit duidelijk in de genen bij de familie Joris. Zoon Yassin is een prima gitarist en toonde zich een uitstekend crooner. Dochter Naima is behalve begenadigde gitariste, percussioniste en fluitiste ook een fantastische zangeres. Met haar zwoele jazzstem zorgde ze voor absolute kippenvelmomenten. Zeker wanneer ze Both Sides Now van Joni Mitchell bracht, of Fall een nummer dat ze zelf schreef. En een enorm intens, broeierig en beklemmend Grinnin' in Your Face was ronduit subliem. Slik! Naima over deze song van Son House: “vele rockers hebben dit gecoverd, ook Jack White, ik heb het een ietsje zachter gearrangeerd”. 

Maar ook Saskia Joris, die notabene voor het eerst voor een publiek de lead vocals voor haar rekening nam, zong prachtig. Zij bracht een heerlijke interpretatie van Fiona Apple's Extraordinary Machine.



Bij de hoogtepunten zaten zeker ook het Monk-tribute dat door Frank Vaganée, Bart Borremans en Eric Person gebracht werd, alsook Green Thumb, waarin Frank Vaganée een glansrol kreeg toebedeeld. En dan was er natuurlijk Missing Person, geschreven over Eric Person, die geamuseerd toekeek toen Chris Joris -naar verluidt voor de zoveelste keer- het verhaal nog eens deed over de destijds met een geleende fiets verloren gereden Person die toen in België verbleef voor opnamesessies. “Eric zou met de fiets wel van de opnamestudio naar ons thuis rijden. We wachtten al lang op Eric. Geen Eric! Uren later belde de politie aan. Ze hadden Eric en de fiets bij: horen die bij u, mijnheer?” (lacht).

Feestvarken Chris Joris speelde diens rol als meesterpercussionist vanzelfsprekend met verve, maar het was ook genieten van de conga's van Christophe Millet, en ook Naima liet zich niet onbetuigd op percussie. Lara Rosseel en Sal La Rocca zorgden voor prachtige baslijnen. De piano van Free Desmyter was altijd aanwezig, veelal subtiel maar 'nodig' en nooit weg te denken. De trompet- en saxofoonpartijen van Nico Schepers, Frank Vaganée, Bart Borremans en Eric Person waren ook een heus feest. Al was het natuurlijk, de som van alle delen, die deze avond zo mooi maakte.

Wanneer alle muzikanten zich op het podium begaven, kon dat maar één ding betekenen: het einde van het feest was nabij. Vooraleer het voltallige twaalfkoppige gezelschap de zaal nog op een machtig klinkend slotakkoord zouden trakteren, sprak Joris: “Dit is het einde van de tweede set, nu volgt de derde set, en dan... nee, het is bijna gedaan hoor! En we gaan eindigen met, het einde!”.

Gelukkige Verjaardag, Chris Joris !

tekst: © Mark Van Mullem
foto's: © Erwin 'Jassepoes' Van Rillaer