Deze zomer is het volop kiezen geblazen voor Mechelse Melomanen op donderdag: een avondje Parkpop of op naar T'île Malines waar Zolderzang dan resideert. Zo-ook gisteren, donderdag 13 juli 2017. In de Kruidtuin bracht Parkpop The Bootleg Sixties op het podium, wat vast een leuk feestje opgeleverd heeft. Mechelen Blogt koos voor Zolderzang en liet zich naar de jaren vijftig en verder terugflitsen, samen met  The Bonnie Blues.

Het trio bracht onschuldige, melancholische maar ook flink ondeugende deuntjes met een hoge rode oortjes-factor ten gehore. De dames deden dat met klasse en vette knipogen, subtiel of net niét...

Even rondkijken net voor de start van het concert leverde het besluit op dat een groot deel van de aanwezigen jaren vijftig niet meegemaakt hebben, de charmante jongedames van The Bonnie Blues zeker niet. Maar dat belette het trio niet om met materiaal van lang geleden op schitterende wijze aan de slag te gaan.

Nele Paelinck, in een vorig leven actief bij School is Cool, speelde prachtig viool, Laura Van den Heede, die je misschien  beter kent onder haar artiestennaam Jonna, speelde gitaar en Juno Kerstens beroerde meesterlijk de contrabas. Maar de drie dames zongen ook wonderlijk natuurlijk. De samenzang was heel mooi, de stemmen passen ook goed bij elkaar.

Nele en Laura namen het merendeel van de lead vocals voor hun rekening. Dat Nele ook erg goed zingt, was voor velen misschien nog een verrassing, Laura's karakteristieke, warme en krachtige stemgeluid is nog steeds indrukwekkend.-

Het was Nele die het merendeel van de bindteksten, grappige anekdotes en flauwe mopjes voor haar rekening nam. Samen zorgde The Bonnie Blues voor een onvergetelijke zomeravond op T'île Malines. Slowfox, calypso, ragtime, blues en zwoele jazz, het kwam allemaal aan bod, donderdag. Met op de setlist vooral een sterke keuze uit standards uit de jaren vijftig en vroeger. Met ondermeer het fantastische Love Potion Number 9 (Leiber/Stoller, 1959), Whatever Lola Wants Lola Gets (Adler/Ross, 1955), Don't Touch Me Tomato (Duke Reid) om meteen maar een paar een hoogtepunten te noemen. Maar dan doen we Dark Lady onrecht aan, in 1974 een single voor Cher – misschien wel het recentste werk in de set – en donderdag erg goed gebracht in fifties- of zelfs roaring twenties-stijl door The Bonnie Blues.

En met I'll Be Seeing You (Fain/ Kahal, 1938) zat je plots in een doorrookte jazzclub. Alleen een goede whiskey en/of dikke sigaar ontbraken nog. Laura bezorgde ons verdorie puur kippenvel, zo prachtig gezongen! Bijna traantjes, echt waar!

Een ander memorabel moment was het weinig aan de verbeelding overlatende, hilarische en subliem swingende The Rotten Cocksuckers Ball (The Clovers, 1954). Nele informeerde eerst of er nog veel kindjes aanwezig waren en duidde: “dit is een liedje over groenten!”. Eigenlijk had ze Regi-gewijs ook nog kunnen vragen: “waar zijn die rode oortjes?”. Enfin, nog een hoogtepunt!

Eigenlijk moet je gewoon de eerstvolgende kans grijpen om The Bonnie Blues live aan het werk te zien, drie getalenteerde jongedames die de pannen van het dak spelen met veel enthousiasme en grote kunde.

Ook de volgende donderdagen kun je behalve op Parkpop terecht bij Zolderzang, met nog veel moois op het programma. Volgende week donderdag (20/7) treedt Jonas Meersmans er op, een week later staat Liv Bastiaens geprogrammeerd en op 10 augustus kun je er naar Lien Schoeters gaan kijken, om maar een paar namen te noemen.

Meer info over Zolderzang op de facebookpagina: https://www.facebook.com/pg/Zolderzang/about/?ref=page_internal

Tekst: © Mark Van Mullem
Foto's:  © Tricky Troostie