(foto's:J.Smets)
Hij is jong, enthousiast en gedreven, én...hij bulkt van talent. Erg blij is hij om de kans die hij gekregen heeft - de jongste kunstenaar ooit die een solo-expo mag opzetten in het Cultuurcentrum: Jan Vandeplancke, amper twintig lentes. Vrijdag ging de vernissage door van deze tentoonstelling, en de belangstelling was erg groot. De eerste reacties waren al heel lovend, en het ziet er naar uit dat wel meer bezoekers van het Cultuurcentrum zijn werk zullen smaken. Vandaag had ik een leuke babbel met deze jongeman die zijn rijke fantasie op zo'n schitterende manier weet vorm te geven. De tentoonstelling kreeg de naam 'HEISA' opgeplakt, en wie hem bezoekt snapt dadelijk waarop dit slaat... Zijn werk is erg verhalend, suggereert, weet te prikkelen, maakt je nieuwsgierig... Jan creëert een heel eigen wereld en hij neemt je graag mee op ontdekkingsreis...
Als ik hem ontmoet is de immer bezige Jan droedels aan het tekenen... Losweg - een wervelende wirwar van figuurtjes, acties... Uit de losse pols - schijnbaar nonchalant - mogelijke ideetjes en tafereeltjes die misschien later uitgewerkt kunnen worden... Je voelt de passie. Je voelt het plezier van het 'scheppen'...
Hij troont me door de hal van het Cultuurcentrum waar zijn werk een plaats kreeg... tekeningen, schilderijen...
Jan werd geboren in Gent, maar groeide op in Schiplaken.
Als kind tekende ik al veel. Het was een soort van uitlaatklep. Maar gepushd werd ik nooit, ook al waren mijn ouders ook artistiek bezig. Mijn vader is grafisch ontwerper en mijn moeder die ooit textielkunst volgde heeft een creatieve job. Zij hebben mekaar ontmoet op Sint-Lucas in Gent. Ook mijn opa was kunstzinnig, maar dan weer op architecturaal vlak. De eerste jaren van m'n secundair liep ik school in Mechelen - bij de Ursulinen, en nadien ben ik overgeschakeld: Sint-Lucas in Antwerpen. Ik wou immers 'iets doen' met tekenen; creatief bezig zijn... Het was een gelukkige beslissing. Ik heb m'n ouders niet moeten overreden. Door hun achtergrond begrepen ze het wel.
Het is al snel duidelijk dat Jan veel talent heeft.
Van dat talent is hij best bewust. Jan beseft vrij goed waar hij staat.
In Sint-Lucas Gent (een stad waarvan hij erg houdt) studeert hij nu verder, en hier ontpopt hij zich tot illustrator/tekenaar.
Wat de toekomst brengen zal? Zal ze meer de richting van illustrator inslaan? of van de tekenkunst? Het kan nog alle kanten uit. Misschien ligt de term 'vrij kunstenaar' me nog het best. Het 'etiket' illustrator heeft soms een negatieve ondertoon. Na dit academiejaar mag ik me bachelor vrije kunsten noemen. Daarna start ik met m'n masterstudies, en die wil ik in één of in twee jaar afronden. Dat zie ik nog wel.
Vroeger hield Jan niet zoveel van schilderen. Tekenen lag hem meer. Maar daar komt nu wel verandering in. In het schilderen ontdekte hij dat hij meer kleur en persoonlijke toetsen kon verwerken. En dat voelt Jan aan als een meerwaarde.
Ook andere mediums wil hij ontdekken - veelzijdiger werken - experimenteren...
Jan Vandeplancke werd eerder toevallig ontdekt in Mechelen.
Zo deed hij drie jaar geleden mee aan de Kunstvestdagen. Hij werd gevraagd om deel te nemen en dit door een meisje dat bij hem op school zat en wiens vader mede-organisator was van dit kunstevenement.
Daar merkte cultuurfunctionaris van het Mechels Cultuurcentrum, Anne Van de Voorde, zijn werk op. Ze werd er duidelijk door gecharmeerd. Anne nam contact op met Jan en bleef hem de daaropvolgende jaren volgen via zijn blog.
Zo werd hij vorig jaar uitgenodigd voor een verkennend gesprek. Het resulteerde in deze tentoonstelling... Het werk dat je op deze expo kan zien werd allemaal het laatste jaar gemaakt.
'Heisa' lijkt me de goeie verwoording voor wat je hier allemaal kan zien. In mijn werk gebeurt er altijd iets - altijd is er wat gaande... Het is fantasierijk en ik durf het zelfs 'baldadig' noemen. Into the face, druk en met punch... Je kan zelf aan het interpreteren gaan. Iedereen zal m'n werk op een andere manier ervaren.
Ik sta voor een vierdelige tekening. Het lijkt of ik naar een fantasierijke wereld kijk als door een vensterraam... Voor dit werk vond Jan zijn inspiratie bij 'de idioot van de vijver' van Frits Van den Berghe. Maar Jan doet méér'. Hij interpreteert dit werk en borduurt hierop verder. Jan schept een 'nieuw verhaal' - een nieuwe context. Hij noemt het zelf eerder 'reageren op' dan 'baseren op'.
Op de expo staan ook enkele 'inkijk-sculpturen'. Je zou het 'kijkdozen' kunnen noemen. Maar deze term is te eng of te kinderlijk. Het is moeilijk te beschrijven. Ga misschien zélf eens kijken...
De kunst van Jan is 'toegankelijk' en toch verrassend, figuratief, vertellend...Jan neemt je mee in een 'verhaal' en ik voel aan dat er naast het werk, links en rechts nog vanalles gebeurt dat niet in beeld komt... M'n fantasie wordt geprikkeld...
Jan is een jonge kunstenaar die weet te boeien. Ik voel met m'n ellebogen aan dat we nog veel meer verrassends van hem zullen zien in de toekomst. Laat hem maar groeien en evolueren - uitproberen, experimenteren...
We praten nog een tijdje door op het terras van de KUUB. We zouden er haast de tijd bij vergeten...
'Heisa' kan je gratis bezoeken in de hal van het Cultuurcentum van dinsdag tot zondag tussen 13 u en 16u30. De tentoonstelling loopt nog tot 29 oktober.
Enne? Misschien wil je deze leuke tas met werk van Jan in zeefdruk wel aanschaffen?