(foto's: Jan Smets)

Misschien is dit wel eens een leuk ideetje voor een zomers fietstochtje?  Niet alleen in de historische binnenstad valt er wat te bekijken.  Ook in 'de kantlijn' van Mechelen valt er heel wat te ontdekken.  Monumentale kunstwerken zijn het niet.  Nee.  En toch hebben ze een hoge artistieke waarde.  Ze ogen eenvoudig, zelfs wat kinderlijk..., maar in de ogenschijnlijk simpele uitvoering en de klare lijnen tonen ze ook een sterke communicatiekracht.  Ze doen ons glimlachen - ze weten te ontroeren, en ze roepen heel wat nostalgische gevoelens op.  Ik heb het over de keramieken kunstwerkjes van Georges Herregodts in Mechelens mooie landelijke dorpje Leest en naaste omgeving.  Herregodts die tussen 1974 en 1983 priester was in Leest overleed dit jaar, op 11 maart, in zijn geboortestreek - in Ronse.  Hij werd 90 jaar...  De man is niet zomaar onopgemerkt voorbijgegaan in het Zennedorp.  Hij hield van Leest, en Leest mocht hem ook graag.  In 1978 schreef hij het boek 'Leest geweest'.  Maar de creatief begaafde priester, deed meer dan 'pastoraal-bezig-zijn' en schrijven.  Hij verrijkte 'zijn' dorp ook met een aantal fraaie kunstwerkjes dus...

Bovenstaande foto toont géén Leests kapelletje.  Dat niet.  Maar het is te vinden aan de Stuivenbergbaan.  Aan de wanden schommelt een processie voorbij, met fanfare, pastoor, begijntjes,misdienaars,'sjampetter'...: een beeld van lang vervlogen dagen...  Het roept herinneringen op aan Timmermans, Claes... Daar en in zijn eigen jeugd haalde Herregodts de inspiratie, maar hij interpreteerde het op zijn eigen - heel herkenbare wijze...

Zie je ze al voorbij komen?  Hoor je 'het' muziek?

Georges Herregodts twijfelde in zijn jonge jaren of hij kunstenaar of priester worden wou.  Hij koos dus voor de 'geestelijke' weg, maar zijn talent stopte hij niet onder de korenmaat.  Heel z'n leven is hij artistiek aan de slag gebleven.  Tekenen, schilderen, keramiek: deze disciplines beoefende hij.

In 1950 werd Herregodts tot priester gewijd in Gent.  Eerst was hij leraar in Oudenaarde en nadien zou hij benoemd worden tot aalmoezenier van het Belgische leger.

In 1974 vestigde hij zich in Leest en werd een 'échte Leestenaar'.  Priester, kunstenaar, monumentenverzorger, auteur, redacteur van het dorpsblad 'De Band': hij was het allemaal.

In 1983 werd Herregodts zelfs hoofdaalmoezenier van de Belgische strijdkrachten in Duitsland.  Ook al bleef zijn domicilie nog lang op de Leestse Kouter: hij zou sinsdien meestal verblijven in Keulen.

In 1991 verhuisde Georges Herregodts naar zijn geboortestreek waar hij pastoor werd in Elst.

Herregodts passeerde in Leest...  Hij kwam en hij ging.  Maar hij liet er wel wat moois achter...  Tijd om het te (her)ontdekken!

Steek je hoofd ook eens binnen in dit fraaie barokkapelletje op de Leestsesteenweg in Battel - dicht bij de Zenne.  In het kapellejte 'Sint-Anna-ten-Drieën' hangt een mooie beeldengroep van de kunstenaar...

In de Leestse Molenstraat kom je een 'Apolloniakapel' tegen.  En als je dus tandpijn mocht hebben op dat moment, weet deze heilige wel wat raad hierop.  Alhoewel: als je deze enigszins grappige mozaïek bekijkt, kan het zijn dat je snel de hielen licht..., of nét méér tandpijn krijgt...

In de Dorpstraat zie je ook een Sint-Jozefkapel.  En ook hier leefde Herregodts zich creatief op uit...

(...tijdens Posse-Leest'...)

(en de boer?  Hij ploegde voort...)

Een leuk werkje maakte Herregodts ook voor het bekende Leestse café 'De Drij Gapers'...

Euh?  ik zie er slechts twee?  Wie zou de derde zijn?  ...